தூண்டிலில் சிக்கிய கடவுள்.

by **rameshnaga** Mon Sep 03, 2012 11:12 am

நான் ....
ஒரு கடவுளுக்காகக்
காத்திருந்தேன்.

அவர் அப்போது-
ஒரு பறவைக்கான
சிறகுகளைச் செய்து கொண்டிருந்தார்.

ஒரு மீனுக்கான நீர்நிலையையும்...
ஒரு மண்புழுவுக்கான
நெளியும்...உருவமற்ற உடலையும்.

நான்-
கடவுள் என் விரலகளைச் செய்யக்
காத்திருந்தேன்.

தயங்கிய கடவுளின்...
கால்களில் தழைந்து விழுந்ததும்...
வரமாய் முளைத்தது விரல்கள்.

நான் கும்பிட்டு நின்றதும்...
விலகிய கடவுளைப் பார்த்துச்
சிரித்தேன்...
ஒரு புதிராய்.

என் கையெங்கும்....
இப்போது ஓடும்
குறுக்கு ரேகைகள்
என் மனத்தில் நெளிய...

ஒரு கூண்டு செய்தேன்...
கடவுளின் பறவையைச்
சிறையிலடைக்க.
பிறகொரு....தூண்டில் செய்தேன்....
புழுவை அதில் பற்றிக் கோர்த்தேன்..

திடுக்கிட்டுத் திரும்பிய கடவுள்....

தூண்டில் தக்கை எனத் தவித்து...

சிலையாகிவிட்டார்...
யாரிடமும் பேசாமல்.