உடுப்பி - பயணக்கட்டுரை by க்ருஷ்ணாம்மா with போட்டோஸ் and வீடியோ :)

First topic message reminder :

நண்பர்களே ! நாங்க ( நான் , இவர், கிருஷ்ணா,ஆர்த்தி, அவளுடைய அப்பா அம்மா மற்றும் அவ தங்கை) எல்லோரும் போன வியாழன் அதாவது 20ம் தேதி பெங்களுரிலிருந்து கிளம்பி ஒரு 4 நாள் ஒரு சின்ன டூர் போயிட்டு வந்தோம். எங்க கிருஷ்ணா - ஆர்த்தி இன் முதல் கல்யாண நாளை கொண்டாடுவதற்காக இந்த ட்ரிப்  அந்த பயண அனுபவத்தை உங்களுடன் பகிரலாம் என்று இந்த 'பயணக்கட்டுரையை ' ஆரம்பிக்கிறேன். சில பல போடோக்களும் போடுகிறேன், இது ஒரு தொடர்பதிவு தொடர்ந்து படியுங்கோ



முதலில் நாங்கள் வியாழன் காலை கிளம்பினோம், எங்கு எங்கு போகணும் என்று நினைத்தோம் என்று முதலில் சொல்கிறேன். முதலில் ஸ்ரவணபெலகுலா பிறகு தர்மஸ்தலா அப்புறம் உடுப்பி அப்புறம் ஹோரநாடு என்று பிளான் பண்ணினோம். எல்லா இடங்களுக்கும் முன்பே போன் செய்து தங்கும் இடமும் ஏற்பாடு செய்து விட்டோம். கை இல் நிறைய snacks தேவையான துணி மணிகள், மருந்து மாத்திரைகள் , first  aid  சாமான்கள், தண்ணி என்று எல்லாம் எடுத்துக்கொண்டோம். விடியற்காலை 4 மணிக்கே எழுந்து  குளித்து கிளம்பிவிட்டோம். Xaylo ஏற்பாடு பண்ணி இருந்தோம், ஆரம்பமே தொல்லையானது, ஆமாம் .... 5.30 க்கு கிளம்பனும் என்று இருந்தோம் .... சரியான சமயத்துக்கு வரலை :(2 போன் செய்ததும் ஒரு வழியாக 6.30க்கு வந்தார் அந்த டிரைவர் மஞ்சு. இங்கு கர்நாடகாவில் நிறைய பேரின் பேர் மஞ்சுநாத் என்று இருக்கும். என் கணவர் சொல்வார்..." கொரியாவில் ஒரு கல்லை விட்டு எரிந்தால் அது 'கிம்' வீட்டில் விழும்"   அது போல இங்கு கல் போட்டால் அது 'மஞ்சு நாத் ' வீட்டில் தான் விழும் போல பிறகு எங்களின் பெட்டிகளை ஏற்றிக்கொண்டு ஒருவழியாக 7 மணிக்கு கிளம்பினோம். ஆரம்பமே late  என்று  எனக்கு கொஞ்சம் முடு அவுட்



ஏன் என்றால், நாங்கள் ஸ்ரவண பெலகுலாவில் பிரேக் பாஸ்ட் சாப்பிடுவது என்று முடிவெடுத்து இருந்தோம். அது போச்சு, எனவே வழி இல் ஏதாவது ஹோட்டல் இருக்கா என்று பாத்துக்கொண்டே போனோம். ஒரு சின்ன ஓபன் ஹோட்டல் பார்த்தோம். சாப்பிட இறங்கினோம் அருமையான 'மெத்  மெத்' இட்லி மற்றும் தோசை. விசாரித்ததில் அவர்கள் நாம் சாதாரணமாக செய்யும் அவல் தோசை மாவிலேயே இட்லியும் செய்கிறார்கள் என்று சாப்பிட்டு விட்டு எங்கள் பயணத்தை தொடர்ந்தோம். ஒரு 9.45 மணிக்கு நாங்கள்  ஸ்ரவண பெலகுலாவை அடைந்தோம். பிறகு தான் தெரிந்தது கீழிருந்து பார்த்தால் மலை மேலே இருக்கும் 'கோமடேஸ்வரர்' ஐ பார்க்க முடியாதாம். கீழிருந்து முழுக்க தெரியலை பாதி தான் தெரிந்தது, விசாரித்ததில் 650 படிக்கட்டுகள் ஏறணுமாம் ... ஐயோ என்னால் முடியாது பா.... என்றேன் நான். ஆனால் மத்தவா போகலாமே என்றேன். எனவே நான் மற்றும் என் சம்பந்தி மாமி இருவரும் வண்டி இலேயே இருப்பதாக முடிவேடுத்தேம். மத்தவர்கள் மேலே ஏறினார்கள். அந்த போட்டோகள்  இதோ

பாறையை தள்ளப்பார்க்கும் கிருஷ்ணா
தொடரும் ......

smita wrote:ஹொரநாடு அன்னபூர்ணி போநீங்களா  அம்மா ரொம்ப நல்ல இருக்கும் குக்கே சுப்ரமணிய போநீங்களா அப்றம் முர்டெஸ்வார் மூகாம்பிகை கோவில் போனேங்களா அம்மா

கொடநாட்டிற்கு ஜெயா அம்மா சென்றுவிட்டதால் கிருஷ்ணம்மா செல்லவில்லை!

