கதரும் விதவை...!!!

by அச்சலா Thu Dec 06, 2012 8:54 am

பள்ளிப்பருவம்
படிக்கும் போதே
துள்ளி விளையாடும்
மங்கை நான்;

பள்ளியிலோ
வெள்ளைத்துணிகள்
அணிந்தேன்;

ஆகா!! பள்ளியின்
கட்டாயம்;
அதுவே வாழ்வில் நிரந்தரமா...

பள்ளியின் விடுப்பிலே
பாதிக்கனவிலே
நான் ஒரு விதவையாக
கண்டேன்;

பலித்தது முழு
வாழ்க்கையிலே..

கல்யாணம் முடிந்தது
கூடவே காரியமும்
நடந்த்தது;

அந்தோ என் வாழ்வின்
மற்றொரு வெள்ளை ஆடை...

கடைக்கு போனாலும்
சந்தைக்கு போனாலும்
வரா ..விதவை
இவளை பார்த்தால்
விளங்குமா...என்று
பல பேச்சு...

சாயங்காலும் ஆனாலும்
சங்கடம் தீரல..
கோயிலுக்கு போனாலும்
வீண் ஜாடை போகல..

உறவுக்காரர்கள் வந்தாலும்
கூடி எல்லி சிரிப்பார்கள்
விளங்காதவள்’ என்று
பட்டம் குத்தி
வைப்பார்கள்..

நல்ல ஆடை கட்டிக்
கொண்டு டவுனுக்கு
போனாலும் புருசன்
செத்த விதவைதானே
கூசாம திட்டுவாங்க...

கைக்கொட்டி சிரித்தாலும்
வாய் கூசா வார்த்தைகள்
மாறி மாறி திட்டுக்கள்
வீண் பழியும் சேறுமே...

விதி விட்ட வழியா
இல்லை நான் கண்ட
கனவா...
இல்லை இது
என் வாழ்வின் சங்கடமா..

by யினியவன் Thu Dec 06, 2012 9:09 am

இந்நிலை கொடுமை
இன்றும் உண்டா இந்நிலை

by அச்சலா Thu Dec 06, 2012 9:19 am

யினியவன் wrote:இந்நிலை கொடுமை
இன்றும் உண்டா இந்நிலை

இன்றும் கிராமத்தில் நடக்கதான் செய்து....

விதி விட்ட வழியா
இல்லை நான் கண்ட
கனவா...
இல்லை இது
என் வாழ்வின் சங்கடமா

..................இப்போதெல்லாம் விதவைக்கான அடையாளம் காண முடியாது. பெண்கள் முற்போக்காக சாந்துபொட்டும், கலர் சேலையும், கழுத்தில் ஆபரணமும் அணிந்து ஏதாவது பணி செய்கிறார்கள்.

விதவை என்ற சொல்லுக்கு
பொட்டில்லை .... ஆனால்
கைம்பெண் என இயம்பினால்
இரண்டு பொட்டோடு மங்கலமாய் இருக்கும் !

by அச்சலா Thu Dec 06, 2012 3:51 pm

நன்றிகள் பல கா.ந.கல்யாணசுந்தரம் ..
இப்போது நகரத்தில் நிலைமை மாறியுள்ளது..
கிராமமும் மாறுநிலையில் உள்ளது..
ஆனால் சில குட்டி கிராமங்கள் இப்ப்டியே உள்ளது...
என்ன? மாற்றம் வேண்டும்..மாற வேண்டும்..