தேவதை வந்தாள்!

ஒரு காலத்தில் லியோயாங், சீனத் தலைநகராக இருந்தது. அது மிகவும் பரபரப்பான வர்த்தக நகரமாக விளங்கியது.

மக்கள் எல்லாத் திசைகளிலிருந்தும் இந்த நகருக்கு வந்து செல்வர். வியாபாரிகள் பட்டும், தேயிலையும் விற்க வந்தனர். பெற்றோர் குழந்தைகளுடன் சர்க்கஸ், சிங்கநடனம், பொம்மலாட்டம் என பொழுதுபோக்கி மகிழ வந்தனர். விதவிதமான உணவு வகைகளை உண்டு மகிழ பலரும் வந்தனர்.

தலைநகரின் கோட்டையைச் சுற்றிலும் அகலமான நதி ஒன்று ஓடியது. அந்த நதியை படகுகளில் கடந்து கோட்டையை அடைந்தனர். அந்த நதியில் அடிக்கடி அதிகமான வெள்ளம் வந்துவிடும். அதனால் பல படகுகள் கவிழ்ந்திருக்கின்றன. சிலர் நதி வெள்ளத்தில் அடித்துச் செல்லப்பட்டு இருக்கிறார்கள். சிறுவர் சிறுமிகளும் கூட படகு கவிழ்ந்ததால் நதியில் மூழ்கியிருக்கிறார்கள்.

மக்கள் நதியை பத்திரமாக கடப்பதற்காக ஒரு பாலம் கட்ட நிதி சேகரிக்க திட்டமிட்டனர். ஆனால் யாருமே நிதி தரவில்லை. நதி வெள்ளத்தில் சிக்கி தாய் தந்தையரை இழந்த ஒரு சிறுமி, ஆற்று வெள்ளம் குறைவதற்காக தாங்கள் தெய்வமாக வணங்கும் தேவதை குவான் இன்னிடம் வணங்கினாள்...

மறுநாள் மீன் கூடையுடன் ஒரு அழகுப் பெண் சந்தைக்கு வந்திருந்தாள். மிகவும் கூட்டமாக இருந்த இடத்தில் தன் கூடையை வைத்தாள். மீன்களைத் தரையில் பரப்பி வைத்தாள். மீன்களை வாங்க கூட்டம் கூடியது. சிறிது நேரத்திலேயே அத்தனை மீன்களும் விற்றுவிட்டன.

இருந்தாலும் மக்கள் அவளைச் சுற்றி நின்றனர். அவளது அழகிய கண்களால் அனைவரையும் நோக்கினாள். "அன்பார்ந்த மக்களே என்னிடம் இருந்த மீன்கள் விற்றுவிட்டன. என் அழகை ரசிக்கும் ஆண்களுக்கு ஒரு போட்டி வைக்கிறேன். அதில் ஜெயிப்பவர் என்னைக் கட்டிக் கொள்ளலாம், என்ன ஆட்டத்துக்கு ரெடியா?'' என்று கேட்டாள்.

கூட்டம் அமைதியாக இருந்தது. "சிலர் போட்டி என்ன?'' என்று ஆரவாரம் செய்தனர்.

"யார் என்னுடைய கூடையிலே அதிகப் பணத்தைப் போடுகிறீர்களோ? அவர் என்னை மணக்கலாம். ஆனால் கூடையில் விழாத பணம் அத்தனையும் அரசு கஜானாவில் சேர்க்கப்பட்டு புதிய பாலம் கட்டப் பயன்படுத்தப்படும்'' என்று அந்தப் பெண் கூறினாள்.

கூட்டத்தில் நின்ற இளைஞர்கள் ஆரவாரம் செய்தனர். ஒரு இளைஞன் சந்தேகத்துடன் பார்த்தான். "அதிகமான பணம் போட்டவரை உன்னால் எப்படி கண்டுபிடிக்க முடியும்?'' என்று கேட்டான்.

மிகவும் கிழிந்த உடையோடு நின்ற இன்னொரு இளைஞனோ, "என்னிடமோ பணம் ஏதுமில்லை. அவளை மணக்க எனக்கு எந்த வாய்ப்பும் இல்லை'' என்று ஆதங்கப்பட்டான்.

இன்னொருவன், "இந்தக் கூடைதான் பெரியதாக இருக்கிறதே. எறியும் காசு அதில் எப்படி விழாமல் போகும். நிறைய பேர் வீசிவிடுவார்களே?'' என்றான்.

இவ்வாறு பலரும் பலவிதமாக பேசிக் கொண்டிருக்க போட்டி ஆரம்பித்துவிட்டது. குறிப்பிட்ட தூரத்தில் கூடை வைக்கப்பட்டது. இளைஞர்கள் அந்த அழகுப் பெண்ணை கரம்பிடிக்கும் ஆவலுடன் போட்டியில் குதித்தனர்.

அனைவரும் தங்கம், வெள்ளி, பித்தளை காசுகளை எடுத்து கூடையில் எறிய ஆரம்பித்தனர். ஆனால் என்ன அதிசயம், காசுகளுக்கு கண் இருந்தன போலும். எந்தவொரு காசும் கூடைக்குள் விழவேயில்லை. அனைத்தும் கூடையைச் சுற்றியே விழுந்தன.

"என்ன வினோதம்'' என்று இளைஞர்கள் வியந்துபோய் நின்றனர். கடைசி வரை யாருடைய காசும் கூடையில் விழாததால் இளைஞர்கள் ஏமாற்றம் அடைந்தனர்.

மீனவப் பெண், கீழே விழுந்த பணத்தை சேகரித்தாள். கூடை நிறைய பொன், பொருட்களும், பணமும் நிறைந்துவிட்டது.

அந்தப் பணத்தை ஆற்று வெள்ளத்தில் சிக்கி தாய் தந்தையரை இழந்த சிறுமியிடம் ஒப்படைத்த அந்த அழகி, "இதை பாலம் கட்ட பயன்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்'' என்று கூறிவிட்டு திடீரென மறைந்துவிட்டாள்.

அதன்பிறகுதான் அந்த மீனவ பெண், தாங்கள் வணங்கும் தேவதை "குவான் இன்'' என்பதை மக்கள் அறிந்து வணங்கினர்.

ஒரு வருடம் கழித்து, லியோ யாங் நதியில் ஒரு அழகிய பாலம் கட்டப்பட்டது. மக்கள் மகிழ்ச்சியாக நதியை கடந்து நகரத்திற்கு சென்று வியாபாரம் செய்தனர்.

- சித்ரா சிவகுமார்

இதுவும் நல்ல ஐடியவா இருக்கே இங்கேயும் செய்து பார்த்தால்..!
பகிர்விர்க்கு நன்றி அண்ணா..!