வளைகுடாவில் வாழ்கிறேன்..!

by **Tamilzhan** Tue Sep 29, 2009 1:26 pm

வளைகுடாவில் வாழ்கிறேன்..!

தனிமைச் சுமையைத் தோள்களில் ஏற்றித்தான்
கடன் சுமையை இறக்க வேண்டும் என்ற
தத்துவம் புரியும்போது நிமிடங்களாக
நகர்ந்துவிட்ட வருடங்கள்.....

காசோலைகள் உண்டு....
கடிதங்கள் சுவாசித்து....
கனவுகளில் உறங்கி.....
எனக்கு நானே அன்னியப்பட்டுக் கொண்டிருப்பதை அறியாமல்
வாழ்க்கைத்தரம் உயர உணர்வுகளை அடகு வைத்தவனாக...
போதும்...போதும்...என்று எத்தனை முறை பிரசவ
வைராக்கியம் பேசியிருக்கிறேன்?

கணிணி காலம் கடிதங்களின் தூரத்தைத்தான்
குறைத்திருக்கிறதே தவிர பாரத்தை அல்ல...
அன்று வந்தது விண்ணஞ்சல்...
இன்று வருவது மின்னஞ்சல்....
அன்றும் இன்றும் உள்ளடக்கம் என்னவோ
பாசத்தைப் பணமாக்கும் முயற்சிதான்

போதும் போதும்...என்று திரும்புவோம்? என்ற
கேள்விக்குப் பதிலாக
என்றைக்குமே திரும்பாத முயற்சியில் நான்....
வளைகுடாவில் வாழ்கிறேன்.

அன்பன்:
ஹெச்.முனிர் அஹமது.

by kirupairajah Tue Sep 29, 2009 1:29 pm

Tamilzhan wrote:வளைகுடாவில் வாழ்கிறேன்..!

எனக்கு நானே அன்னியப்பட்டுக் கொண்டிருப்பதை அறியாமல்
வாழ்க்கைத்தரம் உயர உணர்வுகளை அடகு வைத்தவனாக...
போதும்...போதும்...என்று எத்தனை முறை பிரசவ
வைராக்கியம் பேசியிருக்கிறேன்!

அன்பன்:
ஹெச்.முனிர் அஹமது.

by மீனு Tue Sep 29, 2009 1:34 pm

அருமையான கவிதை..வலியுடன் கூடிய கவிதை..நன்றிகள் தமிழன் அண்ணா.. வளைகுடாவில் வாழ்கிறேன்..! 677196

போதும் போதும்...என்று திரும்புவோம்? என்ற
கேள்விக்குப் பதிலாக
என்றைக்குமே திரும்பாத முயற்சியில் நான்....
வளைகுடாவில் வாழ்கிறேன்.

by சதீஷ்குமார் Tue Sep 29, 2009 1:38 pm

நானும் தான் வளைகுடாவில் வாழ்கிறேன்..! 67637

by வித்யாசாகர் Tue Sep 29, 2009 1:50 pm

"கணிணி காலம் கடிதங்களின் தூரத்தைத்தான்
குறைத்திருக்கிறதே தவிர பாரத்தை அல்ல...
அன்று வந்தது விண்ணஞ்சல்...
இன்று வருவது மின்னஞ்சல்....
அன்றும் இன்றும் உள்ளடக்கம் என்னவோ
பாசத்தைப் பணமாக்கும் முயற்சிதான்"

அருமையான கால விளக்கமும்; காலத்தால் அழிக்கப் படாமலே 'இப்படி குடும்பம் விட்டு, 'வாழும் வாழ்க்கையை வளைகுடாவில் தொலைத்த' மனிதர்களின் பணமெனும் செல்லரித்த கனவுகளுமான கவிதை.

அந்த நண்பருக்கு, இயலுமாயின், நமது வாழ்த்தையும் நட்பான ஆறுதலையும் பதித்து வையுங்கள்! நன்றி.. தமிழன்பரே!

by **Tamilzhan** Tue Sep 29, 2009 1:54 pm

வித்யாசாகர் wrote:"கணிணி காலம் கடிதங்களின் தூரத்தைத்தான்
குறைத்திருக்கிறதே தவிர பாரத்தை அல்ல...
அன்று வந்தது விண்ணஞ்சல்...
இன்று வருவது மின்னஞ்சல்....
அன்றும் இன்றும் உள்ளடக்கம் என்னவோ
பாசத்தைப் பணமாக்கும் முயற்சிதான்"

அருமையான கால விளக்கமும்; காலத்தால் அழிக்கப் படாமலே 'இப்படி குடும்பம் விட்டு, 'வாழும் வாழ்க்கையை வளைகுடாவில் தொலைத்த' மனிதர்களின் பணமெனும் செல்லரித்த கனவுகளுமான கவிதை.

அந்த நண்பருக்கு, இயலுமாயின், நமது வாழ்த்தையும் நட்பான ஆறுதலையும் பதித்து வையுங்கள்! நன்றி.. தமிழன்பரே!