பால்யகாலப் பதிவுகள்-நீங்களும் சொல்லலாமே?...

by **ரா.ரா3275** Sun May 13, 2012 2:05 pm

உறவுகளே...

பால்யகாலம் என்பது மனிதன் பாடையில் போகும் காலம் வரை மறக்கவே முடியாத மனதின் கல்வெட்டு...
எத்துனை துயரத்தில் இருந்தாலும் அந்தக் காலசட்டைப் பருவ நினைவுகளை அசை போட்டால் போதும்...
அத்துணை துயரமும் அறுத்துக் கொண்டு ஓடிவிடும்...

அந்தப் பால்யகாலப் பதிவுகளில் நட்பு,காதல்,கோபம்,சண்டை என எத்துணை இனிப்பான விளையாட்டுகள்
இருந்திருக்கும்...அவற்றை மீண்டும் கொஞ்சம் மனம் தட்டி எடுத்து மகிழும் ஒரு முயற்சியாகவே இந்தத் திரியைத் தொடங்கலாம் என்றே இதைப் பதிவிடுகிறேன்...

இதில் பதிவிடும் உரிமை நம் உறவுகள் அனைவருக்கும் உண்டு...

இதில் பதிவிடும்போது விரும்பினால் தங்கள் ஊர்,பள்ளிகள்,நபர்கள் ஆகியோரின் பெயரைக் குறிப்பிடலாம்...
விருப்பமில்லையெனில் தேவையில்லை...

பதிவிடும் ஒவ்வொருவரும் இதை பிறர் மனம் நோகும்படியான வார்த்தைகளைப் பிரயோகிக்க வேண்டாம் என்று வேண்டிக்கொள்கிறேன்...

இந்தத் திரியின் முதல் பதிவராக அண்ணன் திரு.கொலவெறி அவர்கள் தன பால்யகாலத்தைப் பகிர்ந்து கொள்ள அன்புடன் அழைக்கிறேன் உங்கள் ஆதரவுடன்...

by யினியவன் Sun May 13, 2012 2:08 pm

ரா.ரா3275 wrote:
பதிவிடும் ஒவ்வொருவரும் இதை பிறர் மனம் நோகும்படியான வார்த்தைகளைப் பிரயோகிக்க வேண்டும் என்று வேண்டிக்கொள்கிறேன்...

பிறர் மனம் நோகா நோக்கே நோக்காக கொண்டு
நோக்கி வரும் என்னை பிறர் மனம் நோகடிக்கும் வார்த்தைகளை
பிரயோகிக்க சொன்னால் நான் என் செய்வேன் சிவ பெருமானே? புன்னகை

by **ரா.ரா3275** Sun May 13, 2012 2:11 pm

கொலவெறி wrote:
ரா.ரா3275 wrote:
பதிவிடும் ஒவ்வொருவரும் இதை பிறர் மனம் நோகும்படியான வார்த்தைகளைப் பிரயோகிக்க வேண்டும் என்று வேண்டிக்கொள்கிறேன்...
பிறர் மனம் நோகா நோக்கே நோக்காக கொண்டு
நோக்கி வரும் என்னை பிறர் மனம் நோகடிக்கும் வார்த்தைகளை
பிரயோகிக்க சொன்னால் நான் என் செய்வேன் சிவ பெருமானே?

திருத்திவிட்டேன் தமிழய்யாவே...

by hega Sun May 13, 2012 2:17 pm

கொலவெறி wrote:
ரா.ரா3275 wrote:
பதிவிடும் ஒவ்வொருவரும் இதை பிறர் மனம் நோகும்படியான வார்த்தைகளைப் பிரயோகிக்க வேண்டும் என்று வேண்டிக்கொள்கிறேன்...
பிறர் மனம் நோகா நோக்கே நோக்காக கொண்டு
நோக்கி வரும் என்னை பிறர் மனம் நோகடிக்கும் வார்த்தைகளை
பிரயோகிக்க சொன்னால் நான் என் செய்வேன் சிவ பெருமானே?

by **ரா.ரா3275** Sun May 13, 2012 2:23 pm

hega wrote:
கொலவெறி wrote:
ரா.ரா3275 wrote:
பதிவிடும் ஒவ்வொருவரும் இதை பிறர் மனம் நோகும்படியான வார்த்தைகளைப் பிரயோகிக்க வேண்டும் என்று வேண்டிக்கொள்கிறேன்...
பிறர் மனம் நோகா நோக்கே நோக்காக கொண்டு
நோக்கி வரும் என்னை பிறர் மனம் நோகடிக்கும் வார்த்தைகளை
பிரயோகிக்க சொன்னால் நான் என் செய்வேன் சிவ பெருமானே?

