என் அன்புக்குழந்தைகளான பனிரெண்டாம் மாணவர்களுக்கு பிரிவுரையும்... வாழ்த்தும்...

என் அன்புக்குழந்தைகளான பனிரெண்டாம் மாணவர்களுக்கு பிரிவுரையும்... வாழ்த்தும்....

நினைக்கின்ற பொழுதெல்லாம் கவிதையாகி
நீபாடு என ஊறும் தமிழ் ஊற்று
கணக்கின்ற இதயத்துடன் தேடுகின்றேன் - பிரிவுரை
கவிதைக்கோ ஓர் சொல்லும் கிடைக்கவில்லை

உற்றதொரு ஆலமரக் கிளைகளிலே வாழ்கின்ற
உல்லாசப் பறவைகளே உம்பிரிவால்
இரவினிலே முழுநிலவை மூடிவைத்த மைஇருளில்
கண்ணிருந்தும் தள்ளாடிக் கரைந்திட்டேன் இந்நாளில்
என்றாலும்
வாழ்த்தொன்று கூறிடவும் விழைந்திட்டேன்

கல்வியெனும் அழியாத செல்வம் பெற்று
காதலினால் வையத்தைக் கட்டிப் போட்டு
இணையற்ற பொருள்செல்வம் பெரிதும் பெற்று
இன்பத்தை இடையறாது என்றும் பெற்று
இசைநாட்டி வாழ்ந்திடுவீர் என்றும் என்றும்

உழைப்பினிலே ஓயாத கதிரவன் போல்
ஊக்கத்தில் இமயத்தின் அடிமலை போல்
இமைக்காமல் முன்னேறிச் சென்று நாளை
ஈட்டிடுவீர் வெற்றிஎட்டு திக்கும் திக்கும்

கடமைதனை மறவாது செய்வார்க் கெல்லாம்
காலமகள் வெற்றி தந்து வாழ்த்தும் இசைப்பாள்
உடைமைதனை பிறர்க்கீந்து மகிழ்ச்சி கொண்டால்
உண்டாகும் பெரும்பேறு சிறுமை இல்லை

தடைகண்டு துவளாது முனைந்து செல்வீர்
வரலாறு உமபெயர்க் கும்இடம் கொடுக்கும்
போற்று கின்ற புத்துலக சிற்பியாகி
பொறித்திடுவீர் பொன்னெ ழுத்தால் உம்புகழை

இமைகாக்கும் கண்போல இல்ல றத்தை
இருவருமே போற்றி வாழ்ந்து இன்பம் காண்பீர்
பெற்றவரும் மற்றவரும் வியந்து போற்ற
நற்றமிழ் போல் பெருவாழ்வு வாழ்ந்திடுவீர்

என்றென்றும் என்று நற்றமிழில் நாவைசைத்தேன்
விரும்புகின்ற வாழ்த்தொன்று உளமாற இசைத்திட்டேன்
உளக்குளத்து உதித்தெழுந்து இமைச்சிப்பி பிரசவித்த
விழிமுத்து மாலையிட்டு விரும்பாமல் விடையளித்தேன்!!
:

அடடா...அற்புதமான-நெகிழ்வான விடையளிப்புக் கவிதை...
'உளக்குளம்,இமைச்சிப்பி' என்பன போன்ற சொல்புனைவு அபாரம்...
ஆசிரிய உள்ளத்தை அப்படியே அகத்தினின்று வெளிக்கொணர்ந்த
திருமதி.ஆதிரா அவர்களுக்கு வாழ்த்துகள்...

உங்கள் மாணவர்கள் உன்னதமான நிலையை அவர்களின் மேல்நிலைப் பள்ளி இறுதித் தேர்வில் பெற இறைவனை வேண்டி வாழ்த்துகிறோம்...
உங்களைப் போன்ற ஆசிரியர்கள் உள்ளம் மகிழ-நெகிழ அவர்கள் அற்புத வெற்றிகள் பெறுவார்கள்...

“பிாிவு என்பது மாணவா்களுக்குள் மட்டும் அல்ல...

அது கற்பித்த ஆசானுக்கும் உாியது...

காரணம்... கடமையை க‌டமையாக கருதாமல்

கருமமே கண்ணாகி கருத்தாய் கற்பித்ததே

முதல் காரணம் என்றறிதல் காண்

கவிதையின் ஆழம்...

அடி மனதில் இருக்கும்

ஆசானின் பாரம‌ே ... ”

தங்கள் கவிதையில் இருக்கும் இதயம் கூறும் மொழி நன்கு விளங்குகிறது . ஏனோ ஒரு வலி பிாிய நோிடும்போது ஏற்படத்தான் செய்கிறது. இருப்பினும் பிள்ளைகளின் மேன்மையே ஆசானின் மகுடம். தங்கள் இதயத்தின் வாழ்த்து நம்மிடம் கற்றோரை வாழ்வில் உயா்த்தும்.

உங்கள் கவிதைக்கு எனது வாழ்த்துக்கள்

ரா.ரா3275 wrote:அடடா...அற்புதமான-நெகிழ்வான விடையளிப்புக் கவிதை...
'உளக்குளம்,இமைச்சிப்பி' என்பன போன்ற சொல்புனைவு அபாரம்...
ஆசிரிய உள்ளத்தை அப்படியே அகத்தினின்று வெளிக்கொணர்ந்த
திருமதி.ஆதிரா அவர்களுக்கு வாழ்த்துகள்...

மிக்க நன்றி ரா.ரா. வெள்ளிக்கிழமை சற்று பாரமான மனத்துடன் வநதேன். என் அன்பான மாணவர்கள்....

Aathira wrote:

ரா.ரா3275 wrote:அடடா...அற்புதமான-நெகிழ்வான விடையளிப்புக் கவிதை...
'உளக்குளம்,இமைச்சிப்பி' என்பன போன்ற சொல்புனைவு அபாரம்...
ஆசிரிய உள்ளத்தை அப்படியே அகத்தினின்று வெளிக்கொணர்ந்த
திருமதி.ஆதிரா அவர்களுக்கு வாழ்த்துகள்...

மிக்க நன்றி ரா.ரா. வெள்ளிக்கிழமை சற்று பாரமான மனத்துடன் வநதேன். என் அன்பான மாணவர்கள்....

உங்கள் உள்ளம் உண்மை ஆசிரிய உள்ளம் என்பது தெளிவாகத் தெரிகிறது...
அந்த உள்ளத்திற்கு தலை வணங்குகிறேன்...

பிரிவு என்பது சோகம் தான் .. நல்ல கருத்துக்கள்

மாணவர்கள் அனைவருக்கும் சிறப்பான எதிர்காலம் அமைய வாழ்த்துகிறேன்.

எனை ஆளும் செந்தூர் முருகன் அவர்களுக்கும் அருள்புரிவார்

நல்ல மாணவர்களுக்கு, நல்ல ஆசிரியையின், நல்ல கவிதை