மரண சுகம்

மரண சுகம் இன்று மரண பயமானது
மதத்தினால்*
வேறு எதனையும்விட, மரணத்தை நினைந்து
மனிதன் பெரிதும் அஞ்சுகிறானே, உண்மையில்
அது அத்தனை துன்பமானதா என்ன?
இல்லை...இல்லவே இல்லை.


முழு உடல் நலத்துடன் வாழ்ந்து முடித்த
ஒருவரின் உடல், மரணத்தை ஏற்க
ஆயத்தம் ஆகும் தருணங்களிலோ, மரணத்தைத்
தழுவுகிற அந்தக்
கணங்களிலோ எந்தவிதமானதொரு வலியையோ
துன்பத்தையோ அனுபவிப்பதில்லை.
அந்த அனுபவம் சுகமானது.


உழைத்துக் களைத்து, வயிறார உண்டு
முடித்து, அயர்ச்சியுற்ற நிலையில், நல்ல
எண்ணங்களுடனும் மன மகிழ்ச்சியுடனும் உறங்கத்
தொடங்குகிற அந்தக் கணங்கள் எத்தனை
சுகமானவையோ அத்தனை சுகமானது மரணம்.


உடம்பின் அணுக்களில் பெரும்பாலானவை
அல்லது கணிசமானவை அழிவுறும் நிலையில்
புதிய அணுக்கள் உருவாக அல்லது பழையவை
புதுப்பிக்கப்பட, உடம்பு உறக்கத்தில் ஆழ்த்தப்
படுகிறது.
இந்த ‘உறக்கம்’ ஒரு தற்காலிக மரணமே.


அணுக்களைப் புதுப்பித்துக் கொள்ளும்
அல்லது புதியனவற்றை உருவாக்கும்
ஆற்றலை உடம்பு முற்றிலுமாய் இழந்துவிடும்
நிலையில் எய்துவதே மரணம்.
[’உறங்குவது போலும் சாக்காடு...’ என்னும்
திருக்குறள் தந்த மேதையின் கருத்து இங்கு
நினைவு கூரத்தக்கது. மறு பிறப்பு பற்றிச்
சிந்திக்கும் போது
இதை ஆராயலாம்]


தற்காலிக மரணத்தின் போதோ, நிரந்தர
மரணத்தின் போதோ உடல் எந்தவொரு
வலியையோ துன்பத்தையோ உறுவது இல்லை
என உறுதிபடச் சொல்லலாம்.
அவ்வாறாயின் ‘மரண வேதனை’ என்கிறார்களே,
அதெல்லாம் வெறும் கற்பனைதானா?


ஒரு நோய் காரணமாக மரணம் சம்பவிக்கும்
போது , அந்த நோயால்
உண்டாகும் வேதனையை மரணம் தரும் வேதனை
என்று தவறாக எண்ணிக் கொண்டிருக்கிறோம்.
விபத்துகளாலோ, பிறரின் தாக்குதல்களாலோ
உடல் உறுப்புகள்
சிதைக்கப்பட்டு, அதனால் விளையும்
வலிகளையும் மரணம் தரும் வலி என்று நம்பிக்
கொண்டிருக்கிறோம்.


உடம்பை இயக்குகிற முக்கிய உறுப்புகள் வயது
ஆக ஆக வலிமை குன்றி வருகின்றன;
செயலாற்றும் திறனை இழக்கின்றன.
இதன் விளைவாக, மனிதனின் சிந்திக்கும்
ஆற்றலும் குறைந்து வருகிறது.
பெருமளவில், முக்கிய உறுப்புகள் தம் செயல்
திறனை இழக்கும் போது, மனிதனின்
சிந்திக்கும் ஆற்றலும் குறைந்து அவன் ‘மயக்க
நிலை’ எய்துகிறான்.


உறுப்புகள் தம் முழுத் திறனையும் இழக்கும்
போது மனிதனுக்கு மரணம் சம்பவிக்கிறது.
இம்மாதிரியான ‘இயற்கை’ மரணத்தில் வலியோ
ஒருவித வேதனையோ
இடம் பெற வாய்ப்பே இல்லை என்பது
அறியற்பாலது.


முழு முதுமை எய்திய நிலையில் அரிதாகச்
சிலர், சில நாட்களோ பல நாட்களோ சுய
நினைவு இழந்த நிலையில் உயிர் வாழ்ந்து
மரணத்தைத் தழுவுவது அறியற்பாலது.
இயற்கை மரணம் துன்பம் தரும் ஒன்றல்ல என்பது
உண்மை.

எனினும், மனிதர் கள் மரணத்தை எண்ணி
எண்ணி அல்லல் பட்டு, அஞ்சி அஞ்சிச் செத்துச்
செத்துப் பிழைப்பது ஏன் என்று மனம் கேள்வி
எழுப்புவது இயல்புதான்.
அதற்குக் காரணம்..............................
மனிதனுக்கு வாய்த்த ஆறாவது அறிவில்
உதிக்கும் கற்பனைகளும் அனுமானங்களும்தான

-குரங்கின் தூதுவன் > Myth vs Myth busters
(ஆத்தீகமா? நாத்தீகமா?)

மனிதர் கள் மரணத்தை எண்ணி
எண்ணி அல்லல் பட்டு, அஞ்சி அஞ்சிச் செத்துச்
செத்துப் பிழைப்பது ஏன் என்று மனம் கேள்வி
எழுப்புவது இயல்புதான்.
அதற்குக் காரணம்..............................
மனிதனுக்கு வாய்த்த ஆறாவது அறிவில்
உதிக்கும் கற்பனைகளும் அனுமானங்களும்தான

அருமை, அருமை...!