திருக்குறள் பதிப்பும் இலக்கணச் சிதைப்பும்!

தமிழ் இலக்கியங்கள் அச்சுக்கலையின் வரவால் இரு நூற்றாண்டுகளுக்கு மேலாக வரலாற்றுத் தன்மையைப் பெற்றன. ஆறுமுக நாவலர், சி.வை.தாமோதரம் பிள்ளை, உ.வே.சாமிநாதையர், எஸ்.வையாபுரிப் பிள்ளை போன்றோர் தமிழ்ப் பதிப்பின் முன்னோடிகளாகத் திகழ்ந்தனர்.

முதன் முதலில் திருக்குறள் 1812-ஆம் ஆண்டில் அச்சானது. இதைத் தொடர்ந்து பல்வேறு பதிப்புகள் காலந்தோறும் தோன்றின. இதன் விளைவாக, "திருக்குறள் கையடக்கப் பதிப்பு எளிய உரை' என்ற பெயரில் எண்ணிலடங்காப் பிரதிகள் வெளியிடப்பட்டன. இத்தகு பதிப்புகள், திருக்குறளுக்குக் கிடைத்த தனிச்சிறப்பு என்று பறைசாற்றுகிறோம்.

பழங்காலத்தில் இந்நூலுக்கு 10 பேர் உரை எழுதியிருந்தனர். நடப்புக் காலத்தில் திருக்குறளுக்கு உரைகள் பல்கிப் பெருகின.

நாமக்கல் இராமலிங்கம் பிள்ளை, மு.வரதராசன், வ.சுப.மாணிக்கம் போன்றோருடைய எளிய உரைகள் தோன்றின. இவ் வளர்ச்சிக்குப் பின்னர் தற்காலத்தில் திருக்குறளின் மூலம் (குறள்) சிதைக்கப்பட்டு வருகிறது.

குறிப்பாக குற்றியலுகரம் வரும் இடங்களில் இரண்டு சீர்கள் அசை பிரிக்கப்படும். இவ்வசைகளில் "கண்டுகேட் டுண்டு' என்ற இரு சீர்களானது "கண்டுகேட்டு உண்டு' என்று இரண்டு உகரங்கள் இடம்பெற்று அசை மாறுபடும் வகையில் பதிப்பிக்கப்பட்டுள்ளன. இதனால் தளை வேறுபட்டு, இயற்சீர் வெண்டளை, வெண்சீர் வெண்டளை இடம் பெறாமல், வஞ்சிப்பா தளைகள் இடம் பெற்று குறளுக்குரிய வெண்பா இலக்கணம் சிதைக்கப்படுகிறது. அத்தகைய பிழைகளுடன் பலநூறு குறள்கள் பிழையாகப் பதிப்பிக்கப்பட்டுள்ளன; பதிப்பிக்கப்படுகின்றன.

எளிய உரைகளுக்காக மூலம் சிதைக்கப்படுவதால் இலக்கண மரபோடு அமைந்த திருக்குறளின் உண்மையான வடிவத்தைக் காண்பது அரிதாகிவிட்டது. எனவே, தமிழ் வளர்ச்சித் துறையும், தமிழ்ச் சான்றோர்களும் இணைந்து திருக்குறளுக்கு ஏற்பட்டுள்ள இடர் நீங்க வழிவகை செய்ய வேண்டியது காலத்தின் கட்டாயமாகும்.
(நன்றி-தினமணி)