பொழுதுகள் சாய்ந்தது...!

by **ஹிஷாலீ** Tue Jul 24, 2012 12:29 pm

பொழுதுகள் சாய்ந்தாலும்
விழுதுகளாய் வாழ்கிறாய்
கனவிலும் என் உணவிலும்

அழுதுகொண்டே நிற்கிறேன்
காதலோடு ஜாதியையும் சேர்த்து
நீ நேசிப்பதால் யோசிக்கிறேன்

உணர்வை தரும் முன்
உன் உயர்வை தந்திருந்தால்
கண் திறவாமல் போயிருக்கும்
என் காதல்
நல் நண்பனாய் மட்டுமே

உரிமையை தந்த பின்
உணர்வை கொன்றுவிட்டதால்
செவிடாய் நிற்கிறேன்
என் காதலில் இன்னும்
ஜாதி ஒழியவில்லையே என்ற
சோகத்தில் ....

எதிரியாகவில்லை நீ இன்னும்
என் இதயத்தில் என்றுமே
காதல் வளர்வதால்

by காளைவேந்தன் Tue Jul 24, 2012 3:00 pm

சாதியத்தின் கொடுமைகள் பல இளம் உள்ளங்களை கொன்றுபோட்ட எதார்த்தம்..
வலிகள் சுமக்கும் வரிகள் அருமை...
இதுபோன்ற சாயலில் இன்னும் பதிவிடுமாறு பணிவுடன் வேண்டுகிறேன் சகோதரி...

by **ஹிஷாலீ** Tue Jul 24, 2012 3:34 pm

காளைவேந்தன் wrote:சாதியத்தின் கொடுமைகள் பல இளம் உள்ளங்களை கொன்றுபோட்ட எதார்த்தம்..
வலிகள் சுமக்கும் வரிகள் அருமை...
இதுபோன்ற சாயலில் இன்னும் பதிவிடுமாறு பணிவுடன் வேண்டுகிறேன் சகோதரி...

mikka nanrikal nanbare

appadiye seikiren thankal ethirpaarppukku anpu nanrikal

by Pakee Thu Jul 26, 2012 9:17 pm

கவிதை அருமை ஹிஷாலீ சூப்பருங்க

by **ஹிஷாலீ** Fri Jul 27, 2012 9:46 am

Pakee wrote:கவிதை அருமை ஹிஷாலீ

thanks pakee

by சந்திரகி Fri Jul 27, 2012 10:05 am

ஹிஷாலீ wrote:
எதிரியாகவில்லை நீ இன்னும்
என் இதயத்தில் என்றுமே
காதல் வளர்வதால்

திரியாக நான் எனை எரித்து காதலை வளர்க்க
எரிந்த தீயில் எனை நீ எறிந்தாலும் எனையும்
எரித்து காதல் வளரும் பெரும் தீயாய்

சூப்பருங்க

by **ஹிஷாலீ** Fri Jul 27, 2012 11:02 am

சந்திரகி wrote:
ஹிஷாலீ wrote:
எதிரியாகவில்லை நீ இன்னும்
என் இதயத்தில் என்றுமே
காதல் வளர்வதால்

திரியாக நான் எனை எரித்து காதலை வளர்க்க
எரிந்த தீயில் எனை நீ எறிந்தாலும் எனையும்
எரித்து காதல் வளரும் பெரும் தீயாய்

akka unkal supar சூப்பருங்க