வாழக் கற்றுக் கொள் மானிடா !

by megastar Tue Jul 27, 2010 2:36 pm

அப்பாடா ! என்ன உஷ்ணம். வீதியில் நடந்தால் வெயிலின் கொடுமை. வாகனத்திலும் அதே நிலைமை. வெயில் காலம் வந்துவிட்டால் மக்கள் படும் பாடு. வசதி இருக்கின்றதோ, இல்லையோ எப்படியாவது குளு குளு மெஷின், தவணை முறையிலாவது வாங்கி வீட்டில் பொருத்திக்கொண்டு வசதிகளை நாடும் மக்கள் மன இயல்பு. பிறகு, மழைக்காலம் தொடங்கி விட்டால் தொலைக்காட்சிப் பெட்டியில் ரமணன் அவர்களின் மழைக்கான ஆரூடம். இப்போது மக்களின் புலம்பல், சே! இந்த வருடமும் மழை பொய்த்துவிட்டது , அணைகளில் நீர்வரத்து போதுமான அளவில் இல்லை, குழாயடியில் காற்றுக்கு துணையாக வரும் சிறிதளவு தண்ணீருக்கு போட்டி இப்படி ஒரு பக்கம், ஆனால், நாட்டின் மற்ற பகுதிகளில் வெள்ளப்பெருக்கினால் புலம்பும் மக்கள். வானம் பார்த்த பூமி ஒருப்பக்கம், வெள்ளத்தில் மூழ்கும் பயிர்கள் என்று மறுபக்கம் இப்படியாக பருவநிலையால் ஏற்ப்படும் குழப்பங்களையும் தாங்கி வாழ பழகி கொண்ட மனிதர்கள் இவர்கள் தான் இன்றைய சமுதாயம்.

நம் நாட்டின் உண்மையான நிதி அமைச்சர், பருவநிலை தான் அதன் போக்கிற்கு ஏற்ப தான் நாட்டின் பொருளாதார ஏற்ற இறக்கங்கள் நிர்ணயிக்கப்படுகிறது. இங்கே, இப்போது வைக்கப் படும் கேள்வி என்னவெனில், இந்த பருவ நிலை மாற்றங்களுக்கு நாம் வாழக் கற்றுக் கொண்டோமா ? என்பது தான்.

காலத்தின் கட்டாயம் நாம் இதை, இந்த மாறுபாடுகளை, நீர்ப் பற்றாக்குறையை, காலம் தவறி பெய்யும் மழைப் பொழிவை, புது வெள்ளங்களை ஏற்றுக் கொண்டுத்தான் வாழ வேண்டும். அந்த கட்டாயத்தில் தான் நாம் உள்ளோம்.

சமீபத்தில், ஒரு பாட்டில், தண்ணீரில் ஒருவர் எப்படி குளித்துக் கொள்ளவேண்டும் என செய்து காட்டியது தொலைகாட்சிகளில் பார்த்திருப்போம். இது தான் வரும் காலத்தின் உண்மை நிலை. ஒருக் காலத்தில், தண்ணீரை யாரவது காசு கொடுத்து வாங்கி சாப்பிடுவார்களா ? என மக்கள் பேசினார். ஆனால் இப்போது தண்ணீரை காசு கொடுத்து வாங்கதவர்கள் குறைவு.

இது நகரத்தில் மட்டுமல்ல, கிராமங்களில், விவசாயிகள் தங்கள் விவசாயத்திற்கு மழையை நம்பி இருக்கும் காலம் போய், குறைந்த நீரில் விளையும் மரபணு மாற்றப்பட்ட பயிர் வகைகளை நாடத் துவங்கி விட்டனர்.

மழை நீர் சேகரிப்பு பற்றிய கருத்தரங்குகள் இப்போது அனைவராலும் கலந்து கொள்ளும் தினசரி நிகழ்வுகளாகி விட்டன. மழை நீர் ! உயிர் நீர்! போன்ற பிரச்சாரங்கள் மந்திரங்களாகி விட்டன. குளம் குட்டைகளை தூர்வாருதல், ஆக்கிரப்பு அகற்றுதல் மக்கள் விழிப்புணர்வு எங்கும் மேலோங்கி விட்டது.

மனிதன் இயற்கையை சார்ந்திருந்த காலம் போய் இருப்பதை கொண்டு வாழக் கற்றுக் கொள்ளும் நிலைமை வந்து விட்டது. அதாவது, மக்களிடம் சூழ்நிலைக் கேற்ப வாழும் கட்டாயம் வந்து விட்டது.

மரம் வைச்சவன் தண்ணி ஊத்துவான் என்றிருக்காமல் இருப்பதை கொண்டு நிரம்ப வாழக் கற்றுக் கொள்வது தான் இன்றைய தலையாய கடமை.