ஒரு பக்க கதை – கைராசி!

கமலாவுக்குக் குழப்பமாக இருந்தது.
தனது மளிகை கடையைத் திறந்து, ஒரு மணி நேரமாகியும்,
ஒரு வாடிக்கையாளர்கூட வரவில்லை. ஆனால், எதிர்
கடையில் கூட்டம் அலைமோதியது. இன்று மட்டுமல்ல,
சில நாட்களாகவே இப்படித்தான்.
–
அதோ, தினமும் தன கடையில் சாமான் வாங்கும் தாரிணி
கூட, எதிர்க்கடையில் கூட்டத்தில் சிக்கிக் கொண்டு, எதையோ
கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.
–
“ஏம்மா, ராகி மாவு இருக்கா, அரை கிலோ கொடு.’
–
குரல் கேட்டுத் திரும்பினாள். யாரோ அறிமுகம் இல்லாத
வயதானவர், நின்று கொண்டிருந்தார். முதல் வியாபாரம்.
இவருடைய கைராசி எப்படியிருக்குமோ? கொஞ்ச
நாட்களாகவே, தன் கடைக்கு முதலில் வரும் வாடிக்கையாளர்,
புதியவராக இருப்பதை நினைத்துக் கொண்டே, மாவு
பாக்கெட்டை எடுத்துக் கொடுத்தாள்.
–
“கமலாக்கா, சுக்குக் காபி பொடி பாக்கெட் ஒண்ணு தாங்க.’
–
பத்து ரூபாய் நோட்டை நீட்டியபடி கேட்ட தாரிணியைப்
பார்த்ததும், ஆத்திரமாக இருந்தது.
–
“ஏண்டி, இப்ப வந்து, அக்கா லொக்கான்னு, உரிமை
கொண்டாடுறியே? காலையிலே ஏன்டி எதிர்கடையிலே போய்
வாங்குனே?’
–
ஆவேச அவதாரமாய் இருந்த கமலாவைக் கண்டு,
“அக்கா நீ ரொம்பவும் சகுனம் பார்க்கற. முதன்முதல்ல உங்க
கிட்ட ஏதாவது வாங்கி, அதுக்கப்புறம் கடையில் வியாபாரம்
ஆகலேன்னா, முதல் வாடிக்கையாளர் கைராசி சரியில்லன்னு,
பலபேர்கூட, சண்டையும் போட்டிருக்கே. அதனால்தான்,
உங்ககிட்ட முதல்ல வாங்குறதுக்கு எல்லோரும் பயப்படறாங்க.
அதே பயம்தான் எனக்கும். ஆனா எதிர்கடையிலே மாலதி
அப்படியெல்லாம் சகுனம் பார்க்காம வாடிக்கையாளர்கிட்ட
சிரிச்ச முகமா, அன்பா பேசறதால, பயமில்லாம எப்பவேணா
போய் வாங்கறோம்!’
–
தாரிணி சொன்னதைக் கேட்ட கமலாவுக்கு மின்சாரத்தைத்
தீண்டியதுபோல இருந்தது.
–
————————————————-

– எம். கதிர்வேல்
குமுதம்