சிலரே தேர்ந்தெடுக்கப் படுகிறார்கள்..

இன்றும் அது
நான் அலுவலகம் செல்ல
வெளிப்படுகையில்
வாசல் அருகே காத்திருந்தது
நான் சினந்து
நேற்றே உன்னை வராதே
என்றேனே எனக் கத்தினேன்
குற்றம் செய்துவிட்ட குழந்தை போல்
அது தலை குனிந்து நின்றது
நான் புறக்கணித்து
அலுவலகம் போனேன்
போன உடனே
உங்களுக்காக வெகுநேரம்
யாரோ காத்திருகிறார்கள்
என்றான் பையன்
வரவேற்பறையில் புத்தகங்கள்
படித்துக் கொண்டு ..அதுவேதான்!
என்னை வேலை செய்ய
விட மாட்டாயா என்று
கண்ணீர் மல்கினேன்
நான் இதற்கு சரியான
ஆள் அல்ல
என்று விளக்கிப் பார்த்தேன்
வேறு உத்தமமமான
ஆட்கள் நிறைய பேர் இருக்கிறார்கள்
குடும்பம் வேலை ஆரோக்கியம்
எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்டு
நீ சொல்வதை எல்லாம்
செய்து கொண்டிருப்பார்கள்
அவர்களைப் பிடி என்றேன்
அது தளராமல்
'நான் உன்னைத் தேடித்தான் வந்தேன்
பலர் அழைக்கப் படுகிறார்கள்
சிலரே தேர்ந்தெடுக்கப் படுகிறார்கள்'
என்றது.
ஐயோ என்று
நான் ஆவேசமாகக் கத்தியதற்கு
மொத்த அலுவலகமும் ஓடி வந்தது
விபரம் அறிந்து சினமுற்றார்கள்
ஒரு மனிதனை
நல்லவிதம் வாழவிடமாட்டாயா
என்று அதனுடன் சண்டைக்குப் போனார்கள்
அது கையில் வைத்திருந்த
புத்தகங்களைக் கிழித்து
கழுத்தைப் பிடித்து
வெளியே தள்ளினார்கள்.
அது வாசலில் ஒருகணம்
தயங்கி நின்றது
பின் தளர்வாய் நடந்து
வீதிகளில் தேய்ந்து மறைந்தது
தெரு முனையில் பைஜாமா
அணிந்த ஒருவரை அணுகி
அது ஏதோ பேசுவதை
ஜன்னலில் இருந்து கடைசியாய்க் கவனித்தேன்
நீண்ட நாட்கள் கழித்து
என் வேலைகளைக் கவனிக்க ஆரம்பித்தேன்
நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு
மனைவி குழந்தைகளை நினைவு கூர்ந்து
பூவும் இனிப்பும்
மாலையில் வாங்கிப் போனேன்
அது வந்ததா
என்று மனைவியிடம் விசாரித்ததற்கு
எது எனறாள்.
நிம்மதியாய் உணர்ந்தேன்
ஒரு நீண்ட கலவிக்குப் பிறகு
எல்லோரும் உறங்கிய பிறகு
கணினியைத் திறந்து
வெறுமனே அமர்ந்திருந்தேன்
சட்டென்று எழுந்து
ஜன்னல் திரை விலக்கி பார்த்தேன்
சில சமயம்
கீழே தோட்டத்து
பவழமல்லி நிழலில்
அது என் பார்வைக்காய்
ஏங்கி நின்றிருக்கும்
நிற்க வில்லை .
நான் திரும்ப கணினியின் முன்பு
கொஞ்ச நேரம் அபத்தமாய்க் காத்திருந்தேன்
அது வரவே இல்லை.
ஏனோ
கண்ணீர் பெருகி
அழ ஆரம்பித்தேன்.

எதுன்னு சொல்லவே இல்லை

அது எதுவென்று சொல்லிவிடுங்கள்.. இல்லை இப்படித்தான்..

அது மாதவனுக்கு வெகு சுலபமாய் கைவரக்கூடியது.
வரமாய் இருப்பது.
அது...கவிதை.