அதான் திருத்திட்டோம்ல...அப்புறம் என்ன?...கையத் தூக்கி உள்ளேன் அய்யா சொல்றீங்க?...

by hega Sun May 13, 2012 2:28 pm

திருந்த முன்னர் பார்த்திடோம்னு அர்த்தம்.

அப்புறம் கலந்துகிறோம்னு அர்த்தம்.

திரிக்குள் உள்ளோம் என்றும் அர்த்தம் வருமே..

by **ரா.ரா3275** Sun May 13, 2012 2:47 pm

hega wrote:திருந்த முன்னர் பார்த்திடோம்னு அர்த்தம்.

அப்புறம் கலந்துகிறோம்னு அர்த்தம்.

திரிக்குள் உள்ளோம் என்றும் அர்த்தம் வருமே..

by balakarthik Sun May 13, 2012 2:50 pm

திரியை தொடங்கியவர் பதிவையும் தொடங்கிவைத்தால் நாங்களும் உங்களை பின்தொடர்ந்து வந்து உங்கள் லீலைகளை எங்கள் வாழ்கை படிகளாக பாவித்து வாழ்வில் வளம் பெறுவோம் என்பதை ஓமந்கிலையின் சார்பாக அறுதியிட்டு டைப்புகிறேன் :வணக்கம்:

by **ரா.ரா3275** Sun May 13, 2012 2:53 pm

balakarthik wrote:திரியை தொடங்கியவர் பதிவையும் தொடங்கிவைத்தால் நாங்களும் உங்களை பின்தொடர்ந்து வந்து உங்கள் லீலைகளை எங்கள் வாழ்கை படிகளாக பாவித்து வாழ்வில் வளம் பெறுவோம் என்பதை ஓமந்கிலையின் சார்பாக அறுதியிட்டு டைப்புகிறேன்

அண்ணன் கொலவெறி தொடங்கட்டும் அபாரமாய்...அதன் பின்னர் பா.கா.வை அழைப்போம்...

by யினியவன் Sun May 13, 2012 3:14 pm

நான் படித்த பள்ளியில் ஒரு சிறப்பு அம்சம் - ஒரு சிறிய ஓடை எங்கள் பள்ளியைத் தழுவி சில கிலோமீட்டர் தூரம் ஓடும். மழை காலத்தில் மட்டுமே நீர் வரத்து இருக்கும். மழை காலம் வந்தால் எங்களுக்கு ஒரே கொண்டாட்டம் தான்.

பள்ளி முடிந்தபின் அல்லது விடுமறை தினங்களிலும் பள்ளி சென்று ஓடையில் இறங்கி ஒரே அமர்க்களம் தான்.

அன்றும் அப்படித் தான் நாங்கள் ஒரு பத்து நண்பர்கள் ஓடையில் இறங்கி விளையாடிக் கொண்டிருந்தோம். அன்று நீர் வரத்து மிக அதிகம்.

ஒரு நண்பனின் அரைக் கால் ட்ரவுசரை அலசும் பொழுது நீர் அடித்து சென்று விட்டது. மாற்று உடை இல்லை. வீடு செல்ல வேண்டுமே? அவனை கிண்டல் செய்தே நேரம் ஓடி விட்டது.

துண்டு கட்டி சைக்கிளை ஒட்டி அவன் செல்லும் கோலத்தை சொல்லியே அவனை அழ வைத்து வேடிக்கை தான்.

பின்னர் அருகில் இருக்கும் நண்பனை அவன் வீட்டிற்கு சென்று அவனின் அரை கால் டிரவுசரை கொண்டு வந்து கொடுத்தோம். தீரவில்லை பிரச்சினை.

அவனோ ரொம்ப சின்னப் பய்யன் - அவனின் ட்ரவுசர் நம்ம குண்டனுக்கு பத்தவில்லை.

அதை அவன் போட முயன்று, அரை குறையாக மானத்தை மறைத்து நொந்து நூலாகி, நெளிந்த கதை இப்பொழுதும் கண் முன்னே இருக்கிறது. இப்பொழுது சிரித்துக் கொண்டே தான் எழுதிக் கொண்டிருக்கிறேன்.

தொடை வரை அதை போட்டுக் கொண்டு (நம் நாயகிகள் இன்று படத்தில் வருவது போல் - குத்துப் பாட்டுக்கு ஏற்ற குண்டுப் பையனாக) மேலே ஒரு துண்டையும் போட்டுக் கொண்டு அவன் சைக்கிளில் சென்ற காட்சி இன்றும் மனதினில் அப்படியே அந்த ஓடை நீர் போலே சலசலத்து சிரிப்பை வரவழைத்து கலகலப்பை தருகிறது.

நன்றி ராரா அந்த நினைவுகளை மீண்டும் ரசிக்க வைத்ததற்கு.