டோடோ பறவை...

இந்த செய்தி இதற்கு ஈகரையில் உள்ளது என்றால் இதை அதோடு இணைத்து விடுங்கள்

டோடோ பறவை...

1598-ஆம் நூற்றாண்டில் மொரிசியஸ் தீவில் வந்து இறங்கிய போர்ச்சுகீசிய மாலுமிகள் ஒரு புதுவிதமான பறவை இனம் ஒன்றைக் கண்டார்கள். அப்பறவையின் மூக்கு வாத்து போலவும், உடல் கோழியைப் போலவும் இருந்ததாம். சாதாரணமாக இருபது கிலோ வரை எடை இருக்குமாம்.

அப்பறவையின் பலவீனமே யாரைக்கண்டாலும் வெகுளியாய் அருகே வந்து விளையாடும். அதன் அன்பை முட்டாள் தனமாக கருதிய மாலுமிகள் தங்கள் மொழியில் அப்பறவையை முட்டாள் பறவை என அழைத்தனர். அதாவது அதற்கு டோடோ என பெயரிட்டனர்.

எளிதில்சிக்கிக்கொள்ளும் டோடோ பறவையை மனிதன் தனது உணவுக்காக தொடர்ந்து வேட்டையாடத் தொடங்கினான். 1681-ஆம் ஆண்டு கடைசியாக மிச்சப்பட்ட ஒரே டோடோ ப்றவையும் இறந்துபோனது.

மனிதன் கண்ணில்ப்பட்ட நூற்றாண்டுக்குள்ளாகவே, ஒட்டு மொத்த ஒரு பறவை இனமே அழிந்து போனது தான் பெரும் சோகம்.

டோடோ பறவையினம் அழிந்த பிறகுதான் இன்னொரு உண்மை சுற்றுச்சூழல் விஞ்ஞானிகளுக்குப் புரிந்தது.

மொரிசியஸ் தீவில் பிரமாண்டாமாக நின்று கொண்டிருந்த ‘கல்வாரியா’ என்னும் மர இனமும் மெல்ல அழியத் தொடங்கியது. அதற்கு முக்கியக் காரணம் டோடோ பறவை கல்வாரியா மரத்தின் பழங்களை விரும்பி உண்ணக் கூடியவை. அவ்வாறு உண்டு தன் வயிற்றில் செரித்து வெளியேறும் கழிவுகளில் கலந்து விழும் கல்வாரியா மரத்தின் விதைகள் மட்டுமே காடுகள் முழுவதும் மீண்டும் முளைக்கும் தன்மையைப் பெற்றிருந்தன.

இப்படியொரு ஆச்சரிய உறவு பறவைக்கும், மரத்திற்கும் இருந்திருக்கிறது. இதை அறியாத மக்கள் டோடோ பறவையை வேட்டையாடிவிட, அதைத் தொடர்ந்து அதனுடன் நெருங்கிய தொடர்பு வைத்திருந்த கல்வாரியா மர இனமும் பெருமளவில் அழிந்தது.

பிற்காலத்தில் வான்கோழிகளுக்கு இம்மரப் பழங்களைச் சாப்பிட கொடுத்து, அதன் விதைகளில் சில முளைப்புத் திறனைப் திரும்பப் பெற்றன. மொரிசியஸ் தீவில் இம் மரங்கள் மீண்டும் பெருக முயற்சிகள் எடுக்கப்பட்டு வருகின்றனவாம். ஆனால் அழிந்த டோடோப் பறவையை இப்போது ஓவியங்களாகத் தான் பார்க்க இயலுகிறது.


இயற்கை ஒன்றுக்கொன்று நுன்னிய தொடர்பு கொண்டது. நாம் எதை அழித்தாலும் அதற்கு எதிர்விளைவு இருக்கிறது. டோடோ பறவையும், கல்வாரியா மரமும் இதற்கு உதாரணம். சரியா

முகநூளில் வந்த செய்தி

இப்படிப்பட்ட ஒரு இனம் அழிந்துவிட்டது மிகவும் வேதனையான விஷயமே. நம்ம ஆளுங்க ஏமாந்த மனிஷனையே வெட்டி சாபிடுறாங்க...இதுல பறவைய மட்டும் வீட்டுடவா போறாங்க, ...பகிர்வுக்கு நன்றி அண்ணா.

டோடோ-கல்வாரியா பெயர்களே அழகு...
பறவையும்-மரமும் பார்க்க இன்னும் வெகு அழகு...

அழகை அழித்தொழிப்பதில் நம்மவர்கள்(மனிதர்கள்) கைதேர்ந்தவர்கள்...

அடப் பாவிகளா...

நல்ல பகிர்வு கிச்சா அவர்களே...

பறவையின் பெயரே வித்தியாசமா இருக்கு
பகிர்வுக்கு நன்றி