அல்லியின் சாமர்த்தியம்

இருப்பாச்சி என்ற ஊரில் புள்ளான் என்று ஒரு திருடன் இருந்தான். அவன் மனைவி பெயர் புள்ளி. இவள் பகல் நேரத்தில் ஒவ்வொரு தெருவாகச் சென்று வீடுகளில் கைரேகை ஜோசியம் சொல்லுகிற மாதிரி, அங்குள்ள பெண்களிடம் வாயைக் கிளறி விவரம் தெரிந்து கொள்வாள்.
 வீட்டில் உள்ள ஆண்கள் எப்போது வருவார்கள், போவார்கள் என்று அறிந்துகொண்டு ஆண்கள் இல்லாத வீட்டுத் திண்ணையில் உள்ள மாடத்தில் ஒரு வெள்ளை அரளிப்பூவை வைப்பாள். ஆண்கள் இருக்கும் வீட்டில் ஒரு சிவப்பு அரளிப்பூவை வைப்பாள். ஆள் இருக்கிறது என்று எச்சரிப்பதற்காக.
 புள்ளான் அந்த அடையாளத்தை வைத்து வெள்ளைப் பூ வைத்த வீடுகளில் இரவு சுவர் ஏறிக்குதித்து திருடுவான்.
 இப்படி அடிக்கடி திருட்டு நடப்பதை மக்கள், மன்னரிடம் தெரிவித்தனர்.
 மகாராணியின் தோழி அல்லி என்பவள் ஒற்று வேலையில் கை தேர்ந்தவள். மாறுவேடம் புனைந்து, தகவல் அறிந்து, அரசியிடம் சொல்வாள்.
 அவளை அழைத்த மன்னர், ""ஆண்கள் இல்லா வீடுகளில் அடிக்கடி திருட்டு போகிறது. எல்லா வீடுகளிலும் பகலில் ஒரு பெண் ஜோசியம் சொல்லிச் சென்றதை மட்டும் சொல்கிறார்கள். இதைக் கண்டுபிடி...'' என்றார்.
 அல்லியும் ஒரு கீரைக்காரி மாதிரி வேடம் அணிந்து, தலையில் கீரைக்கூடையுடன் வீதி வீதியாக நோட்டமிட்டாள்.
 ஒருநாள் மதியவேளையில், புள்ளி ஒரு வீட்டில் ஜோசியம் சொல்லிக்கொண்டிருந்ததைக் கண்டாள் அல்லி.
 புள்ளி, ""வேலவன் துணை இருப்பான். வள்ளித் துணைவன் வடிவேலன் வந்தானே.. அருள் சொல்ல... தாயி அண்ணன் என்ன வேலை பாக்குறாக...'' என்று ராகம் போட்டு இழுத்தாள்.
 அந்த வீட்டுப் பெண் ""என் கணவரா.. நெல் வியாபாரம்.. வெளியூரில் மொத்தமாகக் கொள்முதல் செய்து விற்பார். நெல் பிடிக்கத்தான் போயிருந்தார்.. காலையில்தான் பணத்தோடு வந்தார். உள்ளே தூங்கறார்'' என்றாள்.
 அல்லி உடனே, அருகில் திண்ணையில் அமர்ந்து, கூடையை வைத்துவிட்டு வெற்றிலையைக் குதப்பியபடி காணாத மாதிரி அனைத்தையும் கவனித்தாள்.
 ""வர்றேன் தாயி. நாரணன் மருமகன் நல்ல வேலன் வருவானே... கந்தனே காலம் முழுதும் காவலிருப்பானே...'' என்று பாடியபடி, அந்தப் பெண் கதவை தாழிட்டவுடன், சுற்றுமுற்றும் பார்த்துவிட்டு, தன் தலையில் இருந்து ஒரு சிவப்பு அரளியை எடுத்து, அந்த வீட்டு மாடத்தில் வைத்தாள் புள்ளி. ஆள் இருக்கிறார் என அர்த்தம்.
 இதைக் கவனித்தாள் அல்லி. புள்ளி அந்த வீட்டை விட்டுச் சென்றதும், தன் தலையில் இருந்து ஒரு வெள்ளைப்பூவை அந்த இடத்தில் வைத்துவிட்டு, சிவப்பு அரளியை எடுத்துக்கொண்டு போய்விட்டாள்.
 அன்று நள்ளிரவு தாண்டி, புள்ளான் அந்த வீட்டைப் பார்த்தான்.
 ""ஆஹா வெள்ளைப் பூ.. ஆள் இல்லா வீடு'' என்று நினைத்துக்கொண்டு, ஓட்டில் ஏறி முற்றத்தில் இறங்கினான். வீட்டினுள்ளே காவலர்களுடன் தயாராகக் காத்திருந்த அல்லி
 அவனைக் கைது செய்தாள்.
 
 மறுநாள் அவையில் புள்ளான், புள்ளி இருவரையும் ஆஜர்படுத்தினாள் அல்லி. இதுவரை புள்ளான் திருடிய நகை பணம் ஆகியவற்றைப் பறிமுதல் செய்து ஒப்படைத்தாள் அல்லி.
 பறி கொடுத்தவர்கள் அவைக்கு வந்து அடையாளம் சொல்லி, தத்தம் பொருள்களை பெற்றுச் சென்றனர்.
 அல்லியின் சாமர்த்தியத்தை மன்னரும் அரசியும் பாராட்டினர்.

நன்றி மயில்.
போர் ம் என்டிசி

கதை நல்லா இருக்கு .............