தெரு பெண்மணிகள் கொதித்துப் போனார்கள்.

"எவ்வளவு திமிரு இருந்தா நாலு நாளா குப்பை எடுக்க வராம இருப்பான்...''

"தெருவே நாறிப் போயி கிடக்குது... இன்னும் ரெண்டு நாள் வரலேன்னா அவ்வளவுதான்...''

"நாலு நாள் குப்பை சேர்ந்து போச்சு... என்ன பண்றதுன்னே தெரியல... மாசமானா ரெண்டொரு நாள் குப்ப அள்ள வர்றதில்ல...''

"குப்பை எடுத்தாலும் ஒழுங்கா எடுக்கறதே இல்லை... பாதி குப்பைய வீட்டு எதிர்லயே சிந்திட்டுப் போறான்...''

"என்ன பண்ணலாம்... மாசமானா டான்னு வீட்டுக்கு பதினஞ்சு ரூவா கொடுத்திடறோம். தீபாவளி பொங்கல்ன்னா தனி காசு... இன்னும் என்ன வேணுமாம் அவனுக்கு...''

அவரவர் வீட்டு வாசலில் நின்றபடி பெண்கள் குப்பை அள்ளுபவனை கரித்துக் கொட்டினார்கள்.

அவர்கள் குப்பை என்பதில் காய்கறியின் மிச்சம்... கூட்டிப் பெருக்கியதன் கழிவு... சாராய பாட்டில்கள்... உபயோகப்படுத்தப்பட்ட நாப்கின் வரை அடக்கம்...

நான் மலர்விழியிடம் கேட்டேன்... "ஏம்மா குப்பை வண்டி வரலேன்னா என்ன... தெருமுனையிலதான் குப்பைத் தொட்டி இருக்கே... அங்க கொண்டு போயி கொட்டலாமே...''

"அதான்... நீங்க அவனுக்கு வக்காலத்து வாங்கிகிட்டு வந்திடுவீங்களே... மாசமானா பணம் கொடுக்கறோம்... அப்பப்ப பழைய துணிமணி கொடுக்கறோம்... கரெக்டா குப்பை எடுக்க வேண்டியதுதானே...''

"சரிம்மா... குப்பை அள்றவன் வரலேன்னா அடுத்து என்ன செய்யலாம்னு பார்க்கணும்... அத விட்டுட்டு ஆளாளுக்கு பேசிக்கிட்டு நின்னா வீடு நாறிப் போயிடும்... நீ எல்லாத்தையும் பக்காவா பேக் பண்ணி கொடு... அடுத்த தெருவுல இருக்கிற குப்பைத் தொட்டியில போட்டுட்டு வந்துடறேன்...''

"அதெல்லாம் நீங்க போக வேணாம்... நான் பார்த்துக்கிறேன்...'' என்றபோது எதிர்வீட்டுப் பெண்மணி அங்கிருந்தபடியே பேசினாள்.

"ரகு அம்மா... இத அப்படியே விடக்கூடாது... மழைக் காலம் வேற வருது... குப்ப அள்றவன் மேல ஒரு புகார் எழுதி தெருக்காரங்க எல்லாரும் கையெழுத்துப் போட்டு கார்ப்பரேஷன் ஆபீஸ்ல குடுப்பம்... அவங்க இவன வேலைய விட்டு எடுத்திட்டு வேற ஆளு மாத்தி விடுவாங்க''

"அதுதான் சரி..." மற்ற பெண்கள் ஆமோதித்தார்கள். நான் எழுதிக் கொண்டு வர்றேன்... என்றபடி எதிர்வீட்டுப் பெண்மணி வீட்டுக்குள் போனாள்.

டூ வீலரில் அலுவலகம் புறப்பட்டு மெயின்ரோட்டுக்கு வரும்போது குப்பை அள்ளுபவன் வண்டியுடன் வேகமாக வந்து கொண்டிருந்தான்.

என்னை பார்த்து விஷ் செய்தான்.

"என்னப்பா நாலு நாளா உன்னைக் காணலியாம்... தெருவே பரபரத்துக் கிடக்கு...''

சிரித்தான்.

`உடம்பு முடியல... கடுமையான ஜுரம் சார்... குப்பை வண்டில எல்லாத்தையும் போடறாங்க சார்... கைய விட்டு அள்றோமோ... உடம்புக்கு ஆக மாட்டேங்குது... அப்பப்ப ஏதாச்சும் சீக்கு வந்து படுக்கற மாதிரி ஆயிடுது... இன்னைக்கு குப்பை எடுக்க வந்துடுவேன் சார்... இல்லேன்னா சம்பளம் கொடுக்கறப்ப திட்டுவாங்க... சில வீட்டுல சம்பளத்த குறைச்சிடுவாங்க... அதான் உடம்பு முழுசா முடியலேன்னாலும் இன்னைக்கு வேலைக்கு வந்துட்டேன்... இந்த மாசம் பிள்ளைக்கு ஸ்கூல் பீஸ் கட்டணும் சார்...'

படபடத்தபடி வேகமாகச் சென்றவனை பார்க்கையில் மனசு ஒரு கணம் ஸ்தம்பித்துப் போனது.

-திருவாரூர் பாபு

தன் வேலை ஆனா சரி என்ற மனப்போக்கு என்று மாறுமோ தெரியல.

அந்த வேலை செய்பவனுக்கும் ஒரு மனம் இருப்பதை
மறந்து போற மனசு தான் குப்பை ன்னு தெரிஞ்சா சரி.

நல்லா இருக்கு கதை..

நல்லதொரு கதை அருமை

கதை ரொம்ப குப்பையா இருந்தாலும் சுத்தமா சூப்பரா இருந்திச்சி

குப்பை மனசு
குப்பை அள்ளுபவனின்
மனசில் இல்லை
மனக் குப்பையை உள்ளே வைத்துவிட்டு
பெருட்குப்பையை வெளிக்கொட்டுபவர்களிடம்