ஆணவம்

காட்டில் நிறைய மிருகங்கள் ஒற்றுமையுடன் வாழ்ந்து வந்தன.

ஆனால் அதில் ஒரு ஆண் யானை மட்டும் எப்போதும் திமிராக நடந்து கொள்ளும். மற்ற எல்லா மிருகங்களையும் மிரட்டுவதையே பொழுது போக்காக கொண்டிருந்தது.

அந்த யானையால் பாதிக்கப்பட்ட அனைத்து மிருகங்களும் ஒன்று கூடி காட்டு ராஜாவான சிங்கத்திடம் புகார் தெரிவித்தன.

சிங்கம் உடனே யானையை அழைத்து கண்டித்தது.

யானையோ ஆவணத்துடன் ‘இந்தக் காட்டிலேயே பெரிய மிருகம் நான்தான். எனக்கு கீழ்ப்படிந்துதான் எல்லா மிருகங்களும் நடக்க வேண்டும்’ என்றது.

‘யானையே ஆணவமாகப் பேசாதே. மற்றவர்கள் தயவின்றி உன்னால் வாழ முடியாது. எங்களுடன் ஒற்றுமையாக இரு. இல்லாவிட்டால் நீ அதற்கான பலனை அனுபவிப்பாய்’ என்றது சிங்கம்.

‘எனக்கு யார் தயவும் வேண்டியதில்லை. நான் சின்னஞ்சிறு பிராணிகளான உங்களிடம் உதவி கேட்கப் போகிறேனா? நடக்கவே நடக்காது. எல்லோரும் எனக்கு கீழ்ப்படிந்து நடங்கள். இல்லாவிட்டால் நீங்கள்தான் கஷ்டப்படுவீர்கள்’ என்றது கொஞ்சமும் ஆணவம் குறையாமல். அது வழக்கம்போல ஆணவத்துடன் சுற்றித் திரிந்து வந்தது.

ஒருநாள் மாலை வேளையில் வழியில் வாழைத்தார் இருப்பதைக் கண்டு ஆவலாக ஓடியது.

திடீரென வாழைத்தாருக்கு அருகே வெட்டி வைக்கப்பட்டிருந்த பள்ளத்தில் விழுந்தது.

யானையால், தனது குண்டு உடலைத் தூக்கிக் கொண்டு பள்ளத்தில் இருந்து மேலே வர முடியவில்லை. சிறிது நேரம் முயற்சி செய்து பார்த்த யானை, கடுமையாக பிளிறத் தொடங்கியது.

யானையின் சத்தம் கேட்டு, அக்கம் பக்கத்தில் நின்ற மிருகங்கள் ஓடி வந்தன.

குழிக்குள் யானை விழுந்து கிடப்பதைப் பார்த்தன.

‘இவன் திமிருக்கு இது வேண்டும்’ என்றன சில மிருகங்கள்.

யானையோ மற்ற மிருகங்களைப் பார்த்து என்னை காப்பாத்துங்கன்னு கெஞ்சியது.

அந்த நேரத்தில் தகவல் அறிந்து சிங்கமும் அங்கு வந்து சேர்ந்தது.

‘ஏ யானையே, நானே உருவத்தில் பெரியவன் என்றாயே, இப்போது உன் உடலே உன்னை ஆபத்தில் சிக்கவைத்துவிட்டது பார்த்தாயா? இன்னும் சிறிது நேரத்தில் வேட்டைக்காரர்கள் வரப்போகிறார்கள். உன்னை பிடித்துச் சென்று அடிமைபோல நடத்தப் போகிறார்கள். உன் ஆணவத்துக்கு அதுதான் சரியான தண்டனை’ என்றது சிங்கம்.

‘சிங்கராஜாவே என்னை மன்னிக்க வேண்டும். என் ஆணவத்திற்கு சரியான தண்டனை கிடைத்துவிட்டது. நான் என் ஆணவத்தை கைவிடுகிறேன். தயவு செய்து இந்த காட்டின் பிரஜையான என்னைக் காப்பாற்ற நீங்கள் உத்தரவிட வேண்டும். நான் இனிமேல் யாரையும் தொந்தரவு செய்யாமல் அமைதியாக இருப்பேன்’ என்று கெஞ்சியது யானை.

‘அப்படி வா வழிக்கு’ என்ற சிங்கம், மற்ற விலங்குகளை ஒன்று திரட்டி பள்ளத்தில் சரிவு உண்டாக்கியது. மற்ற யானைகளின் உதவியோடு அதை இழுத்து மேலே கொண்டு வரச் செய்தது.

மேலே வந்த யானை, தன் அகம்பாவத்தை கைவிட்டு அமைதியாக வாழத் தொடங்கியது.

மற்ற மிருகங்களும் நிம்மதி அடைந்தன.

ஏ.மூர்த்தி