"நம்பிக்கையேமூலதனம்'

"நம்பிக்கையேமூலதனம்'

மோட்டார் சைக்கிள், "ஒர்க் ஷாப்' நடத்தி வரும், பார்வையற்ற மாற்றுத் திறனாளியான கண்ணப் பன்: பொருளாதாரத்தில் பின்தங்கிய குடும்பம் எங்களுடையது; என் பெற்றோருக்கு, கல்பட் டறையில் வேலை.நான் பிறந்து நான்கு வயது வரை, நன்றாக பார்வை இருந்தது. ஒருமுறை எனக்கு, கடுமையான காய்ச்சல் வந்தது. ஒவ்வொரு நாளும் அதிகமானதே தவிர, குறையவில்லை.

பல மருத்துவமனைகள் ஏறி இறங்கினர். இறுதியில், ஒரு மருத்துவமனையில், எனக்கு வந்தது மூளைக் காய்ச்சல் என கண்டுபிடித்தனர். தீவிர சிகிச்சைக்குப் பின், உயிர் பிழைத்தேன்.மூளைக் காய்ச்சல் காரணமாக, பார்வை நரம்புகள் பாதிக்கப்பட்டு, கண் பார்வை பறிபோய் விட்டது. இனிமேல், பார்வை வர வாய்ப்பில்லை என, மருத்துவர்கள் கூறிவிட்டனர்.

அதன்பின், என் பெற்றோரின் அழுகை தான், சுயமாக இந்த அளவிற்கு முன்னேற வைத்தது. என் 10 வயதில், பார்வையற்றோர் பள்ளியில் சேர்த்து விட்டனர். கழிப்பறை கழுவுவது, அறைகளைப் பெருக்குவது என கொடுமைப்படுத்தினர். ஒரு வாரம் தான் அங்கிருந்தேன்; அதன்பின், வீட்டிற்கு வந்துவிட்டேன்.

வீட்டில் சும்மா இருக்கப் பிடிக்காமல், சைக்கிள் ரிப்பேர் கடையில் வேலைக்குச் சேர்ந்தேன். அது தான் ஆரம்பம். இரண்டு ஆண்டில், சைக்கிள் முழுவதையும் பிரித்துப் போட்டு, "ஓவராயில்' செய்வது வரை கற்றுக் கொண்டேன்.என் 17 வயதில், சாலையோரம் சொந்தமாக சைக்கிள் ரிப்பேர் கடை வைத்தேன். அப்போது, நிறைய மோட்டார் சைக்கிள்கள் என்னிடம் வந்தன.

தெளிவாக வேலையை கற்றுக் கொண்டு தான், கடையை விரிவுபடுத்த வேண்டும் என நினைத்தேன். கடையை நிரந்தரமாக மூடிவிட்டு, மோட்டார் சைக்கிள் ஒர்க் ஷாப் கடையில், வேலைக்குச் சேர்ந்தேன்.கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வேலையை கற்றுக் கொண்டு, மோட்டார் சைக்கிள், "ஒர்க் ஷாப்' கடை ஒன்று ஆரம்பித்தேன். அனைத்து வகை இரு சக்கர வாகனங்களையும் சரி செய்துவிடுவேன்; அவ்வப்போது, வேலையில், நண்பர்கள் உதவியாக இருப்பர். மற்றபடி, என் தொழில் சிறப்பாக உள்ளது.நன்றி Mohideen Basha

மாற்றுத் திறனாளியின் நம்பிக்கையும் உழைப்பும் அபாரம்.

பகிர்வுக்கு நன்றி செந்தில்.

"நம்பிக்கையே மூலதனம்" என்ற தலைப்புக்கேற்ற உணர்வுபூர்வமான சிறந்த பதிவு. இது ஏனையோருக்குச் சிறந்த வழிகாட்டல்.

இவருக்கு இருக்கும் தன்னம்பிக்கை பலருக்கும் வரவேண்டும்.