பாதி கொடுத்தது நியாயமா?

தமிழ் இலக்கியத்தில் "அசதியாடல்' என்ற ஒன்றுண்டு. ஆண்டவனின் அருள் விளையாட்டை, வேடிக்கையாகப் பார்த்து, அவனோடு ஊடியும் கூடியும் களித்த அருளாளர்கள் பலரின் அனுபவங்கள் பாடல்களாக வெளிப்பட்டுள்ளன. அந்த வகையில் மகாவித்துவான் மீனாட்சிசுந்தரம் பிள்ளையின் "அசதியாடல்' பாடல் ஒன்றைக் காண்போம்.

சிவனுக்குத்தான் எத்தனை பெயர்கள்! அழைப்பவரின் விருப்பத்திற்கேற்ப இறைவனுக்குப் பெயர் அமைந்துவிடுகிறது. ஆண்டவனின் "பித்தன்' என்னும் திருப்பெயருக்கு ஒவ்வொருவரும் அவரவர் சிந்தனையில் உதித்த காரணத்தைக்கூற, மகாவித்துவான் மீனாட்சிசுந்தரம் பிள்ளை தான் எழுதிய "திருவானைக்கா அகிலாண்டநாயகி மாலை' என்னும் நூலில் மற்றவர்களிடமிருந்து வேறுபட்டு ஒரு காரணத்தைக் கூறுகிறார்.

திருவானைக்காவில் உறையும் இறைவனையும் இறைவியையும் நோக்கிய மீனாட்சி

சுந்தரம் பிள்ளை, ""அன்னையே! உன் கணவனுக்குப் "பித்தன்' என்றொரு பெயருண்டல்லவா? அவனுக்கு அது பொருத்தமானதே. ஏனென்றால், உன் கணவனுக்கு யாரை எங்கே வைப்பது என்றே தெரியவில்லை. அன்னையே! நீ எத்தகைய குணம் உடையவள்? கங்கை எத்தகைய குணம் உடையவள்? நீரிலே யாரேனும் மூழ்கினால் மூன்று முறை மட்டுமே அது (கங்கை) பிழை பொறுக்கும்; அவர்களை மேலே எடுத்துக் கொடுக்கும். "நீரும் முப்பிழை பொறுக்கும்' என்பது பழமொழி!. உழவர்கள் நிறைந்திருக்கின்ற வயல் சூழ்ந்த திருவானைக்காவில் வீற்றிருக்கின்ற அகிலாண்ட நாயகியே! நீயோ அளவற்ற பிழைகளைப் பொறுத்துக் காத்து அருள் புரிகின்றாய். மூன்றே பிழை பொறுக்கும் கங்கையைத் தலையில் வைத்துக் கொண்டாடும் ஈசன் அளவற்ற பிழைகளைப் பொறுத்து அடியார்களுக்கு அருள்புரியும் உனக்கு பாதியிடம் கொடுத்தது எந்த வகையில் நியாயம்? ஆகவேதான் உன் கணவனுக்குப் "பித்தன்' என்று பெயர் வந்ததோ?'' என்று பாடிய மகாவித்துவானின் "அசதியாடல்' பாடல் இதுதான்:

"அளவறு பிழைகள் பொறுத்தரு ணின்னை
யணியுருப் பாதியில் வைத்தான்
தளர்பிழை மூன்றே பொறுப்பவ டன்னைச்
சடைமுடி வைத்தன னதனாற்
பிளவியன் மதியஞ் சூடிய பெருமான்
பித்தென் றொருபெயர் பெற்றான்
களமர் கழனி சூழ்திரு வானைக்
காவகி லாண்டநா யகியே!''
நன்றி-தினமணி