மின்சாரம் தடைபட்ட ஒரு நள்ளிரவில்....

by **கே. பாலா** Sat Mar 17, 2012 5:38 pm

(ரா. நாகப்பனின் இந்த கவிதையில் ஒரு நேசம் மிக்க தந்தையை பார்க்கிறேன் ..நீங்களும் ரசிக்க )
,
அனிச்சையாகவே
நிகழ்ந்து விடுகிறது
அவள் சிரிப்பு
குறுகுறு பார்வையில்
தவிடுபொடியாகிறது
என் கனவு
காது கிழிந்த
டெட்டி பியருடன் அவள்
கழுத்தைக் கட்டிக் கொள்கிறாள்
உயிர்க்கிறது என் வாழ்வு
அவளின் அபரிமிதமான பாசத்தில்
நனைந்து மிதந்து
தொலைந்து போகிறது
என் இருப்பு
வெள்ளைக் காகிதத்தில்
காடுகளும் வீடுகளுமாய்
வரைந்த அவளின் பிஞ்சு விரலில்
முத்தமிடுகையில்
திடுக்கிடுகிறாள்
பூப்பறிக்கும் சிறுமியின் படபடப்புடன்
மழை நேரத்தில்
குடையாகும் அவள் நேசத்தில்
தொப்பலாய் நனைகிறேன்
பட்டாம்பூச்சியாய்
தலை துவட்டி விடுகிறாள்
மகளை முன் வைத்து
மனைவியைக் கோபிக்காத கணவனாக
மாறிப்போனதில்
ஆச்சர்யப்படும் போது தான்
என் குட்டி தேவதையின்
மாளிகையில் நான்
காவல்காரனாக இருப்பதாகவே
உணர்கிறேன்
தேவதைகளின்
சின்ன வீதிகளில்
நான் பொம்மை விற்பவனாக
சென்ற தருணத்தில்
பொம்மையோடு பொம்மையாக
வாங்கி இருக்கலாமோ அவள்
எழுகிறபோது
கேட்டு விடவேண்டும்
என்கிற ஜாக்கிரதையில்
விழித்தபடி
விசிறிக்கொண்டிருக்கிறேன்
கோடைக்காலத்தில்
மின்சாரம் தடைப்பட்ட
ஒரு நள்ளிரவில்

நன்றி உயிரோசை