மண்மகளைக் காப்போம்!

நிலம் கையகப்படுத்தும் சட்டத்தைப் பற்றி எதிர்க்
கட்சிகள் பொய்களைப் பரப்புவதாக நரேந்திர மோடி
குற்றஞ்சாட்ட, மோடிதான் பொய் சொல்கிறார்
என்று தாக்குதல் தொடுத்திருக்கிறார் ஜெய்ராம்
ரமேஷ்.

அரசியல் கட்சிகள் தங்கள் சுயலாபத்துக்காக
இப்பிரச்சனையை அணுகுகின்றன என்று எடுத்துக்
கொண்டாலும், அண்ணா ஹசாரே போன்ற சமூக
ஆர்வலர்களும் எதிர்ப்பில் குதித்துள்ளது கவனிக்கத்
தக்கது.

இச்சட்டம் 120 ஆண்டுகளாக இருந்ததுதான்,
சென்ற காங்கிரஸ் அரசு செய்த மாற்றங்களில்
குறைகள் இருந்தன. அவற்றையே நாங்கள்
களைந்தோம் என்று வானொலியில் உரையாற்றிய
மோடி தெளிவுபடுத்த முயன்றிருக்கிறார்.

ஒரு சில குறைகள் களையப்பட்டிருக்கலாம்;
ஆனால் செய்யப்பட்ட மாற்றங்களில் புதிய குறைகள்
புகுந்துள்ளன. உதாரணமாக, தேசிய பாதுகாப்பு,
ராணுவம், ஊர் உள்கட்டுமானம், தொழில் வளாகங்கள்,
ஏழைகளுக்கான குடியிருப்புகள் ஆகியவற்றுக்குக்
கையகப்படுத்தப்படும் நிலங்களுக்கு விவசாயிகளின்
ஒப்புதலே தேவையில்லை என்பது கவலைக்குரியது.

வளமான பயிர் செழிக்கும் நிலங்களைக் கூட இந்த
ஐந்து துறைகளுக்காக அரசு எடுத்துக் கொள்ளலாம்.
விவசாயிகள் மறுப்பு தெரிவிக்க முடியாது.

நிலங்களை வழங்கும் விவசாயிகளுக்கு மட்டுமே
நஷ்டஈடு வழங்கப்படும். அந்த நிலத்தை குத்தகைக்கு
எடுத்தவருக்கோ, உழைத்த கூலிகளுக்கோ எந்த
விதமான நஷ்டஈடும் கிடையாது. என்னே ஒரு சோகம்!
இது போன்ற பல சோகங்கள் சட்டத்தில் உள்ளன.

இந்தியா விவசாய நாடு.

"உழுதுண்டு வாழ்வாரே வாழ்வார்மற் றெல்லாம்
/தொழுதுண்டு பின்செல் பவர்'
என்று உழவின் முதன்மையை முன்னிறுத்தும் நாடு.

இங்கே உணவுத் தன்னிறைவே எல்லா
தன்னிறைவுகளுக்கும் அடிப்படை. அதை அடையவே
மத்தியில் அமையும் ஒவ்வொரு அரசும் முனைப்புக்
காட்ட வேண்டும்.

ஆனால் மோடி அரசோ, சீனாவையும் ஜப்பானையும்
பார்த்துச் சூடு போட்டுக் கொள்ள நினைக்கிறது.
அவர்களைப் போல் அபரிமிதமான வளர்ச்சியை உடனே
உடனே அடைந்துவிட வேண்டும் என்ற அடங்காத
ஆவேசமே, நிலம் கையகப்படுத்தும் சட்டத்தில்
முடிந்திருக்கிறது.

தொழில் வளர்ச்சிக்கு நிலம் வேண்டும் என்று கோரும்
தொழிலதிபர்கள், நாளை வரிச் சலுகைகள் கேட்பார்கள்.
முடிவில் தொழில் வளருகிறதோ இல்லையோ,
தொழிலதிபர்கள் மட்டுமே வளருவார்கள். விவசாயிகள்
காணாமலே போய்விடுவார்கள்.

அமெரிக்காவும் பாலைமணல் மட்டுமே நிரம்பிய
இஸ்ரேலும் முதலில் கவனம் செலுத்தியது விவசாயத்தில்
தான். அதில் அடைந்த முன்னேற்றமே, இதர
வளர்ச்சிகளுக்கு அடிக்கோலியது.

உணவுப் பொருள்களின் விலைகள் மலிவானால்தான்,
மக்களால் பிற துறைகளில் கவனம் செலுத்தி வளர்ச்சியைச்
சாத்தியப்படுத்த முடியும். அதற்கு அடிப்படை நிலம்.

அந்த மண்மகளை, விவசாய மணமகன்களிடமிருந்து
பிரிக்க நினைப்பது இந்தியப் பண்பாடு அல்ல.
"இந்தியாவில் தயாரிப்போம்' என்பதைவிட "இந்தியாவுக்காகத்
தயாரிப்போம்' என்ற குரலே தொலைநோக்குடையது;
உளப்பூர்வமானது. மோடி கையாள நினைப்பது குறுக்குவழி
பொருளாதார முன்னேற்றம்.
அது பயன்தருவதைவிட பயமே தரும்.
-
-----------------------------------------
நன்றி:கல்கி

நல்ல பகிர்வு