பயணம் சூப்பர் தொடருங்கள்....

smita wrote:ஹொரநாடு அன்னபூர்ணி போநீங்களா  அம்மா ரொம்ப நல்ல இருக்கும் குக்கே சுப்ரமணிய போநீங்களா அப்றம் முர்டெஸ்வார் மூகாம்பிகை கோவில் போனேங்களா அம்மா

ஆமாம் ஸ்மிதா ஹொரநாடு அன்னபூர்ணி, மூகாம்பிகை போனோம். குக்கே சுப்ரமணியா மற்றும் முர்டெஸ்வார் போகலை நேரம் குறைவாக இருந்தது தான் காரணம்

சிவா wrote:

smita wrote:ஹொரநாடு அன்னபூர்ணி போநீங்களா  அம்மா ரொம்ப நல்ல இருக்கும் குக்கே சுப்ரமணிய போநீங்களா அப்றம் முர்டெஸ்வார் மூகாம்பிகை கோவில் போனேங்களா அம்மா

கொடநாட்டிற்கு ஜெயா அம்மா சென்றுவிட்டதால் கிருஷ்ணம்மா செல்லவில்லை!

ஹா...ஹா...ஹா....

ஜாஹீதாபானு wrote:பயணம் சூப்பர் தொடருங்கள்....

நன்றி பானு

அனைத்தையும் கண் முன் கொண்டு தந்தமைக்கு நன்றிகள்

இங்கு பங்களூரில் ஹோட்டல்களில் ரூம் புக் செய்தால் பிரேக் பாஸ்ட் complement தருவார்கள், ( மற்ற ஊர்களை பற்றி எனக்கு தெரியாது ) பொதுவாக அது புஃபே ஆக இருக்கும். ஆனால் இந்த ஹோட்டலில் அப்படி இல்லையாம் ஆளுக்கு 2 இட்லி ரூமுக்கு கொண்டு தருவாளாம். அது வேஸ்ட் என்று சொல்லி விட்டு நாங்கள் வெளி இல் சென்று சாப்பிட்டோம். வந்து பார்த்தால் எங்கள் வண்டி இல் ஒரு ஜன்னல் கண்ணாடியை ஏற்ற முடியவில்லை .....போயி சரிசெய்து கொண்டு வருவதாக சொல்கிறார் மஞ்சு. நாங்கள் சொன்னோம் ஹோட்டலை காலி செய்து விட்டு ஹொரநாடு போகலாம். அங்கு யாராவது மெக்கானிக்கை பார்க்கலாம் அல்லது வழி இல் பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்றோம். அரை குறை மனதுடன் அந்த டிரைவர் மஞ்சு கிளம்பினார், என்றாலும் மீண்டும் மீண்டும் அந்த ஜன்னல் பட்டனை அழுத்திக்கொண்டே இருந்தார் , Thank god அது சரியாகி விட்டது



எங்களுக்கு மாறி மாறி ஃபோன் வந்து கொண்டிருந்ததால் நாங்கள் யாரும் டிரைவர் எந்த வழி இல் போகிறார் என்று பார்க்கவே இல்லை , திடீரென்று கிருஷ்ணா என்னது கொல்லுர் 27 km. என்று போட்டிருக்கனே... நாம எங்க போகிறோம் என்று கத்தினான் . பிறகு வண்டியை நிறுத்த சொல்லி டிரைவர் ஐ விசாரித்தோம்..... அவர் சொல்றார்..... ஹொரநாடு என்பதை மறந்து கொல்லுர் என்றே நினைத்திருந்தார் என்று பிறகு என்ன செய்வது..... சரி வந்தது வந்தோம் கொல்லூறும் சேவிக்கலாம் என்று சொல்லி கொல்லுர் சென்றுவிட்டோம். நாங்கள் போனபோது பார்க்கிஙில் நிறைய வண்டிகள் இருந்தன.... அடாடா.... ரொம்ப கும்பல் இருக்கும் போல இருக்கே என்று நினைத்தோம். பிறகு உள்ளே சென்று ஏதாவது ஸ்பெஷல் டிக்கெட் இருக்கா என்று கேட்டோம்; வேண்டாம் காலியாகத்தான் இருக்கு ... அப்படியே போயி பாருங்கள் என்று சொன்னார்கள். எங்களுக்கு நம்பிக்கை இல்லை என்றாலும் உள்ளே சென்றோம். என்ன ஆச்சர்யம்..... கும்பலே இல்லை நிஜமாகவே 2 நிமிடத்தில் அம்பாளை சேவித்து விட்டோம். நாங்கள் வெளியே வரும்போது பார்த்தால் ஒரு கும்பல் வந்ததே பார்க்கணும். ஜஸ்ட் தப்பித்தோம் கோவில் வாசல் வரை கியூ வந்து விட்டது. ஏதோ புண்ணியம் அது தான் அம்பாளே கூப்பிட்டு நல்ல தரிசனமும் தந்தாள்

உமா wrote:அனைத்தையும் கண் முன் கொண்டு தந்தமைக்கு நன்றிகள்

நன்றி உமா

இன்னும் கட்டுரை தொடர்வது மகிழ்ச்சியளிக்கிறது அக்கா!