சொந்தக்கதை....சோகக்கதை.

by maristella Thu Jun 13, 2013 8:40 am

First topic message reminder :

எங்கள் அழகான தாய்நாட்டை..
நாங்கள் எப்படிஎல்லாம் நினைத்து நினைத்து வாழ்ந்தோம்.
என்னசெய்வது எங்கள் நாடு மிண்டும் இருண்டுவிட்டது.
எப்போ விடியும் எப்போ விடியும் என்று கண்விழித்து இருந்தோம்.
விழித்தகண் விழித்ததுதான். - எங்கள்
உடல் தான் கனடாவில்.
உயிர் எங்கள் தாய் மண்ணில்...
மறக்கமுடியுமா... எங்கள் சொந்தங்களை.
நாங்கள் கனடாவில் வாழும் வாழ்க்கை.
சோகமான வாழ்க்கைதான்.
எங்கள் அம்மா, அப்பா, தம்பி.
பெரியக்காவின் மகன்,மகள்.
சின்னக்காவின் மகன்....
இவர்கள் எல்லாம் எங்களை விட்டு
இறைவனிடம் சென்றுவிட்டார்கள்.
இத்தனை சோகங்களையும் தாங்கிக்கொண்டு
எப்படி நாங்கள் சந்தோசமாக வாழ்வது
எத்தனை உறவு இருந்தாலும்....
எங்கள் சொந்த உறவு போல் வருமா....
நாங்கள் மட்டுமல்ல அனைத்து - தமிழ்
மக்களும் சோகத்தில் தான் வாழ்கிறார்கள்.
எனக்கு இரண்டு பிள்ளைகள்.
எனது கணவர் மிகவும் நல்லவர்.
அவர்தான் எங்கள் குடும்பங்களை அக்கறையுடன் கவனிப்பார்.
கனடாவில் நாங்கள் படும் கஸ்ரம் யாருக்கும் தெரியாது.
அவர்கள் நினைப்பார்கள் - நாங்கள்
கனடாவில் சந்தோசமாக வாழ்கிறோம் என்று.
எங்களை விட்டுப் பிரிந்த தம்பிக்கு நான்கு பிள்ளைகள்.
நான்தான் கஸ்ரப்பட்டு பார்க்கிறேன்.
நான் பதினாறு வயதில் சுமந்த சுமையை...
இன்னும்தன் சுமந்து கொண்டிருக்கிறேன்.
எங்கள் அம்மா சொன்ன வார்த்தை நினைவுக்கு வரும்.
எங்கள் அம்மா சொன்ன வார்த்தை இது.

"ஜேசுநாதர் சுமந்த சிலுவையை விட
நான் சுமக்கும் சுமைதான் பாரமானது"

நாங்கள் வறுமையாக இருந்தபோது...
அம்மா கண்ணிருடன் சொன்ன வார்த்தைகள்.
இதைஎழுதும்போது எனக்கு கண்கள் கலங்கின.
நாங்கள் பட்ட கஸ்ரம் மாதிரி
யாரும் பட்டிருக்க மாட்டார்கள்.
எத்தனை நாட்கள் சாப்பாடில்லாமல்..
பாடசாலைக்கு போய் மயங்கிவிந்ழுதிருப்போம்
இப்பகூட அதை நினைத்துப் பார்க்கும்போது
கண்ணீர் சொரிகின்றது...
பசிகள் இருக்கும் போது
தூக்கமும் இல்லை .
எனது மனதில் இருக்கும் சுமைகளை
உங்களிடம் சொல்லி ஆறுகிறேன்.
இறைவன் எல்லோரின் தலை எழுத்தையும்
எழுதும்போது நல்லக எழுதிவிட்டார்.
என்னுடைய தலைஎழுத்தை எழுதும்போது....
பேனாவில் இருந்த மை முடிந்து
விட்டதுபோல் நான் நினைக்கிறேன்.
நினைவு தெரிந்த நாட்களில் இருந்து
இன்னும்தான் என் சுமை குறையவில்லை.
வாழ்க்கை என்னும் வட்டத்துக்குள்.
இன்பமும் துன்பமும் மாறி மாறி பின் தொடர்கின்றது.
இதுதான் வாழ்க்கையா......?
எத்தனை எத்தனை கனவுகள் கண்டேன்.
அத்தனை கனவுகளும் அழிந்து விட்டது.
இதுதான் என்னுடைய சொந்தக்கதை...சோகக்கதை.
யாரும் உங்கள் சொந்தக்கதையை எழுதும்போது
வெட்கப்படவேண்டாம்......
நன்றி மீண்டும் தொடரும்

மரிச்டெல்லா .....

