"பழைய நினைவுகள்"

http://photos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash3/s720x720/14060_520156451368022_685705494_n.jpg
எப்போதும் ஊறிக் கிடந்தாலும், உறைந்து கிடந்தாலும், சில பொருட்கள் கிளறி விடும் நினைவுகள் அலாதியானவை... அதிலும் பெண்களுக்கு அம்மாவீடும், உடன் பிறந்தோர் நினைவும் வராத நாட்கள் ஏதேனும் இருக்கிறதா என்ன??
இந்த ஜவ்வரிசி வடாம் பொரிக்கும் போதெல்லாம் என்தம்பி சுடச்சுட நினைவுக்குள் வந்து விடுவான்... நாங்கள் ஸ்கூல் முடிந்து வரும் நேரம் எண்ணெய் காயும் வாசம் வாசலுக்கு வரும்.. அம்மா கலர்கலராய் இந்த வடாம் பொரித்து போட்டால் யாருக்கு என்ன கலர்ன்னு ஒரு குட்டி சண்டை வேறு வரும்...அவனுக்க ு பிடித்த பிங்க், க்ரீன் எப்போதும் கொடுத்திரனும்.. .
நான் திருமணம் முடிந்து வந்தப்புறம் கூட தம்பி வந்தால் நிச்சயம் இது அன்றைய சமையலில் இருக்கும். அவன் கல்யாண சமையல்காரரிடம் கொஞ்சம் வித்தியாசமா, அப்பளத்துக்குப் பதிலா இந்த ஜவ்வரிசி வடாம் ஏன் போடக்கூடாதுன்னு கேட்டு வாங்கிக்கட்டிக் கொண்டதும்உண்டு...! என்னவோ போங்க, ரெண்டு
பிள்ளைக்கு அவன் அப்பா ஆகிட்டாலும் இன்னமும் அவன்என்னுடன் வடாம், பாட்டு கேஸட், பட்டாசுக்கெல்லா ம் செல்லச்சண்டை போடும் சிறுவனாகத்தான் இருக்கிறான்..ம் , பால்யங்களின் பட்டாம்பூச்சிகள ுக்கு எப்போதும் வயதாவதில்லை தானே?
அப்புறம் இன்னைக்கு இந்த வடாம் பொரிச்சேனா, என் பிள்ளைங்க இதற்கு தெர்மாகூல் வடாம்ன்னு பேர்வச்சிருக்காங்க. . அவங்களும்எனக்கு பிங்க், யெல்லோன்னு சண்டை போட்டுக்கிறாங்க ..
http://photos-e.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-prn1/76020_518846491499018_1510581532_n.jpg
இப்போது பல பல்பொடி கம்பனிகள் மற்றும் விளம்பரம் வந்தாலும் என் மனதை கவர்ந்தது இதுதான்...
அந்த காலத்தில் சிம்ரன் இடுப்பு போல அழகான அந்த உலோக கேன்கள் தான் கோல்கேட் பல் பொடி விற்கப்பட்டது.( அந்த கேன்களை சேத்தி வச்சு ஐஸ் வாங்கி திங்கறது வேற கதை )
அதன் அழகே தனி ..
அதன் சுவையே தனி ..
http://photos-d.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash3/149994_518080068242327_359955377_n.png
பனங்கொட்டையை
பந்தாக்கி
தென்னமட்டையை
'பேட்'டாக்கி
எல்லைக்கல்லை
'ஸ்டம்ப்'பாக்கி
விளையாடத் துவங்கிய
காலமது..
பின்னாளில்
பனங்கொட்டையை
விழுங்கியது
ரப்பர் பந்து..
தென்னமட்டைக்கு
ஓய்வு கொடுத்தது
அந்த மரச்சட்டம்..
கருவ குச்சிகள்
எல்லைகற்களை
பெயர்த்துவிட்டு
ஸ்டம்ப்புகளாக
காலூன்றிக்கொண்ட ன..
எரிக்கிற வெயில் பூரா
இந்த பயலுக தலையிலதான்..
இதுல அப்புடி
என்னாதான் இருக்கோ தெரியல..
அம்மாக்களின் வசவுகள்
காற்றில் பறந்தன
ஸ்டம்பர் பந்தாக...
மாங்கா அடிக்கிறான்டா அவன்..
அவனுக்கு பவுலிங்
குடுக்காதிங்கடா ..
அன்றைக்கு
கோச்சிகிட்டு
போனவன்தான் 'அவன்'..
டாஸ் போடுறதுக்கு
எவன்ட்டயாச்சும் காசு
இருக்காடா..?
யான்..?
காசுலதான் டாஸ்
போடுவியா..?
இந்தா சில்லு...
எச்சா மலையா போடு..
எல்லாரும் காசு போட்டு
வாங்கிய முதல் 'பேட்'தான்
அன்றைக்கு எங்களுக்கு
செல்லப்பிள்ளை..
சைக்கிள் 'டியூபுகள்'
மறுபிறப்பெடுத்த ன
பேட் கிரிப்களாக...
பக்கத்து ஊர்
பசங்களுடன்
விளையாடிய
'பெட்' மேட்சுகள்
சண்டையில்தான் முடிந்தன..
இனிமே அவனுககூட
விளையாடகூடாதுடா ..
வாச்சாங்குளி அடிக்கிறானுக..
'பேட்'ல படவே இல்லடா..
எங்கம்மா மேல சத்தியமாடா..
நம்ப மறுத்த அவன்கள்மீது
வந்த கோபம்
'பேட்'டை
தூக்கியெறிந்ததி லும்
அடங்கவில்லை..
எங்கஊரு
'டோர்னமன்ட்டில் '
வாச்சாங்குளியடி த்து
முதல் பரிசு 222ரூவா
வாங்கிய மகிழ்ச்சியில்
நாலுநாள் தூங்காமல்
கனவில் சிக்ஸர் அடித்தது
மறக்கவில்லை...
நான் வேகமாக
பந்துவீசியதால்
என் பெயர் டொனால்டு..
அவன் குள்ளமாக
இருந்ததாலேயே
சச்சின் ஆகிவிட்டான்..
எல்லா கேட்சுகளும்
பிடிச்சவன் பெயர்
ஜான்டி ரோட்ஸ்..
மிட்டாய் வாங்க
வைத்திருந்த
காசுகளெல்லாம்
பந்துகளாக மாறிப்போயின
சனி ஞாயிறுகளில்...
'டாஸில்' ஜெயிச்சாலே
முதலில் 'பேட்'டை
தூக்கிக்கொள்ளும ்
'அவன்'மீது
இப்போதும் எரிச்சல்தான்..
கருவகாட்டில்
போய்விழுந்த பந்து
கடைசிவரைக்
கிடைக்கவேயில்லை ..
இப்படித்தான்
காணமல்போன
பந்துகளாய்
காணாமல்
போய்க்கொண்டிருக ்கின்றன
கடந்தகால நினைவுகளும்..
-
ரிலாக்ஸ் ப்ளீஸ்