அந்த கண்களுக்காக...

அனந்தம் ஜீவ்னி · 03/11/2011

மேன்மையின் அருள் ததும்பி
வழிகிறது உன் கண்களில்

என் எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்டு
உன் வாசலில் நின்றுகொண்டு
நான் கதறி அழுவது
அந்த கண்களுக்காகவே

சற்றே இமைதிறந்து எனைப்பார்
அன்புடை பெண்ணென என்புறம் ஒளிபாய்ச்சு

சுருண்ட உன் கூந்தலை அல்ல
நான் விரும்புவது
மென் சருமம் போர்த்திய கைகளையோ
வழுகல்தன்மை கூடிய கன்னங்களையோ
சதா விளிக்கும் உதடுகளையோ அல்ல
என்று மீளமுடியா ஆழமுள்ள அந்த கண்களையே

சுவைக்கபோகும் பால் துளிகளுக்காய்
பரபரத்தபடி
கயிறு பிணைந்திருக்கும்
கல்கம்பத்தை சுற்றிவரும்
கன்றுக்குட்டியென
அக்கண்களுக்காகவே
தவித்து துடிக்கிறேன்

ஒரேயொரு முறையேனும்
கேள் தேவதையே!
ஒரேயொரு முறையேனும்
உன் கண்களை ஸ்பரிசிக்க விரும்புகிறேன்
அப்போதுதான் பூவைச் சுமந்திருந்த
என் கைகளாலும்
அப்போதுதான் ஆரஞ்சு சாறு நனைந்திருந்த
என் உதடுகளாலும்.

(2006-ஆம் வருடம் என் நண்பர் சுகுமார் நடத்திய "தோழி அட்சயா" எனும் இதழில் வெளிவந்த எனது கவிதை)

ரேவதி · ரேவதி Mon Dec 26, 2011 1:09 pm

அனந்தம் ஜீவ்னி wrote:

என் எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்டு
உன் வாசலில் நின்றுகொண்டு
நான் கதறி அழுவது
அந்த கண்களுக்காகவே

உண்மையான சிறந்த நட்புக்கு எடுத்துக்காட்டு இந்த வரிகளே!
கவிதை எழுதிய உங்களுக்கு வாழ்த்துக்கள் நன்றிகள் அந்த கண்களுக்காக... 154550

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் ரேவதி

அனந்தம் ஜீவ்னி · 03/11/2011

ரேவதி wrote:
அனந்தம் ஜீவ்னி wrote:

என் எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்டு
உன் வாசலில் நின்றுகொண்டு
நான் கதறி அழுவது
அந்த கண்களுக்காகவே

உண்மையான சிறந்த நட்புக்கு எடுத்துக்காட்டு இந்த வரிகளே!
கவிதை எழுதிய உங்களுக்கு வாழ்த்துக்கள் நன்றிகள்

நன்றிகள் பல ரே ...