கதாநாயகியின் பாதங்கள் தரையில் படாதவாறு கரங்களால் தாங்குவதை ...

தளரடி தாங்கிய நெஞ்சு! - முனைவர் இரா.ஜெகதீசன்

இன்றைய திரைப்படங்களில் கதாநாயகன், கதாநாயகியின் பாதங்கள் தரையில் படாதவாறு தன் கரங்களால் தாங்குவதைப் போன்ற காட்சிகளைக் காண்கிறோம். இதே காட்சியைக் கபிலர் சற்று மாறுபட்ட நிலையில் எடுத்துக் காட்டியுள்ளார்.

இரவுக்குறியிடத்துத் தலைவன் வந்துவிடுவான் என்று தலைவி எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறாள்.

"இருள் நிறைந்த காட்டில் சற்றுமுன்தான் மழை பெய்து ஓய்ந்திருந்தது. பெய்த மழை வழிந்தோடி ஆழமான பல குழிகளில் நிறைந்தது. மலைநாட்டிற்கு உரிய தலைவன் குவளைப் பூச்சூடி, அவ்விருள் சூழ்ந்த காட்டின் ஒன்றையடிப் பாதையில் தலைவியைப் பார்க்க வருகின்றான். இருள் சூழ்ந்த நேரமாததால், ஒற்றையடிப்பாதை எது? நீர்நிறைந்த குழிகள் எவை? என அறியாது ஒவ்வொரு அடியையும் பார்த்துப் பார்த்து நடுங்கும் கால்களுடன் நடந்து வருகிறான். தலைவன் தவறிக்கூட நீர்நிறைந்திருக்கும் குழியில் கால் வைத்துவிடக்கூடாது' என்று அவன் வரவிற்காகக் காத்திருக்கும் தலைவி நினைக்கிறாள். நினைத்தவுடனே அவளது நெஞ்சம் ஓடிச்சென்று தலைவனது நடுங்கும் தளரடிகளைத் தாங்கிக்கொண்டதாம்.

""மாரி வானம் தலைஇ நீர்வார்பு
இட்டுஅருங் கண்ண படுகுழி இயவின்
இருளிடை மதிப்புழி நோக்கிஅவர்
தளரடி தாங்கிய சென்றது இன்றே''

(அக.128:13-16)

குறிஞ்சித்திணை பாடுவதில் வல்லவரான கபிலர், இப்பாடலில் குறிஞ்சிக்குரிய முதல், கரு, உரிப்பொருள் ஆகிய முப்பொருளையும் அமைத்துப் பாடியிருப்பது சிறப்பு. - dinamani

  உங்கள் பதிவுகள் அனைத்தும் வித்தியாசமானவை. தொடருங்கள்.