விருந்து

by **சிவா** Tue 16 Oct 2012 - 14:37

நவீன் காத்திருந்தது வீண்போகவில்லை. இதோ, கனி மடியில் விழுந்து விட்டது. மென்மையாக பேசி, உரிமைக்கு மாறி, காதலாக கசிந்து... அவனுக்கு இது ஒரு விளை யாட்டு. அவ்வளவுதான். ஆனால் அவன் யாரோடு விளையாடுகிறானோ அவர்களுக்கு இது வினை தான்!

நவீன், விரும்பி தான் சென்னைக்கு மாற்றலாகி வந்தான். அவன் ஜாலி பேர்வழி. மனைவி அனிதாவின் பேரில் எப்போதுமே அவனுக்கு திருப்தி ஏற்பட்டதில்லை. மலருக்கு மலர் தாவும் வண்டாக இருப்பதில்தான் அவனுக்கு மகிழ்ச்சி. அதனால் டிரான்ஸ்பரில் சந்தோஷ மாக சென்னைக்கு வந்தான். ஒரு மாதம் கழிந்ததும் தன் வேலையை ஆரம்பித்தான். யாரிடம் நெருங்கலாம் என்று யோசித்து, அக்கவுண்ட்ஸ் செக்ஷனில் இருக்கும் அமுதாவை முயற்சிக்கலாம் என்று முடிவு செய்தான்.

அமுதாவுக்கு புறநகர்ப் பகுதியில் வீடு. சுமாரான தோற்றமுள்ளவள். ஆனால், நவீன், "நீ தான் உலக அழகி'', என்று தினமும் பேசிப்பேசி அவளை நம்ப வைத்தான். அவனோடு பேசும்போது அவளுக்கு உலகமே மறந்து போகுமளவுக்கு மயக்கினான், வார்த்தைகளால்.

மூன்று மாதங்களுக்கு மேலாக இது தொடர... வார இறுதி விடுமுறையில் "அம்மாவும் அப்பாவும் நாளைக்கு பெங்களூர் போறாங்க... ஒரு மேரேஜ்... திரும்பி வர மூணு நாளாகும்...'' பேச்சு வாக்கில் அவள் சொன்னது நவீனுக்கு வசதியாகிப் போனது. இதுதானே அவன் எதிர்பார்த்திருந்த சந்தர்ப்பம்!

"வீட்டு சமையல் சாப்பிட்டு ரொம்ப நாளாச்சு அமுது...'' என்றான் அவன்.

"அய்யோ... மறந்தே போனேனே... இந்த ஞாயிற்றுக்கிழமை எங்க வீட்டுக்கு வாங்கன்னு கூப்பிடணும்னு நினைச்சிருந்தேன்... கண்டிப்பாக மதியம் வாங்க... என் சமையல் எப்படின்னு பாருங்க...'' என்றாள், அமுதா.

"அப்படியா? வரலாமா... வீட்டுக்கு கூப்பிட்டுட்டு சும்மா அனுப்பிட மாட்டியே...?'' இரட்டை அர்த்தத்தில் கேட்டான் அவன்.

"வாங்க நவீன்... போதும் போதும்கிற அளவுக்கு திருப்தியாக்கி அனுப்புறேன்...'' குழைந்தாள் அவள்.

இதோ அவள் சொன்ன இடத்துக்கு பேருந்தில் வந்து இறங்கி விட்டான் அவன். தனிமையில் அமுதா அவனுக்காகக் காத்திருக்கிறாள்.

தன் மொபைல் போனை எடுத்தான் நவீன். அமுதாவின் எண்ணுக்குத் தொடர்பு கொண் டான். காதுகளில் இயர் போனை மாட்டிக் கொண்டான் நவீன்.

"ஹாய் டார்லிங்... பஸ் ஸ்டாப்பில் இறங்கிட்டேன்... எப்படி வர்றது...?'' என்றான்.

"ரயில்வே கேட் தெரியுதா...? அதை கிராஸ் பண்ணி நேரா வந்தால் அண்ணா தெரு வரும்.... அதில லெப்ட்ல திரும்பணும்...''

"ம்ம் சொல்லு செல்லம்...'' அமுதாவிடம் கொஞ்சலை தொடர்ந்த நவீன், மூடியிருந்த ரயில்வே கேட்டை குனிந்து கடந்தான். "இதோ இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில் வந்திரு வேன்... வந்து உன்னை...'' காதுகளில் இயர் போன் மாட்டியிருந்ததால், வேறு எந்த சத்தமும் கேட்கவில்லை நவீனுக்கு. வேகமாக வந்து கொண்டிருந்த மின்சார ரயில் நொடிப்பொழுதில் அவனை கூழாக்கி விட்டு, வேகம் குறைத்து நின்றது.

- டேவி.சாம் ஆசீர்