பெண்மை என்னும் பெரும் கருணை...

நேற்றுவரை...

பெண் என்னும் அடையாளங்களோடு பிறந்தால்...

கள்ளிப்பால் தந்து...
குப்பைத் தொட்டியின் குழந்தையாக்கி...

பிழைத்தால்...
அடுக்களைக்குள்...
எரியும் நெருப்புடன் கருக வைத்து...

களைத்த கணங்களில்...
கடவுளோடும்...காற்றோடும் பேசித் திரிய வைத்து...

எப்பொழுதும் பருத்திருக்கும் கருப்பையுடன்
வாழ்வின் சுமை சுமந்து திரிந்து...
மூன்று முடிச்சுக்குள்...மூச்சுத் திணறி...

கசங்கிய காகிதமாய்..
கேட்பாரற்றுக் கிழிந்து போய்க் கிடக்க...

நீ
துடைத்தெறிந்த குப்பையல்ல நான் இன்று.

நீ
பெருந்தன்மையாய் வீசி எறியும்...
இட ஒதுக்கீட்டுப் பிச்சைப் பாத்திரத்தின்
நசுங்கிய பாகமல்ல இன்று நான்.

இந்தக் கணத்தில்...
என்னை வாசிக்கும் கவிதை நான்...
எனக்கேயான அர்த்தங்களுடனும்...
எனக்கேயான விருப்பங்களுடனும் கூட.

நேற்றுவரை...
நீ என்னை அடைத்திருந்த மண் புழுதியில்...
புழுவாய் நெளிந்து...
நத்தைஎன நகர்ந்து...
கூடு என உன்னையும் சுமையாய் சுமந்த
நாட்களை உடைத்து....
என் வெப்பத்தில்
இன்று என்னை அடைகாத்து...
நானே வெளியேறி இருக்கிறேன்...
ஒரு சிறகு முளைத்த பறவை என..
இந்தக் கணங்களில்.

யுகம்...யுகங்களாய்...
கறை படிந்து...
கடவுளின் பெயரால்...
நீ நிகழ்த்திய பெண் வர்க்கப் படுகொலையின்...
இரத்தம் வழிந்த அழுக்கு நதியில்..
நீ நீந்தித் திரிய...

திசையற்றுத் திரிந்த துரும்பென...
அலைந்த நாட்களைக் கடந்து வந்திருக்கிறேன்...
உன் அகந்தையில்...
நீ ஒரு போதும் அறிய இயலாத எதிர் நீச்சலோடு.

காலம் காலமாய்...
கண் குனிந்து வரைந்த சிக்குண்ட புள்ளிகள்
நிறைந்த கோலங்களிளிருந்து
என் கண்களை அகற்றி...
கொடித் துணியோடு.. உலர்ந்த காலங்கள் அகற்றி..
பாண்டி ஆட்டங்களையும்...பல்லாங்குழிகளையும்
மூடி விட்டு...
எப்பொழுதும்...என் விதியைக் கிறுக்கலாய் எழுதும்
பனிரண்டு கட்டங்களைக் கலைத்துவிட்டு...

இந்தக் கணத்தின் பெண்ணாய்...
வாழ்ந்து...எழுதிக் கொண்டிருக்கிறேன் இந்தக் கவிதையை.

இன்று வரை...
பெண் எனப் பிரித்து பேதையாக்கி
நீ என் மேல் குத்தி அடுக்கிய
முள் சிலுவைகளைக் கழற்றி வீசி எறிந்துவிட்டுத்தான்
வந்திருக்கிறேன்...இந்தக் கணத்தில்

என்றாலும்...
வழி தவறிய ஆடாய்த் திரியும்
உன் பாதை திருத்தி...

நல் மேய்ப்பனாய் இருப்பேன் நான்...
இன்றும்...என்றும்...

பெண் என்னும்
பெண்மையின் பெரும் கருணையோடு.
********************************************************************************

மார்ச்-8- பெண்கள் தினத்திற்காக என் நண்பரின் மகளுக்கு எழுதிக்
கொடுத்தது.
பதிய இன்றுதான் நேரம் கிடைத்தது.
**************************************************************************************

தாமதமாய் வந்தாலும் ... கவிதை

அருமை அண்ணே

ரொம்பவும் நன்றி! சார்லஸ்., ராஜா.

அருமை

நீ
துடைத்தெறிந்த குப்பையல்ல நான் இன்று.

நீ
பெருந்தன்மையாய் வீசி எறியும்...
இட ஒதுக்கீட்டுப் பிச்சைப் பாத்திரத்தின்
நசுங்கிய பாகமல்ல இன்று நான்.

இந்தக் கணத்தில்...
என்னை வாசிக்கும் கவிதை நான்...
எனக்கேயான அர்த்தங்களுடனும்...
எனக்கேயான விருப்பங்களுடனும் கூட.

ரொம்ப அருமை அண்ணா

ரொம்பவும் நன்றி! பாலசரவணன்., ஜாஹீதாபானு.

அருமையான கவிதை வாழ்துக்கள்