"பதுங்கியிருந்து அலையும் ஒரு மிருகம்"

by **rameshnaga** Fri Apr 20, 2012 2:20 pm

எனது ஒவ்வொரு சுவட்டிலும் தேங்கித் துடிக்கிறது
பதுங்கியிருந்து அலையத் தொடங்கும் ஒரு மிருகம்.
கண்ணீர் வற்றாத எனது மனத் தீவிலிருந்து
பறந்து வரும் ஒரு வேனிற்காலப் பறவை
சிடுசிடுப்புடன் திரும்பி அலையத் துவங்குகிறது
எனது தெருவெங்கும்.
தனிமையின் பசி நிறைந்த எனது வீட்டில்...
வழித்துணையற்று சென்று சென்று திரும்புகிறது
உன்னைக் காண விரும்பும் எனது பிரார்த்தனைகள்.
பிரிவின் நீளத்தில் வதைபடும் ...
உனது முத்தத்தின் வாசனை
மௌனத்தில் மூழ்கிய எனது பயணத்தின்
கடைசி வளைவில் பசியுற்ற தீ என எரியும்.
உனது மௌனத்தின் ஆழத்தில் இழுபடும்
எனது ஆண்மையின் விதியை
எந்தச் சொற்களைக் கூட்டி உச்சரிக்கும்
என்னை அனாதையாய் அரிக்கும் உனது துயரம்?.