இலெமூரியாக் கண்டம்

உலகம் இன்று நாம் காணும் நிலையில் உருவாகவில்லை. உலகம் சுமார் 460 கோடி ஆண்டுகட்கு முன் கதிரவனிலிருந்து வெடித்து வந்த ஒரு தீக்கோளம் என்று விஞ்ஞானம் விளம்புகிறது. இந்த தீக்கோளம் தட்ப வெப்பத்தின் வேறுபாடுகளால் பல கோடி ஆண்டுகளில் குளிர்ந்து நிலமும் நீருமாக ஆயிற்று என்றும், இன்று கூட நில உருண்டையின் உள்பகுதி பலநூறு வெப்பமான அளவில் நெருப்பாகக் குமுறிக் கொண்டிருக்கிறது என்றும், அதுவே ஆங்காங்கே அவ்வப்போது எரிமலையாக வெடிக்கிறது என்றும் விஞ்ஞானம் விளக்குகிறது. உள்ளே கனன்று கொண்டிருக்கும் நெருப்பின் சலனத்தால்தான் மேலோடுகளாகக் காணப்பெறும் நிலத்தில் அடிக்கடி நிலநடுக்கம் ஏற்படுகிறது என்பதும் நாம் அறிந்த ஒன்று.

நிலநடுக்கம் கடலின் அடியில் ஏற்படுமானால் மிகப்பெரிய ஆழிப்பேரலைகள் உருவாகி நிலத்தை விழுங்கி விடுவதும் உண்டு. இதைத்தான் ‘சுனாமி’ என்று தற்காலத்திலும், ‘கடல்கோள்’ என்று பழந்தமிழ் இலக்கியங்களிலும் கூறக்கேட்கிறோம். அண்மையில் 26.12.2004 இல் இந்தோனேசியாவில் ஏற்பட்ட சுனாமி தமிழகக் கடற்கரை வரை தாக்கி ஏறத்தாழ ஒன்றரை லட்சம் பேரின் உயிரிழப்பு நடந்ததைப் பார்த்தோம். அதேபோன்று 11.03.2011 ஆம் நாள் சப்பானில் ஏற்பட்ட சுனாமி லட்சக்கணக்கான உயிரிழப்பை ஏற்படுத்தியதையும் கண்கூடாகப் பார்த்தோம்.

எனவே, உலகின் நிலப்பரப்பு பலவகை இயற்கைக் காரணங்களால் பாதிக்கப்பட்டு அமைப்பின் வடிவம் மாற்றம் பெற்றுக் கொண்டே வருகிறது என்பது தேற்றமான ஓர் உண்மை. அப்படியானால் முதன் முதலில் உலகின் நிலப்பரப்பு எப்படி இருந்தது?- இப்போது எப்படி மாற்றம் பெற்றுள்ளது? – இனி எவ்வாறு மாற்றம் பெறக்கூடும் என்ற கேள்விகள் சிந்தனைக்குரியவை.

ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்தில் இன்றுள்ள எல்லாக் கண்டங்களும் ஒன்றாக இணைந்திருந்தன. இதனைக் ‘கோண்டுவானா’ என்று நிலநூல் வல்லார் குறிப்பிடுகின்றார். பூமிக்கு அடியில் ஏற்படும் சலனம் காரணமாக நிலத்தகடுகள் (Plate Tectonics) நகர்ந்து கொண்டே இருக்கின்றன. பெரிய சலனம் ஏற்படும்போது பெரிய மாற்றங்கள் நிகழ்கின்றன. அதன்படி கோண்டுவானா என்பது ஒருகாலத்தில் இரண்டாகப் பிரிந்தது. பிரிந்த ஒன்றில் நிலநடுக்கோட்டை இணைத்து இன்றைய ஆப்பிரிக்கா, இந்தியா, மலேசியா, இந்தோனேசியா, பிலிப்பைன்ஸ், ஆஸ்திரேலியா ஆகியவை இணைந்து தென்துருவம் வரை ஒரு நிலப்பரப்பு இருந்திருக்கிறது. இதற்கு ‘இலெமூரியா’ என்று கடலாய்வு வல்லுநர்களும், நிலநூல் வல்லுநர்களும் பெயரிட்டிருக்கிறார்கள். நிலத்தோற்றவியல் அறிஞர்கள் கூற்றுப்படி இலெமூரியாக் கண்டம் கிழக்கு 20 பாகை முதல் மேற்கு 80 பாகை வரையிற் பரவிக்கிடந்ததாம். அதாவது முழுச் சுற்றாகிய 360 பாகையில் 260 பாகை இலமூரியாவின் நீளமேயாகும். இவ்வாறு இலெமூரியா அல்லது குமரிக்கண்டம் என்கிற நூலில் கா.அப்பாத்துரையார் கூறுகிறார். இந்த லெமூரியாவின் தெற்குப்பகுதியை குமரிக்கண்டம் என்று கூறுகின்றனர்.

(தொடரும்)

நன்று! தொடருங்கள்!!!