தொலைந்து போன பெருங்கனவு.

by **rameshnaga** Tue Jul 19, 2011 11:56 pm

கடவுள் ..
நான் புன்னகைப்பதற்காக..ஒரு பூவை நீட்டிய கணங்களில் .,
எனது பழைய வாசனையைப் புறம் தள்ளிய கணங்களில்..
முளை விட்டுவிட்டது..
எனது கனவின் முதல் துளி.

பின்-
நிலவைக் காட்டி பாட்டி சோறு ஊட்டிய போது..
சொன்ன கதைகளை நீட்டிப் பார்க்கையில்..
விரியத் துவங்கியது..
எனது பறக்கும் கம்பளங்கள்.

ஏழு கடல்..ஏழு மலை தாண்டிப் பயணித்து..
ஒரு குட்டிப் பேழைக்குள் இருந்த உயிரைத் துரத்துவதாய்
தினமும் விரிந்தது என் கனவுகள்...

ஒரு பாலை வானத்தில் என் பாதச் சுவடுகள் படும் வரை.

எனது வண்ணத்துப் பூச்சிகள் ...
வளர்தலினூடே.. கூட்டுப் புழுவாகிவிட..
நிரம்பி வழிய ஏதுமற்று..
தீரா...வெக்கையின் குமைச்சலில்..
"சிளீர்" என உடைந்துவிட்ட கண்ணாடிச் சில்லுகளாய் சிதறிய..

என் வாலிபத்தில் தவிக்கிறேன்.

எங்கோ...
தொக்கி நின்று தொலைந்து போயிருந்தது..
நான் இனி ஒருபோதும் படிக்க இயலாத..
எனது பெருங்கனவுக் கவிதை.