ஒரு பக்கக் கதை - சபலம்!

மனசு கிடந்து பரபரத்தது. காரணம் என் வீட்டு வேலைக்காரப் பெண் கல்பனா! இப்போதுதான் போன் செய்திருந்தாள், சார்! உங்களிடம் பேச வேண்டும். சாயந்திரம் வருகிறேன் என்று! சாதாரணமாக மாலையில் வரமாட்டாள். என் மனைவி எட்டரை மணிக்கு கிளம்புவாள். நான் பத்து மணிக்கும், இந்த ஒன்றரை மணி நேர கேப்பில், நானும் கல்பனாவும் தனியே வீட்டில் இதைப் பயன்படுத்தி.. ஆறுமாதங்களாக பலப் பல திட்டங்களை போட்டு, தொடர்ந்து தோற்றுக் கொண்டிருந்தேன்.

அவளின் அழகு அப்படி! இன்று எனக்கு மகத்தான நாளாய் இருக்கப் போகிறது. மாலை சற்று முன்னதாகவே புறப்பட்டு, வீட்டுக்கு வந்தவுடன் குளித்து, உயர்ரக பாடி ஸ்பிரே எல்லாம் அடித்துக் கொண்டேன்.

சரியாக ஆறு மணிக்கு வந்தவள் நூல் புடவை தேவதையாயிருந்தாள். என்னை, அவள் தயக்கமாக பார்த்தபோது, "சொல்ல கல்பனா! இன்னிக்குத்தான் உனக்கு போன் பண்ணத் தோணிச்சா' என்றேன்.
அவள், "சார் ஆறுமாசம் முன்னே நீங்க டூர் போயிருந்தபோது, இங்கே மேடம் வெளியே போக வேண்டியிருக்கும்னு என் புருஷன் ரெண்டு நாள் கார் டிரைவரா, வந்தாரே ஞாபகமிருக்கா?' என்றாள்.

"ஆமாம், அதுக்கென்ன?' என்றபோது, "அதுதான் இப்போ வினையாய்டுச்சி சார். நேத்து அவரோட மொபைலை நோண்டிட்டிருக்கும் போது, மேடத்தோட ஏகப்பட்ட மெசேஜ் அதிலே இருந்ததைப் பார்த்தேன். நீங்க அப்பாவியா இருக்கீங்க! கொஞ்சம் பார்த்துக்கங்க! எனக்கும் இது வாழ்க்கைப் பிரச்சனை! நான் வர்றேன்' என்றாள்.

என் மொத்த உடலும் தளர்ந்து, மயக்கம் வருவதைப் போலிருந்தது. விழாமலிருக்க கட்டிலின் முனையைப் பிடித்துக் கொண்டேன்.

ஜி. சசிக்குமார்

அச்சச்சோ....................

இதைத்தான் மனம்போல் வாழ்வு என்று சொல்வது.
நாம் எப்படி வாழ நினைக்கிறோமோ ,அப்படியேதான் எங்களுக்கு கிடைக்கும்.

வினையின் aruvadai

நன்றி அகிலன், நன்றி ராம் அண்ணா

M C wrote:வினையின் aruvadai

நன்றி MC , உங்களை பற்றி அறிமுகம் பகுதிக்கு சென்று அறிமுகம் செய்து கொள்ளுங்கள்

இவருக்கு இதுதான் தக்க தண்டனையாகும்....

அருமையான கருத்து...
நன்றி அம்மா ....

இதுக்கு பேர்தான் ஆப்பு....

நீ மத்தவனுக்கு இதுபோல ஆப்பு வைக்க நெனச்சா
ஆண்டவன் உனக்கு அதேபோல ஆப்பு வைப்பான்

நல்ல பகிர்வு.. நன்றி அம்மா

நல்ல கதை பகிர்வுக்கு நன்றிமா