சிறுகதைத் திறனாய்வு : கு.அழகிரிசாமியின் ‘தியாகம்’

சிறுகதைத் திறனாய்வு : கு.அழகிரிசாமியின் ‘தியாகம்’

1. பழைய ஆட்கள் ஒரே மாதிரியாக வாழ்வார்கள்! ஒரு சிறு மாற்றத்தைக்கூடச் செய்யமாட்டார்கள்! ஏனென்றால், ஏதாவது செய்யப்போய், படுபாதாளத்தில் விழுந்துவிட்டால்? தொழில் வாய்ப்புகளும் பணத்தைப் புரட்டும் வாய்ப்புகளும் மிகமிகக் குறைவாக இருந்ததுதான் காரணம்! இதனை, ஒரே ஒரு வரியில் இப்படிக் குறிக்கிறார் அழகிரிசாமி:


2 . அந்தநாள் முதலாளிகள் கடையில் அமர்ந்திருக்கும்போது நாம் அவர்கள் முகபாவத்தைப் பார்த்திருக்கமாட்டோம்! பார்த்திருந்தாலும் அதிலுள்ள சுவாரஸ்யத்தை அனுபவித்திருக்க மாட்டோம்! அழகிரிசாமி இப்போ அனுபவிக்கத் தருகிறார் :



3 . கோவில்பட்டிக் கதிரேசன் செட்டியார் என்ற கடை முதலாளியின் வசவுகள், பேச்சுகள், வேலைக்காரர்களை மட்டமாக நினைத்தல், மட்டமாக நடத்துதல், அதைச் ‘சாதிக்க’ அவர் கையாண்ட உத்திகள் முதலியவற்றை நம் கண்முன் கொண்டுவந்து காட்டுகிறார்! துளியும் கற்பனை இல்லை! இதனால்தான் ‘தியாகம்’ இன்றளவும் பேசப்படுகிறது!
முதலாளி, வேலைக்கரர் ஒழுங்காக வேலை செய்தாலும் திட்டுவார்; செய்யாவிட்டாலும் திட்டுவார் என்பதை வெகு நயமாகச் சித்திரித்துள்ளார் அழகிரிசாமி!

சிப்பந்தி, ஒருவரிடமிருந்து கடனை வசூலிக்காவிட்டாலும் திட்டுவார் வசூலிக்காவிட்டாலும் திட்டுவார்!
வசூலித்தால் எப்படித் திட்டுவார்? அழகிரிசாமிச் சித்திரம் இது:




4 . சோமசுந்தரம் பிள்ளை, கடைக் கணக்குப் பிள்ளை; செட்டியார் , கடைப் பையன்களைத் திட்டுவதற்குத் ‘தோதான’ ஆளாக இவர் காட்டப்பட்டுள்ளது படு சுவை! பையன்களைத் திட்டும்போது , சிறிது மூச்சை எடுத்துக்கொள்ள நேரம் வேண்டுமல்லவா? அதற்காகவே பிள்ளையை வேலைக்கு வைத்திருப்பவர் முதலாளி செட்டியார் என்பதை வெகு நயமாக வரைகிறார் பாருங்கள்:




5 . முதலாளி கோவில்பட்டிக் கதிரேசன் செட்டியார், கணக்கு வழக்கு இல்லாமல் கடை வேலையாட்களைத் திட்டுபவராக இருந்தாலும், அவரின் இனிய மறுபக்கத்தையும் காட்டுகிறார் அழகிரிசாமி! ‘உண்மையான சமுதாயத் தோற்றத்தைக் காட்டுபவர் கு.அழகிரிசாமி’ என்ற நம் மதிப்பைப் பெறுவது இதனால்தான்! :





6 . ‘தியாகம்’ சிறுகதையைப் படிப்போர் கடைச்செட்டியாரிடம் கேட்க நினைத்த கேள்வியை , செட்டியாரின் நண்பர் ஷண்முகம் பிள்ளை கேட்கிறார் பாருங்கள்:



7 . ஷண்முகம் பிள்ளை கேள்விக்கு என்ன விடை சொன்னார் செட்டியார்?:



செட்டியாரின் முதலாளி இன்னும் மோசமாகத் திட்டுவாராம்! அப்படித் திட்டித் திட்டித்தான் , தன்னை இப்படி ஒழுங்குபடுத்தி, இன்று மனுஷனாக ஆக்கிவிட்டுட்டுப் போயுள்ளாராம்! ‘நானும் அப்படித்தானே என் கடமையைச் செய்யணும்?’ என்பதாகச் செட்டியார் தந்த பதிலில் ஒரு சமுதாயப் பொறுப்பு இருப்பதைக் காண்கிறோம்!
இது ஒன்றும் கற்பனையானது அல்ல!
நானே பல ‘கோவில்பட்டிக் கதிரேசன் செட்டியார்’களைப் பார்த்திருக்கிறேன்! ‘அடடே திட்டித்திட்டியே ஒரு சமுதாயத்தை அந்நாளில் வளர்த்துள்ளார்களே!’ என நான் அப்போது நினைத்ததுண்டு! அந்த என் நினைப்பு, கு.அழகிரிசாமியால் இலக்கியமாக ஆக்கப்பட்டுள்ளது கண்டு மகிழ்வும் வியப்பும் அடைந்தேன்!

8 . கடைப் பையன்களைத் திட்டுவதால் கதிரேசன் செட்டியாரின் உடல் நலம் கெடுகிறது! தொண்டை வறண்டு , குரல் கம்முகிறது! உடல் கேடுறுகிறது! இதெல்லாம் செட்டியாருக்கும் தெரிகிறது; இரவில் பாலில் பனங்கற்கண்டையும் மிளகையும் குடித்து ஓரளவு சரிசெய்கிறார்! ஆனால், தன் உடம்பு போனாலும் பரவாயில்லை கடைப் பையன்களை மனுவாக ஆக்கிவிடவேண்டும் என அவர் நினைக்கிறார்! இதுதான் ‘தியாகம்’! செட்டியார் சொல்வதைக் கேளுங்கள்:


***