மழைக்காலப்பூக்கள்(வைரமுத்து)

நியாஸ் அஷ்ரஃப் · 15/06/2010

அது ஒரு
காலம் கண்ணே
கார்காலம்
நனைந்து கொண்டே
நடக்கிறோம்
ஒரு மரம்
அப்போது அது
தரைக்குத்
தண்ணீர் விழுதுகளை
அனுப்பிக் கொண்டிருந்தது
இருந்தும்
அந்த
ஒழுகுங் குடையின்கீழ்
ஒதுங்கினோம்
அந்த மரம்
தான் எழுதிவைத்திருந்த
பூக்கள் என்னும்
வரவேற்புக் கவிதையின்
சில எழுத்துக்களை
நம் மீது வாசித்தது
இலைகள்
தண்ணீர்க் காசுகளை
சேமித்து வைத்து
நமக்காக செலவழித்தன
சில நீர்த்திவலைகள்
உன் நேர்வகிடு என்னும்
ஒற்றையடிப்பாதையில்
ஓடிக்கொண்டிருந்தன
அந்தி மழைக்கு நன்றி
ஈரச்சுவாசம்
நுரையீரல்களின் உட்சுவர்களில்
அமுதம் பூசியது
ஆயினும் - நான்
என் பெருமூச்சில்
குளிர்காய்ந்து கொண்டிருந்தேன்
நம் இருவரிடையே இருந்த
இடைவெளியில்
நாகரிகம் நாற்காலி போட்டு
அமர்ந்திருந்தது.
எவ்வளவோ பேச எண்ணினோம்
ஆனால்
வார்த்தைகள்
ஊர்வலம் வரும் பாதையெங்கும்
மௌனம்
பசை தடவி விட்டிருந்தது
உன் முகப்பூவில்
பணித்துளியாகிவிடும்
இலட்சியத்தோடு
உன் நெற்றியில் நீர்த்துளிகள்
பட்டுத்தெறித்தன
உனக்குப்
பொன்னாடை போர்த்தும்
கர்வத்தோடு
எனது கைக்குட்டையை
எடுத்து நீட்டினேன்
அதில் உன்
நெற்றியை ஒற்றி
நீ நீட்டினாய்
நான் கேட்டேன்
இந்தக் கைக்குட்டை
உலராமல் இருக்க
ஓர்
உத்தி சொல்லக்கூடாதா ?
நீ சிரித்தாய்
அப்போது
மழை
என் இருதயத்துக்குள் பெய்தது
அது ஒரு
காலம் கண்ணே
கார்காலம்..