வெள்ளை அழகி

by கோவை. மு. சரளா Mon Sep 06, 2010 3:44 pm

என் தனிமை இரவுகளை
எனக்காக விழித்திருந்து
என்னுடன் உரையாடும்
உன்னத ஜீவன்

என் தாத்தா தொலைத்த
பாட்டியை உனக்குள் தான்
அடையாளம் கண்டு கொள்கிறேன்

என் குழந்தை பருவம் முதல்
என் இளமை பருவம் முதல்
எனக்குள் எத்தனை மாற்றங்கள்

உன்னை காட்டிதான்
என் அம்மா எனக்கு சோறு ஊட்டினாள்

என் குழந்தைக்கும் உன்னை காட்டிதான்
நான் சோறு ஊட்டுகிறேன்

ஆனால் நீ மாறாமல் அப்படியே
இருக்க காரணம் என்னவோ

by கார்த்திக் Mon Sep 06, 2010 3:50 pm

அருமை

by ரபீக் Mon Sep 06, 2010 3:52 pm

by **பிளேடு பக்கிரி** Mon Sep 06, 2010 5:53 pm

by மீனா Mon Sep 06, 2010 5:53 pm

by கலைவேந்தன் Mon Sep 06, 2010 9:31 pm

வெள்ளை அழகி அந்த நிலாவா...? அருமை.

by கோவை. மு. சரளா Tue Sep 07, 2010 9:28 am

கலை wrote:வெள்ளை அழகி அந்த நிலாவா...? அருமை.

உங்களின் வலி அருமை நண்பா எல்லோருமே அனுபவித்த வலிதான் ஏதோ ஒரு தருணத்தில் மனித முகங்களை கொண்ட மிருகங்களினால் மனதிலும் உடலிலும் இந்த கீறல்களின் தழும்பு இருக்கத்தான் செய்கிறது அதை நீங்கள் சொல்லும் போது அந்த வரிகளின் ஆழம் இன்னும் அழ செய்துவிட்டது எத்தனை வலிகளை தாங்கி நிற்கின்றன உங்கள் வரிகள் ஆறுதல் சொல்லவும் அன்பை பொழியவும் கூட எங்களை போல உள்ளங்கள் இன்னும் இருகின்றன அதையும் மறக்க வேண்டாம்