பழக்கம் என்பது... ஆன்மீகம்

மனிதர்களாக பிறந்தவர்களுக்கு, பகவத் பக்தி அவசியம் இருக்க வேண்டும். ஒரு பெண், நிறைய ஆபரணங்கள் அணிந்து கொண்டிருந்தாலும், ஆடை எவ்வளவு முக்கியமோ, அதுபோல், எவ்வளவு தான் பணக்காரர்களாக இருந்தாலும், பகவத் பக்தியும் இருக்க வேண்டும் என்று சொல்லப்படுகிறது.
இந்த பகவத் பக்தி எப்போது ஏற்படும் என்றால், அது, சின்ன வயதிலிருந்தே வர வேண்டும். நாளும் ஏதாவது ஒரு தெய்வ வழிபாடோ, ஜெபமோ செய்து வர வேண்டும்.
"இப்போது அதுக்கெல்லாம் நேரமில்லை சார்... ஐம்பது வயதுக்குப் பிறகோ அல்லது ஓய்வு பெற்ற பிறகோ தான் இதெல்லாம் செய்ய முடியும்...' என்பவரும் உண்டு. ஆனால், பகவான் இவரை அது வரையில் விட்டு வைக்க வேண்டுமே... பிரகலாதன் இதைத்தான் சொன்னார்.
பகவானை வழிபடுவதற்கு சின்ன வயதிலிருந்தே பழக வேண்டும். அப்போதே ஆரம்பிக்க வேண்டும். வயதாகி விட்டால் கல்யாணம், மனைவி, மக்கள் என்று இவர்களை கவனிக்கவே பொழுது சரியாகி விடும். பிறகு, பகவானை வழிபட தனியாக நேரம் கிடைக்காது. சிறு வயதிலிருந்தே இந்தப் பழக்கம் வர வேண்டும்.
தகப்பனார் அல்லது பாட்டனார் பூஜை செய்வதைப் பார்த்தால், பிள்ளை அல்லது பேரனும் அதே மாதிரி பூஜை செய்ய ஆசைப்படுவான். நாளடைவில் அவனும் பூஜை செய்வதில் ஈடுபடுவான். தகப்பனார் சிகரட், பாட்டனார் மூக்குப்பொடியும் கையுமாக இருந்தால் பிள்ளையும், பேரனும் அதேபோல் இருக்க முயல்வர்.
"பால வயதில் ஏற்பட்ட பழக்கங்கள், வயதானாலும் போகாது. பால வயதில் கற்ற பழக்கம், பருவமடைந்த பின்னும் வரும் தம்மோடு...' என்று ஒரு பாடல் உண்டு. அதனால், சிறு வயது முதலே பகவானை பற்றிய சுலோகங்கள், புராணங் களை படிக்க வேண்டும்.
அதனால்தான், வயதானவர்கள் கூட ஏதாவது புராணங்களைப் படிப்பதும், ஜெபம் செய்வதுமாக இருப்பர். இதைப் பார்க்கும் சிறுவர்களும் இதே போல் செய்வர்; நல்ல பழக்கங்கள் ஏற்படும். இதில் பெற்றோரும், வயதானவர்களும் வழி காட்ட வேண்டும். பையன் எதிரில் தகப்பனார் பீடி பிடித்தால், பையன் சிகரட் பிடிக்கிறான். யாரை, யார் கட்டுப்படுத்துவது.
பெரியோர் என்ன செய்கின்றனரோ, அதைத் தான் சிறுவர்களும் செய்ய முற்படுவர். அதனால், பெரியோர் தான் சிறுவர்களுக்கு வழிகாட்டியாக இருக்க வேண்டும். நல்ல பழக்கம் சீக்கிரம் வராது; கெட்ட பழக்கம் சீக்கிரம் பிடித்துக்
கொள்ளும்; ஜாக்கிரதை!

வாரமலர்