செல்வம் நிலையாமையும் இளமை நிலையாமையும் !

குறுந்தொகையில் பெரும்பொருள்! - புலவர் ப.சோமசுந்தர வேலாயுதம்

இலக்கியம் என்பது இனிமை சேர்ப்பது. இல்லாத ஒன்றிற்காக ஏங்குகின்ற இவ்வுலகில் இனிய நல்வாழ்வை எவ்வாறு வாழவேண்டும் என நமக்குக் கற்பிப்பதுதான் இலக்கியம். இனிக்கும் வகை வாழ, கலைகளை உணரும் உணர்வுகள் தேவை. அவ்வுணர்வுகளின் பெட்டகமாய் உணர்வுபூர்வமான ஆதாரமாகத் திகழ்வது இலக்கியம். அவ்விலக்கியமே அறநெறி வாழ்வுக்கு மிக அடிப்படை.

அக இலக்கியங்களில் தலைவன், தலைவி, தோழி இவர்களது மனப் போராட்டங்களினூடே நிலையாமையை மறைபொருளாக தெளிவாக்கியுள்ளனர் புலவர் பெருமக்கள். ""வைகலும் வைகல் வரக்கண்டும் உணரார்'' என நாலடியார் நவில்கிறது.

எட்டுத்தொகை நூல்களுள் ஒன்றான குறுந்தொகையை "நல்ல குறுந்தொகை' என நூலோர் போற்றினர். அளவில் சிறியதாயினும் பொருளில் ஏனைய இலக்கியங்களைக் காட்டிலும் பெரியது - உயர்ந்தது. ஒருவனும் ஒருத்தியும் கலந்து வாழும் வாழ்க்கையில் அவர்களது மனத்திடை எழும் உணர்வுகளை உயிரோட்டத்துடன் உள்ளவாறே புறத்தாரும் உணரும் வகையில் உணர்த்தி நிற்கிறது.

மிக உயர்ந்த கருத்துகளைத் தன்னகத்தே கொண்ட அகப்பொருள் இலக்கியமாயினும் மனித வாழ்க்கையில் நிலையாமையை இலக்கியச் சுவையோடு உணர்த்தியுள்ளார் மதுரைக் கணக்காயன் மகன் நக்கீரன். அவர் இயற்றிய பாடல் வருமாறு:

"அழியல் ஆயிழை அழிவு பெரிதுடையன்
பழியும் அஞ்சும் பயமலை நாடன்
நில்லாமையே நிலையிற்று ஆகலின்
நல்லிசை வேட்டநயன் உடை நெஞ்சின்
கடப்பாட்டாளன் உடைப் பொருள் போலத்
தங்குதற்கு உரியதன்று நின்
அம் கலுழ் மேனிப் பாயப்பசப்பே''

சொற்சுவை, பொருட்சுவை இரண்டும் கலந்து பயில்வோரின் உள்ளத்தைக் கொள்ளை கொள்ளும் இப்பாடல் பயிலும் தோறும், பயிலும் தோறும் இன்பம் பயப்பதாகும்.

வரைவிடை வைத்துப் பிரிந்த தலைவன் குறித்த காலத்தில் வராமையின் தலைவியின் மேனியில் பசலை படர்கிறது. இந்நிலையில் தோழி தலைவியிடம், ""வருந்தாதே! நாம் வாழும் மலை நாட்டுத் தலைவன் நம்மைப் போன்றே மிக்க இரக்க குணம் கொண்டவன். பழிக்கு அஞ்சும் பண்பாளன். நிலையாமையே நிலையென்று உணர்ந்த நல்லிசை வேட்ட நாயகன். புகழை மட்டும் விரும்பும் பெற்றியன். இத்தகைய நற்பண்புகளையும், நீதி வழுவா நெறியினையும் கொண்ட நம் மலை நாட்டுத் தலைவனான ஒப்புரவாளன் பெற்ற பெருஞ்செல்வம் எவ்வாறு அவனது வள்ளற்றன்மையினானே விரைவில் அவனைவிட்டு நீங்குமாப் போல, நின் மேனியில் படர்ந்துள்ள பசலை விரைவில் நீங்கிவிடும்'' எனத் தேற்றுகிறாள்.

இப்பாடலின்கண், செல்வம் நிலையாமையையும், இளமை நிலையாமையையும் உலகியர்க்கு உணர்த்தி, செல்வம் வந்தபோது வறியோர்க்கு ஈந்து புகழ் ஈட்டுங்கள் என்கிறார் புலவர். உலகில் உள்ள பொருள்கள் நிலையற்றவை. புகழ் ஒன்றே நிலைத்தது என்பது இப்பாடலின்கண் நமக்கு உணர்த்தப்பட்டுள்ளது. -தினமணி