தலை அணை

by யாழவன் Tue Sep 29, 2009 3:44 pm

என்றும்
எனைத் தாங்கும் சுமைதாங்கி
உணர்வுகளை ஒட்டுக்கேட்கும்
ஓற்றன்
அரற்றல்களை சகித்துகொள்ளும்
நண்பன்
உணர்ச்சிகளின் வடிகாலான
உதவியாளன்
யாருமறியா நிஜங்களை பகிர்ந்துகொண்ட
தோழன்
கண்ணீரில் கரையும்போது துடைத்துவிடும்
அன்னை

மொத்தத்தில் என் உணர்வுகளுக்கு
உரமாய் போன ஜீவன்
இன்று
தூக்கத்தில் நான் கட்டியணைத்ததால்
என் மனைவியால்
தூக்கி எறியப்பட்டவன்
என் சுவாசத்தின் எல்லைவரை
அவளுக்கே மட்டுமானது - இது
அவளின் வாதம்
அவனுக்குத் தெரியும்
அவள் குழந்தை மனம்
ஏனெனில்
எதையும் ஏற்கும் ஜீவன் அவன்!

by மீனு Tue Sep 29, 2009 3:50 pm

அருமையான ..அர்த்தமுள்ள கவிதை.. இங்கு சொல்லப் பட்டு இருக்கும் விதத்தில் நாம சிந்தித்ததே இல்லையே.. சூப்பர்..

by VIJAY Tue Sep 29, 2009 3:52 pm

யாழவன் wrote:
யாருமறியா நிஜங்களை பகிர்ந்துகொண்ட
தோழன்
கண்ணீரில் கரையும்போது துடைத்துவிடும்
அன்னை

by தாமு Tue Sep 29, 2009 4:22 pm

அந்த கவிதைக்கு இவை சமர்ப்பணம் தலை அணை 678642

ஓற்றன்
அரற்றல்களை சகித்துகொள்ளும்
நண்பன்
உணர்ச்சிகளின் வடிகாலான
உதவியாளன்
யாருமறியா நிஜங்களை பகிர்ந்துகொண்ட
தோழன்
கண்ணீரில் கரையும்போது துடைத்துவிடும்
அன்னை

மொத்தத்தில் என் உணர்வுகளுக்கு
உரமாய் போன ஜீவன்

தலை அணை 677196