மறக்க முடியாத மலேசியக் கவிதை?

by **சிவா** Mon Sep 24, 2012 8:44 am

இவன் நட்ட மரங்கள்
நிமிர்ந்து விட்டன.
இவன் நடும்போது
குனிந்தவன்தான்...
இன்னும் நிமிரவில்லை!

- மலேசியத் தமிழர்களின் நிலை பற்றி கோ.புண்ணியவான்

(மலேசியாவிற்கு தமிழர்கள் முதன் முதலில் வந்த பொழுது அவர்கள் மரம் நடும் (இரப்பர் மரம்) வேலை செய்ததைக் குறிப்பிடுகிறார் கவிஞர்)

மிகவும் அருமையான கவிதை சிவா...உண்மை நிலையை எவ்வளவு சிறப்பாகச் சொல்லிவிட்டார். "நள்ளிரவில் நாம் வாங்கினோம் சுதந்திரம்.....இன்னும் விடியவே இல்லை" என்று முன்பு ஒரு வரிக் கவிதையை படித்தது போன்று உள்ளது சிவா. மகிழ்ச்சி

by **சிவா** Mon Sep 24, 2012 8:54 am

Dr.சுந்தரராஜ் தயாளன் wrote: "நள்ளிரவில் நாம் வாங்கினோம் சுதந்திரம்.....இன்னும் விடியவே இல்லை"

ஆம், அண்ணா..! இரு கவிதையும் ஒரே கருத்தைத்தான் கூறுகிறது!

by **மாணிக்கம் நடேசன்** Mon Sep 24, 2012 9:26 am

உண்மைதான் மாமா அங்கள், சிறு வயதில் நானும் என் தகப்பனாரோடு சேர்ந்து ரப்பர் மரம் நட்ட நினைவுகள் மீண்டும் நிழலாடுகின்றன, மரங்கள் இன்னும் இருக்கின்றன, ஆனால் என் தந்தைதான் இன்று என்னுடன் இல்லை, அமரராகி 12 ஆண்டுகள் ஆகின்றன. இதை எழுதும் போது கண்கள் கசிகின்றன எனது தந்தையின் நினைவலைகளால்.

by **சிவா** Mon Sep 24, 2012 9:29 am

மாணிக்கம் நடேசன் wrote:உண்மைதான் மாமா அங்கள், சிறு வயதில் நானும் என் தகப்பனாரோடு சேர்ந்து ரப்பர் மரம் நட்ட நினைவுகள் மீண்டும் நிழலாடுகின்றன, மரங்கள் இன்னும் இருக்கின்றன, ஆனால் என் தந்தைதான் இன்று என்னுடன் இல்லை, அமரராகி 12 ஆண்டுகள் ஆகின்றன. இதை எழுதும் போது கண்கள் கசிகின்றன எனது தந்தையின் நினைவலைகளால்.

இந்தக் கவிதை உங்களின் நினைவலைகளை பின்னோக்கிக் கொண்டு சென்றதில் தெரிகிறது, இக்கவிதை வரிகளின் தாக்கம் மற்றும் வலிமை!