வயிற்றுக்குள் ஆன்மாவின் நிலை..

ஒரு தாயாகும் பொழுது பெண்ணின் பிறப்பு முழுமையாக நிறைவேறுகின்றது என்று உலகில் சொல்லப்படுகின்றது.. அத்தனை மகத்துவம் தாய் என்ற பெயருக்கு..ஒரு உடல் கருவில் உருவாகும் பொழுதே அதற்குள் ஆன்மா பிரவேசிப்பதில்லை..6 மாதம் கழித்தே தாயின் வயிற்றிற்குள் பிரவேசிக்கின்றது.. அதற்க்கு பிறகுதான் குழந்தை உள்ளிருந்து எட்டி உதைக்கின்றது.. அசைகின்றது என்று தாய் கூறுவதை காணலாம்..உண்மையில் உள்ளே பிரவேசித்த ஆன்மாவின் நிலை என்ன?கடந்த காலத்தில் கர்மத்தின் கணக்கை முடித்து தன்னுடைய பாவ..புண்ணிய.. பலனுக்கேற்ப..இன்னொரு தாயின் கர்ப்பத்தில் பிரவேசித்திருக்கும் அந்த உயிர்..

                      தன்னுடைய வாழ்கையில் புண்ணியம் அதிகம் செய்திருந்தால் அந்த தாயின் வயிறு ஒரு தாமரை மலருக்குள் இருப்பதை போல அந்த குழந்தைக்கு மிகுந்த சுகத்தை கொடுக்கும்..அந்த குழந்தை மிக மகிழ்ச்சியாக வெளி உலகை பார்க்க..தன்னுடைய தாய் தந்தையை பார்க்க.. உறவினர்களை பார்க்க காத்திருக்கும்..அந்த தாய் தந்தையர் .. ஒருவருக்கொருவர் புரிந்துகொண்டவர்களாக..அன்பு நிறைந்தவர்களாக..அறிவு நிறைந்தவர்களாக..நற்குணங்கள் நிறைந்தவராக..இறைவன் மீது மாறாத அன்பு கொண்டவராக நீதி..நெறி தவறாமல் வாழ்கையை நடத்தும் மேன் மக்களாக இருப்பார்கள்..

                              அதே பாவத்தின் கணக்கு அதிகம் இருக்கும் ஆத்மா..வயிற்றின் உள்ளே சென்றவுடன் அதற்கு தண்டனை ஆரம்பித்துவிடும்..தான் செய்த பாவங்கள் அதற்க்கு முன்னால் காட்சியாக தென்படும்..உயிருடன் இருப்பவரை காற்றில்லாத ஒரு பெட்டிக்குள் இருட்டறையில் அடைத்து வைத்தால் அங்கும் இங்கும் நகர முடியாமல் இருந்தால் எப்படி துன்பப்படுமோ அப்படி..ஒரு நிமிடம் அப்படி இருப்பதாக இருந்தால் எப்படி இருக்கும் என்று சிந்தித்து பாருங்கள்.. பாவம் செய்வோமா?
நீ இந்த இந்த பாவங்களை செய்தாய் அதனால் உனக்கு இப்படி.. இப்படி தண்டனை என்று காட்சி கிடைக்கும்..அப்பொழுது கடவுளே என்னை வெளியே விட்டுவிடுங்கள்..


                                   இனி இப்படி தவறு செய்யமாட்டேன் என்று அந்த குழந்தையின் உடலில் இருக்கும் ஆன்மா பரிதவிக்கும்..அந்த ஆன்மாவின் தாய் தந்தையர்..நல்ல வழியில் சென்றவராக இருக்கமாட்டார்கள்.. ஏமாற்றுதல்.. வஞ்சனை..சூது..கபடம்..நிரம்பியவராக இருப்பார்கள்..கடவுளின் மீது நம்பிக்கை அற்றவர்களாய் பாவ வழியில் செல்பவர்களாய் இருப்பார்கள்..ஒரு வழியாக தாயின் வயிற்றை விட்டு வெளியேறும் குழந்தை தன்னுடைய பாவ..புண்ணிய.. பலனுக்கேற்ப புதிய பிறவியின் பயணத்தை ஆரம்பிக்கின்றது.. கர்ப்பத்திலேயே தன்னுடைய பழைய பிறவியின் நினைவுகளை இழந்துவிடும் ஆன்மா..மீதமிருக்கும் கர்ம பலன்களை அனுபவிக்கும் நேரத்தில் இப்படி சொல்கின்றது.."என்ன பாவம் செஞ்சனோ எனக்கு ஒரே பிரச்னையா இருக்கு..எனக்கு மட்டும் ஏன் இப்படி கஷ்டத்துக்கு மேல கஷ்டம்"..

                              இவற்றையெல்லாம் முடிக்க நம்முடைய தந்தை சிவபெருமானின் நினைவில் சதா நிலைத்திருக்க வேண்டும்.