by maristella Thu Jul 04, 2013 9:31 am

வணக்கம் பார்த்திபன். நீங்கள் ஆறுதலான வார்த்தைகள் கூறி இருக்கிறீர்கள்..
நன்றி பார்த்திபன்.என்னதான் இங்கு சந்தோஷமாக வாழ்ந்தாலும்.அன்று நடந்த _
நிகழ்வுகலை எப்படி மறக்க முடியும்...எல்லாம் எங்கள்கண்முன்னே. இது கனவா? இல்லை நிஜமா? சோகம் என்பது ஒரு விதமான சுகம்தான் எல்லாவித சோகங்களையும்
அனுபவித்து வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறேன்...பாலைவனம் வரண்டுபோன பூமிதான் அதுவும் சோகத்தில் உண்டாக்கப்பட்ட பூமிதானோ?சொந்த சுமையை தூக்கி தூக்கி சொந்த்துபோனேன்...என்ற பாடல் கேட்கும் பொது என் கண்கள் கலங்கிவிடும்...நான் சொந்த சொமைகளை தூக்கி சோரவில்லை..மரிஸ்டெல்லா
?

by manikandan.dp Thu Jul 04, 2013 9:57 am

இரவு வந்தால் பகல் கண்டிப்பாக வரும்
நமக்கு என்று காலம் வரும் அன்று உலகமே அதிரும்
நப்பிக்கையுடன் காத்திருங்கள் ......

by maristella Tue Jul 09, 2013 9:36 am

சில குறிப்புக்கள்
குளிர்சாதனப்பெட்டியில் ஏற்படும் துர்நாற்றத்தைத் தவிப்பதற்கு...
தேசிக்காயை பாதியாக வெட்டி வைத்தால் துர்நாற்றம் வீசாது...
மரிஸ்டெல்லா

by **krishnaamma** Tue Jul 09, 2013 10:04 am

ராஜு சரவணன் wrote:இந்த கருத்து ஏற்கனவே பதியப்படுள்ளதே, தினமும் இதே கருத்தை மீண்டும் மீண்டும் பதிய காரணம் என்ன ?

http://www.eegarai.net/t99970-topic#976870

இரண்டையும் இணைத்துவிடவா ராஜு ? புன்னகை

by **krishnaamma** Tue Jul 09, 2013 10:07 am

கதை இல்ல இது .... உங்கள் வாழ்க்கை .............மனம் கனக்கிறது சோகம்

by ராஜு சரவணன் Tue Jul 09, 2013 10:32 am

krishnaamma wrote:
ராஜு சரவணன் wrote:இந்த கருத்து ஏற்கனவே பதியப்படுள்ளதே, தினமும் இதே கருத்தை மீண்டும் மீண்டும் பதிய காரணம் என்ன ?

http://www.eegarai.net/t99970-topic#976870

இரண்டையும் இணைத்துவிடவா ராஜு ?

கண்டிப்பா அம்மா புன்னகை

by **krishnaamma** Tue Jul 09, 2013 10:59 am

ராஜு சரவணன் wrote:
krishnaamma wrote:
ராஜு சரவணன் wrote:இந்த கருத்து ஏற்கனவே பதியப்படுள்ளதே, தினமும் இதே கருத்தை மீண்டும் மீண்டும் பதிய காரணம் என்ன ?

http://www.eegarai.net/t99970-topic#976870

இரண்டையும் இணைத்துவிடவா ராஜு ?

கண்டிப்பா அம்மா

நன்றி

பண்ணிட்டேன் ராஜு புன்னகை

by ராஜு சரவணன் Tue Jul 09, 2013 11:00 am

krishnaamma wrote:
ராஜு சரவணன் wrote:
krishnaamma wrote:
ராஜு சரவணன் wrote:இந்த கருத்து ஏற்கனவே பதியப்படுள்ளதே, தினமும் இதே கருத்தை மீண்டும் மீண்டும் பதிய காரணம் என்ன ?

http://www.eegarai.net/t99970-topic#976870

இரண்டையும் இணைத்துவிடவா ராஜு ?

கண்டிப்பா அம்மா

நன்றி பண்ணிட்டேன் ராஜு

நன்றி

by mekala Tue Jul 09, 2013 1:35 pm

உங்கள் வருத்தம் வேதனை உண்மையானது தான் அதனை ஏற்று கொள்கிறோம் .
நம்மை விட இன்னும் துன்பதிலும் துயரதுலும் உள்ளவர்கள் நிறைய பேர் இருக்கிறார்கள் அவர்களே வாழ்லும் பொது நமக்கென்ன கண்டிப்பாக வாழ்லலாம்.

by maristella Sun Jul 21, 2013 8:07 am

உன் குரலின் இனிமை
அந்தி சாயும் நேரம் அங்கே தெரிந்தவன் நீ...
அசையும் காற்றில் உன் குரலின் நாதம்...
உதட்டில் உரசும் உன் குரலின் இனிமை....
என் சிறு கவிதை...நன்றி
மரிஸ்டெல்லா..