காலம்வெல்லும் காதல்!

கோபாலன் · கோபாலன் Thu Oct 18, 2012 1:18 am

துள்ளியோடும் வெள்ளிமீனை
துரத்திப்பிடிக்க துடித்திருந்தேன்
கடைசிவரை தண்ணிகாட்டியது
அவளின் வேல்விழிகள்!

சூரியனின் காந்தப்புயலில்
சுருங்கிவிட நினைத்திருந்தேன்
விசையோடு கவர்ந்தது
அவளின் வண்ணமுகம்!

மலையினது சிகரம்தொட்டு
களிப்புற கனைத்திருந்தேன்
எப்போதும் காக்கவைத்தன
அவளின் பூங்கரங்கள்!

மானோடு மல்லுக்கட்டி
ஓடிவென்றிட ஓட்டமெடுத்தேன்
காலம்முழுதும் பின்தொடரவைத்தன
அவளின் சக்கரக்கால்கள்!

மேகத்தின் மேனிதொட்டு
சிலிர்ப்புற ஆசைப்பட்டேன்
சில்லென்று உருகவைத்தது
அவளின் குளிர்தேகம்!

அறிவையெல்லாம் அணைத்து
அகிலம்வெல்ல அறைகூவல்செய்தேன்
கடவுளையும் கண்முன்வைத்தது
அவளின் காலம்வெல்லும் காதல்!