ஏனோ கோபம் வரவில்லை

by சரண்யா Fri May 21, 2010 8:45 am

தோழி வருவதில்லையே... ஏன்? என்று அம்மா கேட்கும் போது எழுத தோன்றி எழுதிய என் இரண்டாவது (கவிதை) எண்ணத்தின் எதார்த்தம் எழுத்து வடிவில்...

அம்மாவின் பாசம்
அப்பாவின் அக்கறை
ஒர் ஆசானாய்...
வழிகாட்டியாய்...
"உன்னால் முடியும்" என்று
தோழமையோடு
உதவியும் செய்வாய்...
ஊக்குவிப்பாய்...
நிதானம் காக்க சொல்வாய்
சிரிக்க வைப்பாய்...
எவ்வளவோ சின்ன சின்ன செல்ல சண்டைகள்..
எவ்வளவோ சமாதானங்கள்..
அனைவரிடம் பேச முடியாமல்
நின்றாலும்...
அனைத்தும் நட்பிடம் பகிந்தது
ஏராளம்........
கொஞ்சம் கொஞ்சமாக
பேசி பேசியே மலர்ந்த
நட்பு தான்...நன்றாக கடந்தது நாட்கள்....
என்னவோ பேச மறுக்கிறாய்(மறந்துவிடுகிறாய்)
நேரமின்மையோ
இல்லையென்றால்
ஒருவேளை வாழ்க்கைத்துணை
என்னும் தீராநட்பு வந்ததாலோ.........
ஏனோ கோபம் வரவில்லை
நட்பின் நிமித்தம்.

by **சிவா** Fri May 21, 2010 8:55 am

காரணங்களை அறிந்த பின்னும் நட்பின் மீது கோபம் வரலாமா சரண்யா!!!

by anandkce Fri May 21, 2010 10:23 am

நட்பில் ஏது கோபம்.

by சரண்யா Fri May 21, 2010 1:00 pm

சிவா wrote:காரணங்களை அறிந்த பின்னும் நட்பின் மீது கோபம் வரலாமா சரண்யா!!!

அது வந்து சிவா அவர்களே...கோசிக்கக் கூடாது நான் சொன்னா...
அதான்..கல்யாணத்திற்கு அப்பறம் பேசுவது அரிது ஆகிவிடுகிறதுல....கல்யாணத்திற்கு அப்பறம் நட்பு மனபான்மை ஏனோ அமைவது அரிதாகி விடுகிறது...
செல்ல கோபம் இருக்கும் தானே...

by **சிவா** Fri May 21, 2010 1:02 pm

சரண்யா wrote:
சிவா wrote:காரணங்களை அறிந்த பின்னும் நட்பின் மீது கோபம் வரலாமா சரண்யா!!!
அது வந்து சிவா அவர்களே...கோசிக்கக் கூடாது நான் சொன்னா...
அதான்..கல்யாணத்திற்கு அப்பறம் பேசுவது அரிது ஆகிவிடுகிறதுல....அந்த மனபான்மை ஏனோ அமைவது அரிதாகி விடுகிறது...
செல்ல கோபம் இருக்கும் தானே...

உங்களின் செல்ல மொழியில் செல்ல கோபம் பற்றி எழுதியதை ரசித்தேன் சரண்யா!