நோய் இல்லாமல் வாழ உடற்பயிற்சியின் அவசியம்

யோகிராஜ் வேதாத்திரி மகரிஷி அவர்கள் எளிய முறையிலான உடற்பயிற்சித் தொடர் ஒன்றை உருவாக்கி உள்ளார்கள். அதனுடைய அருமையை நாம் எல்லோரும் உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும். உலகத்திலே பல உடற்பயிற்சி முறைகள் உள்ளன. வேதாத்திரி மகரிஷி அவர்கள் அவற்றை எல்லாம் சேர்த்துக் கூட்டி, Synthesis செய்து மருத்துவத் துறையில் அவர்களுக்கு இருந்த அனுபவத்தை கொண்டு பல காலம் செயல்படுத்தி, பலன்களையெல்லாம் கணித்து இந்த எளியமுறை உடற்பயிற்சியினை உருவாக்கியுள்ளார்கள்.

இந்த உடற்பயிற்சிகள் உடல் உறுப்பு எதனையும் வருத்தாமல், அதிக நேரமும் எடுத்துக் கொள்ளாமல் பயிற்சிகளை முடித்துக்கொள்ள முடிகிறது. இந்த உடற்பயிற்சி எந்த அளவுக்கு நன்மை தரும் என்பதை விஞ்ஞான அடிப்படையிலேயே விளக்கியுள்ளார்கள்.

வேதாத்திரி மகரிஷி அவர்கள் அடிக்கடி ஒரு சாம்யம் (Formula) கூறுவார்கள். பாவப்பதிவு என்ன என்றால், அது துன்பம் தரக்கூடிய செயல்களும், அந்தச் செயல்களால் ஏற்பட்ட பழிச் செயல் பதிவுகளும் ஆகும். அதே போன்று, அந்த துன்பத்துக்குரிய பதிவுகளை நீக்கி இயற்கை இன்பத்தைப் பாதுகாத்துக் கொள்ள, அனுபவிக்க, அதன் மூலமாக அறிவுக்கு விடுதலை கிடைத்து, நாளுக்கு நாள் அறிவு மேலோங்க எந்தச் செயல்கள் உதவியாக இருந்தாலும் அவை எல்லாம் புண்ணியம். அந்த முறையில் இந்த எளியமுறை உடற்பயிற்சி, தவம் இவை இரண்டும் பாவப் பதிவுகளை எல்லாம் போக்க வல்லன. எவ்வாறு? முன்பின் செய்த தவறுகள் காரணமாக உடல் அணு அடுக்கு சீர்குலைந்து, அதன் மூலமாகச் சீர்குலைந்த இடத்தில் மின்சாரக் குறுக்கு (Short circuit) ஏற்பட்டு, மனத்திலும் உடலிலும் நோய் தோன்றி, அது பரவி பின்னர் நிலைத்தும் இருக்கிறதே, அதுவே வினைப்பதிவாகும். அதுதான் வித்தின் வழியாகக் குழந்தைகளுக்குக் கூடப் போவது. இந்தப் பழிச் செயல் பதிவுகளிலிருந்து, அதனால் விளையும் துன்பங்களிலிருந்து, நீங்கிக் கொண்டு விடுதலை பெற்றுத் தூயவர்களாக உடலாலும் உள்ளத்தாலும் நன்மக்களாக வாழ வேண்டும், அமைதியும் மகிழ்ச்சியும் பெற வேண்டும் என்ற ஒரு நல்ல நோக்கத்தோடு தான் இந்த உடற்பயிற்சி முறை வகுக்கப்பட்டது.

(தொடரும்...)

உடலில் ஏற்கனவே இருக்கக்கூடிய நோய்களைப் போக்கிக் கொள்வது என்பது ஒரு முறை. அதைச் சிகிச்சை என்ற சொல்வார்கள். நோயைத் தீர்த்து கொள்வதற்கும் மேலாக சிறந்த ஒரு முறை என்னவென்றால், நோய் வராமலே தடுத்துக் கொள்ளக்கூடிய ஒரு விழிப்பு நிலை. அதற்குரிய செயல், ஒழுங்கு முறைகள் இவற்றைக் கைக்கொண்டால் நோய் வந்த பிறகு தீர்த்துக் கொள்வதை விடத் தடுத்துக் கொள்வது சுலபமானது எனத் தெரியவரும்.

மருத்துவத்துறை விஞ்ஞானிகளின் முயற்சி கூடப் பெரும்பாலும் வந்து விட்ட நோயைத் தீர்த்துக் கொள்வது என்பதோடு நிற்கிறது. ஒரு நோய் குறிப்பிட்ட இடத்தில் வந்ததென்றால் அந்த நோய் அந்த இடத்தை மட்டும் சேர்ந்ததாக இராது. வேறு ஏதோ ஒரு இடத்திலே உறுப்பிலே அது ஆரம்பித்து இருக்கலாம். உதாரணமாக அஜீரணம் இருக்கிறது என்று வைத்துக் கொள்ளுங்கள். அதனாலே தலைவலி இருக்கும். அந்தத் தலைவலிக்குத் தைலம் போட்டு விட்டால் அஜீரணம் போகாது.

அதுபோல, நோய் ஒரு இடத்தில் இருக்கும் அதனுடைய அறிகுறி அல்லது வெளித்தோற்றம் (Symptom) வேறு இடத்தில் இருக்கும். சிகிச்சை முறையிலே ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்தில், குறிப்பிட்ட உறுப்பின் இயக்கத்தை ஒட்டி அந்த நோயைப் போக்க முயற்சி செய்கிறோம். மருந்தின் மூலமாக இந்த இடத்தில் உள்ள ரத்த ஓட்டம், வெப்ப ஓட்டம் போன்ற இயக்கங்கள் ஊக்கி விடப்படுகின்றன. ஆனால் உடல் முழுவதும் அந்தப் பாகம் நீங்கலாக மற்றப் பாகங்கள் நன்றாக இருக்கின்றனவோ இல்லையோ அவையும் அந்த மருந்தாலே ஊக்கப்படுத்தப்படுகின்றன.

சரியாக, திட்டமாக, அளவோடு நன்றாக ஓடக்கூடிய குதிரைக்கு ஒரு சவுக்கடி கொடுத்தால் என்ன ஆகும்? அந்த மாதிரி அந்தப் பாகங்களிலுள்ள இயக்கம் Accelerate ஆகும். Aggravate ஆகும். விளைவு தலைவலி போய்த் திருகுவலி வந்த கதையாகலாம். அந்த இடத்தில் ஏற்பட்ட நோய் போகும், மற்ற இடத்தில் நோய் வரும். எனவேதான் சொன்னேன் - சிகிச்சை என்பதைவிட நோய் வராமல் காப்பதுதான் நல்லது என்று.

(- தொடரும்...)