ஊடல் தோற்கும் நேரம்.

by **rameshnaga** Sun Jul 03, 2011 12:20 pm

நான் விடை பெற இயலாமல் என் மேல் படிந்து விடுகின்றன
உனது அத்தனை துயரங்களும்.
விடுபடும்..எனது எத்தனிப்புகள் தோற்றபின்..
நான் சுமக்கத் துவங்குகிறேன் உனது வலிகளை..
ஒரு வாகாய்..என் மேல் வந்தமர்ந்த பின்..
மேலும் வளரத் துவங்குகின்றன உனது காயங்கள் -
என்மேல்-
எனது வலி குறித்த எந்த விசனமுமற்று.

by **rameshnaga** Sun Jul 03, 2011 5:17 pm

உங்களின் கருத்தினைப் பதிவு செய்யுங்களேன்.

by மஞ்சுபாஷிணி Sun Jul 03, 2011 10:04 pm

இறைவனின் பாதங்களில் கண்ணீரையும் வலிகளையும் வேதனைகளையும் ஒப்படைத்துவிட்டால் இறைவன் பார்த்துக்கொள்வார்...

உலகில் உள்ள எல்லா ஜீவராசிகளின் கருணைக்கடவுள்....

அருமையான வரிகள்...

by **rameshnaga** Sun Jul 03, 2011 10:11 pm

நன்றி!மஞ்சுபாஷினி.

by **ரா.ரமேஷ்குமார்** Sun Jul 03, 2011 10:21 pm

அருமை அண்ணா.... சூப்பருங்க

by **rameshnaga** Sun Jul 03, 2011 10:31 pm

நன்றி!ரா. ரமேஷ்குமார்.

by கலைவேந்தன் Mon Jul 04, 2011 8:06 am

பிரிவின் வலியும் வேதனையும் அழகான முறையில் சொல்லப்பட்டு இருந்தாலும் அந்த வலிகளின் முழுத்தாக்கமும் கவிதையில் இடம் பெறவில்லையோ என்னும் கருத்துண்டு எனக்கு.

சுருக்கிய வரிகள் என்பதாலா அலல்து சொல்லிச் சொல்லி தேயப்பட்ட வலிகள் என்பதாலா .. தெரியவில்லை. ஆயினும் வலிகள் முழுமையாய் எடுத்துரைக்கப் படவில்லை என்பது மட்டும் தெளிவு.

ஊடல் மறைந்து அங்கே தெளிவு பிறக்குமெனில் இக்கவிதைக்கும் பயனுண்டு..!

பாராட்டுகள் மற்றும் வாழ்த்துகள் கவிஞரே..!