விலகிச் சென்றுவிடு....

by **rameshnaga** Sun Jun 17, 2012 3:27 pm

அருங்காட்சியகத்தில் நின்று கொண்டிருந்தேன்.

இரத்தம் சொட்டிக் கொண்டிருந்த...
வாளொன்று...
வந்து செல்வோரிடம் சொல்லிக் கொண்டிருந்தது
தன் வரலாற்றை.

அந்த வாளை ஏந்தியவனின்...
முகம் ஒன்றை வரைந்து பார்த்தேன்..
என் மனக் கண்களில்.

அவனின் கண்களில் வழிந்த....
இரத்தச் சிவப்பின் புன்னகையினூடே...
கேட்டுக் கொண்டே இருந்தது....

இனி-
இழப்பதற்கு எதுவும் இல்லை என...
அழத் திராணியற்ற...
ஒரு பெண்ணின் கேவல்.

கடவுள்...
என்னை எச்சரிக்கத் துவங்கினார்...
வரலாற்றின் பக்கங்களை எரித்துவிட்டு...
அங்கிருந்து....
விலகிச் சென்றுவிடும்படி.

by **கே. பாலா** Sun Jun 17, 2012 3:55 pm

வரலாற்றின் சோகப் பக்கங்களை சொல்லிச் செல்லும் கவிதை அருமை நாகா!

by **rameshnaga** Sun Jun 17, 2012 4:35 pm

ரொம்பவும் நன்றி! கே.பாலா.

by ஹர்ஷித் Sun Jun 17, 2012 4:40 pm

மிகவும் ஆழமாய் என்னை சிந்திக்க வைத்த வரிகள்.மிகவும் அருமை.

by முரளிராஜா Sun Jun 17, 2012 5:28 pm

ஜேன் செல்வகுமார் wrote:மிகவும் ஆழமாய் என்னை சிந்திக்க வைத்த வரிகள்.மிகவும் அருமை.

அருமை நாகா உங்கள் கவிதை
நம்ம ஜேனையே சிந்திக்கவச்சுடுச்சுனா பாருங்களேன் ஒன்னும் புரியல

by ஹர்ஷித் Sun Jun 17, 2012 6:22 pm

முரளிராஜா wrote:
ஜேன் செல்வகுமார் wrote:மிகவும் ஆழமாய் என்னை சிந்திக்க வைத்த வரிகள்.மிகவும் அருமை.
அருமை நாகா உங்கள் கவிதை
நம்ம ஜேனையே சிந்திக்கவச்சுடுச்சுனா பாருங்களேன்