சுடுசோறு!

மராட்டிய வீரர் சிவாஜி, அவுரங்கசீப்புடன் இடைவிடாது போராட்டம் நடத்திக் கொண்டிருந்தார். சிவாஜியின் சிறுபடையை அவுரங்கசீப்பின் பெரும் படை பலமாகத் தாக்கியது. எனவே, சிவாஜியின் படை வீரர்கள் கட்டுப் பாட்டை இழந்தனர். மூலைக்கு ஒருவராகச் சிதறி ஓடினர். ஓடியவர்களைப் பின் தொடர்ந்து சென்று தாக்கினர் முகலாயர்கள்.

ஆனால், அவர்கள் கையில் சிக்காமல் சாமர்த்தியமாக ஓடி மறைந்தனர் மராட்டிய வீரர்கள். அவர்களில் சிவாஜியும் ஒருவர். அவரும் உயிரைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள அங்கிருந்து காட்டுக்குள் ஓடினார். சிவாஜியைக் காணாத மொகலாயர்கள் திரும்பிப் போயினர்.

கால் போன போக்கிலே அலைந்தார் சிவாஜி. கடும்பசி வயிற்றைச் செந்தழலாக எரியச் செய்தது. தூரத்தில் ஒரு குடிசை தென்படவே, அந்தக் குடிசையை நோக்கி நடந்தார் சிவாஜி. குடிசைக்குள் ஒரு கிழவிதான் குடியிருந்தாள்.

""அம்மா கடும்பசி, ஏதாவது கிடைக்குமா?'' என்று கேட்டார் சிவாஜி.

அப்போதுதான் கிழவி சுடச்சுட உணவைத் தயாரித்திருந்தாள். அதை எடுத்து சிவாஜிக்கு பரிமாறினாள்.

சிவாஜி ஆழ்ந்த கவலையிலும், வருத்தத்திலும், எதிர்காலச் சிந்தனையிலும் இருந்தார்.

எனவே, தமக்கு முன் பரிமாறப்பட்ட உணவு வகைகள் சூடாக இருக்கிறது என்ற எண்ணம் இல்லாமல் இருந்தார். எனவே, அதை எடுத்து வாயில் போட்டுக் கொண்டார். உணவு அதிகச் சூடாக இருந்ததால் சிவாஜியின் நாவை அது சுட்டு விட்டது.

திடுக்கிட்டார் சிவாஜி... இதைக் கவனித்துக் கொண்டிருந்த கிழவி, ""மகனே, ஏன் இந்த அவசரம், பார்த்துச் சாப்பிடக் கூடாதா? இதைப் பார்க்கும் போது எனக்கு ஒன்றே ஒன்றுதான் நினைவுக்கு வருகிறது. நீயும், சிவாஜியும் ஒரே ஆள்!'' என்றாள்.

திடுக்கிட்டார் சிவாஜி என்றாலும், அதனை வெளிக்காட்டிக் கொள்ளாமல், ""அது எப்படி? அவர் சத்ரபதி. நான் சாதாரணப் போர் வீரன். எனக்கும் அவருக்கும் ஏணி வைத்தாலும் எட்டுமா?'' என்றார்.

""சிவாஜி நல்ல வீரன். மிகப் பெரிய தந்திரசாலி. போர்க் கலைகள் பயின்றவன். அவனை வெல்ல அவுரங்கசீப்பே திணறுகிறான் என்றால் அவன் திறமை எவ்வளவு? நான் கூற வந்தது என்னவென்றால் இவ்வளவெல்லாம் சிறப்புப் பெற்ற அந்த சிவாஜி அரசியல் விவகாரத்தில் படுமுட்டாளாக நடந்து கொள்கிறான். அதை வைத்துத்தான் நான் சொன்னேன். சிவாஜி எப்படி ஓர் முட்டாளோ அதைப் போன்ற முட்டாள் தான் நீ!''

சிவாஜி ஆச்சர்யமானார்.

""சிவாஜி முட்டாளா? நீங்கள் என்ன சொல்கிறீர்கள் எனக்கு ஒன்றுமே புரியவில்லையே,'' என்றார்.

""ஆம். மகனே, நான் உனக்கு உணவு பரிமாறினேன். நீ என்ன செய்தாய்? உணவின் நடுவே உள்ள சூடான பகுதியைத் தொட்டு எடுத்து வாயில் போட்டுக் கொண்டாய். வாயையும் சுட்டுக் கொண்டாய். வாயில் போட்ட உணவை விழுங்கவும் முடியவில்லை. துப்பவும் முடியவில்லை. வாய்க்குள்ளே வைத்திருக் கவும் முடியவில்லை. அதைப் போன்றதுதான் சிவாஜியின் செயலும்.

அவனுக்கு எதற்குப் பெரிய கோட்டைகள்? முதலில் சுற்றியுள்ள சின்னச் சின்ன கோட்டைகளை பிடித்தால் ஒரு பரந்த ராஜ்யமாகும். பின் பெரிய கோட்டையை எளிதில் பிடிக்கலாமே! ஆறிப் போன பாகத்தைச் சிறிது சிறிதாகத் தின்னாமல், சூடான பாகத்தில் நீ கை வைத்துச் சுட்டுக் கொண்டாயே. அதைப் போன்ற செய்கை தான் அதுவும்! அதனால்தான் நீயும், சிவாஜியும் ஒன்று என்று கூறினேன்!'' என்றாள் கிழவி.

சிவாஜி எழுந்தார். அவள் கால்களில் விழுந்தார்.

""மிகப் பெரிய ராஜ தந்திரியாலும் சொல்லித் தர முடியாத ஒரு ராஜ தந்திரத்தை மிக எளிமையாக சொல்லித் தந்து விட்டாய் அம்மா! இது என் வாழ்க்கையில் அரசியல் பற்றி நான் கற்றுக் கொண்ட முக்கியப் பாடம்!'' என்று சொல்லி அங்கிருந்து புறப்பட்டார்.

கிழவிக்கு அப்போதுதான் வந்திருப்பது சிவாஜி என்று புரிந்தது.

சிறுவர் மலர்

கருத்துள்ள கதை பகிர்வுக்கு நன்றி....

மிக நன்று சிவா