கிரிகிரியும் (ஸ்போர்ட்ஸ்) அப்பாயிண்ட்மெண்டும்!

"இன்னா மாமே... சுகுர்றா கெளம்பிட்ட மாதிரி தெரீது! இன்னா, கண்ணாலமா... இல்லே எதாச்சும் பலான மேட்டரா?


"போடா டொக்கு! அந்த பாங்க்ல ஒரு ஆபிஸரு... அவராண்ட போர்ட்ஸ் (Sports) கோட்டாலே வேலை போட்டுத் தான்னு நான் கேட்டுனுயிருந்தேன். அவரு என் கால்பிகேஸனை (Qualification) ஒரு சீட்டுலே ஏயிதி எட்த்தார சொல்லிகிறாரு... தாமேய்... நீயும் கூட வர்றியா?"


"நான் வராமலா... வா, மாமே... அந்த ஆபிஸர போய் கண்ணுக்கினு வர்லாம்... அதுக்குமுன்னே ஷூவை சரியா போடு... டையை தலுக்கா கட்டு... கூன்போடாமே நிமிந்து நட மாமே... ஆங்... அப்படித்தான்... ஆ சலக்!...”

(பாங்க்கில்)

“மானிங் சார்...!”

“உக்காருங்க!...”

“ரொம்ப டாங்ஸ் சார்... இதும் நம்ம ப்ரண்ட்... தாமே!”

“ப்ளீஸ், உக்காருங்க!”

“உங்க க்வாலிஃபிகேசன்ஸ் மிஸ்டர் கிரிகிரி...?”

“சார்! கில்லி, கோலி, கபடி, ராபர் அண்ட் போலிஸ்... அல்லாத்துலியும் நான்தான் பேட்டைல கிங்கு!”

“நீங்க சொல்ற ஆட்டத்துக்கெல்லாம் எங்க பாங்க்ல வேலை கிடையாதே மிஸ்டர் கிரிகிரி...?!”

“சரி, அதெல்லாம் வுடுங்க... சிலம்பாடறது... சங்கிலி சுத்தலு... பேட்டை சண்டை... சோடா பாட்டில் உட்ரதுனு எக்கச்சக்கமா கத்து வெச்சுக்குனுகீறனே... அதுல ஏதாச்சும் ஒண்ணை பார்த்து தள்ளி உடுங்களேன் சாரே...”

ஆபிஸர் (சிர்த்தபடி), “உங்களுக்கு எந்த பேஸிஸ்ல அப்பாயின்ட்மென்ட் குடுக்கறதுனே புரியலை...”

“என்னா சாரு... எம்மாம் பெரிய படிப்பெல்லாம் நீங்க படிச்சிருக்கீங்க... சரி... பாங்க்கை கொள்ளையடிக்க முகமூடிக்காரங்க வரானுங்கோனு சும்மா வெச்சுக்குவோம்... அவனுங்க கைல கத்தி, கப்பாடேல்லாம் காட்டி பயமுறுத்தறானுங்கோ... என்ன மாதிரி தெகிரியமான ஒரு ஆளு இங்க இருந்தா அந்த முகமூடிப் பசங்க தோலை உரிச்சிடமாட்டேனா... தலை தரையில தேஞ்சிகினு ஒடுவானுங்க... இப்ப சொல்லு சாரே..! ரோசனை செய்யாதே... வாசல்ல ஒரு ஆளுக்கு காக்கி சொக்கா மாட்டி உட்டு, கைல எத்தையோ குட்த்து செலை மாதிரி நிக்க வெச்சுக்கிறீங்களே, அது இன்னாது...?”

“ஓ... செக்யூரிட்டியா...? அது வேணும்னா ட்ரை பண்ணலாம்... ஆங்... மிஸ்டர் கிரிகிரி... எனக்கு ஒரு காரியம் பண்ணனுமே...”
“எதாருந்தாலும் சொல்லு சாரு...! இன்னா வோணும்?”

இந்த ஏரியாவுல சூளைநாதன்னு ஒரு ரௌடி...”

“அ... ஆங், நம்ம சூளை! தாமே... அதான் அந்தப் பொட்டிக்கடை பிஸ்கோத்துப் பய... இன்னா சாரு... அவன் ஒங்கள மொறைக்கிறானா... ஒரு தட்டுத் தட்ணுமா, கை கால எடுக்கணுமா... சொல்லு சாரு!”

“அதெல்லாம் வேணாம்! அந்த ஆள் கடைக்குனு ஒரு பத்தாயிரம் ரூபா லோன் வாங்கிக்கிட்டு கொடுக்காம ரொம்ப நாளா டபாய்கிறாரு. நீங்கதான் அவர்கிட்ட பேசி எப்படியாவது வசூல் பண்ணனும்...!”

“சொல்டீங்க இல்ல... நாளிக்கு மானிங் ஓங்க ஆபீஸ் தொறக்க சொல்ல பணத்தை எட்த்துகுனு வந்து அந்த சூளை பையன் கக்குவான்... அது என் வேலை... நீங்க நம்ம வேலைய பத்தி எதுனாச்சும் ஒரு வயி காட்டிடு சார்...”

“நான் இன்னிக்கே எங்க ஜி.எம். கிட்ட பேசி உங்களுக்கு டெம்பரரியா ஏதாவது வேலை கொடுக்க ஏற்பாடு பண்றேன்...”
“அது டெம்பவரியோ, பிப்பிரவரியோ... எதாருந்தாலும் ஓகே சார்...!”

“நான் ட்ரை பண்றேன். ஒருவேளை கிடைக்கலேன்னா தப்பா எடுத்துக்கக் கூடாது!”

“ஒன்னால முடியும் சார்...! அந்த சூளைப் பயலோட பணம் வந்து சேர சொல்லோ, நம்ம வேலைக்கான ஆர்டரு நீங்க தரணும் இன்னா...?”
“இதைப் பத்தி மேலிடத்துல நான் பேசறேன்...!”

“த பார் சாரே...! நாளைக்கு என்னை வேலைல குந்த வெக்கிறே, புரீதா...? பேச்சு மார்றது இந்த கிரிகிரிக்கு என்னிக்கும் அக்ரீ ஆவாது... ஏன்னா, நீங்க ஃபேமிலி மேன்... வூட்ல அல்லாரும் ஹப்பியா இருக்கணும்... அப்ப வரட்டா... கெளம்பு தாமே...”

(இருவரும் தோள் மீது கை போட்டு நடந்து செல்லும் காட்சியை ஸ்போர்ட்ஸ் ஆபிஸர் வியர்வை தோய்ந்த முகத்தோடு பரிதாபமாகப் பார்கிறார்.)