கடவுளின் கருணை இதுவா?

by **kirikasan** Fri May 20, 2011 2:44 pm

அழவென்று ஓரினம் செய்தான்- அதை
அகிலத்தில் ஈழத்து தமிழென்று சொன்னான்
விழவென்று உடல் தந்து விட்டான் -அதில்
விலையற்ற உயிரையும் நிலைகொள்ளச் செய்தான்
குளமென்று வழிந்தோட ரத்தம்- அதை
கொட்டவே வெட்டென்று சிங்களம் செய்தான்
களவும்பொய் மொழிபேசி உலகை -அவன்
காலமெல்லாம் நன்கு ஏமாற்ற வைத்தான்

குலையாக கொத்தாக வெட்டி -தமிழ்
கொல்லென்று கோடரி கத்தியும் ஈந்தான்
சிலையென்று உலகோரைக்கண்டு -அவர்
சிந்தை மகிழ்ந்திட சாந்தமும் செய்தான்
நிலையென்ன தமீழீழ மண்ணில் -நாம்
நிமிர்ந்தாலும் உயர்ந்தாலும் நெஞ்சைக்கிழித்து
கொலை யொன்றா பாதகன் செய்தான்- உடல்
கொட்டிக் குவித்துமே வெட்டிக் களித்தான்

மலைபோல நம் மக்கள் மாள -நல்
மறைவோ டுயர்நின்று படமும் பிடித்தே
கலையென்று கண்ணோடு கண்டார்- கண்டு
கலங்கவேயில்லை ஓர் அதிசயம் என்றார்
தலை போன உருவங்கள் தாயை -அன்புத்
தங்கை பெண்மேனியை தரைபோட்டுதைத்து
இலையென்ற கோரமும் செய்து அவன்
இன்பமடைந்திடச் சிங்களத்தோனை

கரம் தந்து கையைக் குலுக்கி - அவர்
காதில் ரகசியம் மெள்ளவே பேசி
வரம் ஈந்து வாழெனச் செய்யும் - இந்த
வையகமா எம்மை வாழ்ந்திடசெய்யும்
கொலைதனைக்,கண்டவர் அன்றும்,- இன்றும்
கொஞ்சமும் நெஞ்சமிரங்கிடக் காணோம்
கலைவிழா கண்காட்சியாமோ - அவர்
கண்கள் வியந்திட அட்வென்சர் சோவோ

உள்ளத்தில் உரம்கொண்டே எழுவாய் இந்த
உலகத்தை மறுபக்கம் உருட்டிக் கவிழ்பாய்
அழுதாலும் நீரென்றுஓடி - அது
அசையாதகல்லையும் அசைத்திடும் வாநீ
பொழுதான போகமுன் வாராய் - நம்
பின்னாலே கண்ணீரில் சொந்தங்கள் பாராய்
முழுதாக இனம்போகமுன்னே - நாம்
மெழுகாய் இரும்புகள் உருகிட வேண்டும்