புத்தனின் பூமி

ப.மதியழகன் · ப.மதியழகன் Mon Mar 26, 2012 3:58 pm

வெறுமை, சிலந்தி வலையாய்
என்னைச் சுற்றி பின்னியிருந்தது
நான் தனியனாய்
சூரல் நாற்காலியில்
ஞாபக வண்ணத்துப்பூச்சிகள்
என்னைச் சுற்றி பறந்தன
ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வொரு
திசையில் என்னை இழுத்தன
ஒரேயொரு வண்ணத்துப்பூச்சி
மட்டும் பறக்காமல்
ஓரிடத்தில் அமர்ந்திருந்தது
அதன் மோனம்
எனக்கு ஞானம் தந்தது
புத்தர் விழிப்புணர்வு பெற்ற
போதி மரம் என்னிடம் பேசியது
புத்தர் பிறந்த நாட்டில்
அவரது போதனைகள் என்ன ஆனது
என்று வினவியது
புத்தனுக்கு கதவடைத்தோம்
எத்தனுக்கு வாசற்கதவைத் திறந்து வைத்தோம்
அறிவினை அடகு வைத்தோம்
ஆற்றலை புதைத்து வைத்தோம்
அடிமைகளாய் இருந்து பார்த்தோம்
அடக்குமுறையை பொறுத்துப் பார்த்தோம்
அஹிம்சையை தூக்கி எறிந்தோம்
நித்தம் குருதிக் கடலில் நீந்துகின்றோம்
வன்முறையால் வழி பிறக்குமா
ஆயுதத்தால் தீர்வு கிடைக்குமா
களவு போனது பொக்கிஷங்கள்
மீதமிருந்ததை அதிகாரத்தில்
இருப்பவர்கள் பிரித்துக் கொண்டார்கள்
மக்கள் இதை அறிந்து கொண்டும்
தலையெழுத்தை நொந்து கொண்டு
தன்மானத்தை இழந்து தவிக்கின்றனர்
புத்தனின் பூமியில்
இரத்தத்தின் சுவடுகள்.

பது · பது Mon Mar 26, 2012 4:01 pm

கவிதை அருமை எம் ஏக்கம் உங்கள் கவியில்

வசீகரப்ரியன் · 25/09/2011

ஏக்க கவிதை ..அருமை

Sponsored content · Sponsored content

புத்தனின் பூமி

புத்தனின் பூமி

Re: புத்தனின் பூமி

Re: புத்தனின் பூமி

Re: புத்தனின் பூமி

மறுமொழி எழுத நீங்கள் உறுப்பினராக இருக்க வேண்டும்..

உறுப்பினராக பதிவு செய்க

உள்நுழைக