தந்திர மந்திரி - கதை

தந்திர மந்திரி
- தா.ஆறுமுகம்

மன்னர் இந்திரசேனருக்குப் பிறகு தானே நாட்டை ஆள வேண்டும் என்று நப்பாசை கொண்டிருந்தார், மந்திரி. அதனால், மன்னரை எப்போதும் தன் பிடிக்குள் வைத்திருந்தார். அவரைச் சிந்தித்து முடிவு எடுக்க விடாமல், தான் சொல்வதையே வேதவாக்காகக் கொண்டு செயல்பட வைத்தார்.

"மன்னா, அறிவாளிகளுக்கு மட்டுமே தெரியும், பச்சை நிற காகம் அதோ... வானில் பறக்கிறதே, உங்கள் கண்ணுக்குத் தெரிகிறதா?'' என்று மன்னரிடம் கேட்டார், மந்திரி.

வானில் அவர் சொன்னது போல் பச்சை நிற காகம் எதுவும் பறக்கவில்லை. கறுப்பு நிற காகம் தான் பறந்து கொண்டு இருந்தது. அறிவாளிகளுக்கு மட்டுமே பச்சை நிற காகம் தெரிவது போல் அவர் சொல்லி இருந்ததால், தன்னை முட்டாள் என்று மந்திரி நினைத்து விடக்கூடாது என்று நினைத்தார், மன்னர். அதனால், "மந்திரியாரே, தெரிகிறது. பச்சை நிற காகம் என் கண்ணுக்கு நன்றாகத் தெரிகிறது'' என்றார்.

மன்னர் சரியான முட்டாளாக மாறி விட்டார். `இனி நான் வைத்தது தான் சட்டம்' என்று மனதுக்குள் சந்தோஷப்பட்டார், மந்திரி.

மன்னர் மந்திரி சொல்லும் அறிவுரைப்படி முட்டாள்தனமாக நடப்பதைக் கண்டு நாடே வேதனைப்பட்டது.

இதை அறிந்த விகடகவி ஒருவர் மன்னரை மந்திரியின் பிடியில் இருந்து மீட்க முடிவு செய்தார்.

மன்னரை சந்தித்தார், விகடகவி. மந்திரியின் புத்திசாலித்தனத்தை மதிப்பிட, அறிவுப்போட்டி ஒன்றை நடத்தலாம் என்று ஆலோசனை கூறினார்.

மன்னரும் விகடகவியின் ஆலோசனையை ஏற்று, அதன்படி அறிவித்தார். விகடகவி தன்னிடம் வந்து பணிவோடு ஆலோசனை சொன்னது, மன்னரை உள்ளம் குளிரச் செய்தது. உடனே, அவரது ஆலோசனையை நிறைவேற்ற உத்தரவிட்டார்.

அறிவுப்போட்டி நடக்கும் நாள் வந்தது.

மன்னரும், மந்திரியும் வருகை தந்தனர். போட்டியில் பங்கேற்ற அறிவாளிகள் பலர் ஆளாளுக்குத் தங்கள் திறமையைக் காட்டிக் கொண்டிருந்தனர். விகடகவி வெள்ளைப் புறா ஒன்றை மேடையில் ஒரு ஓரமாக மறைந்து நின்று கொண்டு, பறக்க விட்டார்.

"மந்திரியாரே இந்த புறா, எவ்வளவு வெண்மையாகவும், அழகாகவும் இருக்கிறது'' என்றார்.

உடனே மந்திரி வழக்கம்போல, மன்னரை முட்டாளாக்க எண்ணினார். "மன்னரே, என் கண்களுக்கு பச்சை நிறமாக அல்லவா தெரிகிறது?'' என்றார்.

மன்னரும் முட்டாள் பட்டத்தில் இருந்து தப்ப, "ஆமாம்...ஆமாம்...புறா, பச்சை நிறமாகத் தான் தெரிகிறது'' என்றார்.

இருவர் உரையாடலையும் மேடையின் பின்புறமாக நின்று கவனித்துக் கொண்டிருந்தார், விகடகவி.

விகடகவியின் சீடன், இதுதான் சரியான தருணம் என்று நினைத்து, மேடையின் பின்புறம் நின்று கொண்டு இருந்த விகடகவியை வரவழைக்க பச்சை நிறத் துண்டைக் காட்டினான்.

உடனே, விகடகவி புறாவைப் பிடித்துக் கையில் வைத்துக் கொண்டு, "இந்தப் புறாவின் நிறம் என்ன என்பதை நீங்களே சொல்லுங்கள்?'' என்று கேட்டார்.

அனைவரும் ஒட்டுமொத்தமாக, "வெண்மை நிறம்'' என்றனர்.

மன்னர் எழுந்து, "இல்லை. இது பச்சை நிறத்தில் உள்ளது'' என்று கத்தினார்.

இதைக் கேட்டு போட்டியில் பங்கேற்ற அனைவரும் சிரித்தனர். இதைப் பார்த்து மன்னர் குடும்பத்தார், அவமானத்தால் தலைகுனிந்தனர்.

அப்போது, மந்திரியைப் பார்த்து, "இந்த புறாவின் நிறம் என்ன?'' என்று விகடகவி கேட்டார். அவரும் வேறுவழியின்றி, பச்சை நிறம் என்றார்.

புறா வளர்க்கும் பெரியவரை மேடைக்கு வரவழைத்து, அவரிடமும் கேட்டனர். அவரும் "என்னோட புறா, வெள்ளை நிறம்'' என்றார்.

உடனே மன்னர், அவமானம் தாங்காமல் அரண்மனைக்குள் சென்றார். விகடகவியும், மன்னரின் பின்னால் சென்று, மந்திரியின் மோசடியைப் பற்றி விளக்கமாக எடுத்துக் கூறினார். தன்னை இவ்வளவு நாளும் முட்டாளாக்கிய மந்திரியை சிறையில் அடைத்தார். புத்திசாலியான விகடகவிக்கு பரிசாக பொன்னும், பொருளும் அள்ளிக் கொடுத்தார்.

தினத்தந்தி

நல்ல கதை.

எங்கு மன்னரோடு மக்களும் சிந்திக்கும் திறன் இழந்து விடுவாா்களோ என நினைத்தேன். மந்திாியின் வாா்த்தை மன்னரோடு நின்றது நலம்.மன்னாின் கருத்து தவறு என அறிந்தும் அதிகாரத்திற்கு பயப்படாமல் உண்மையில் உறுதியாக இருந்து பொய்யை அலட்சியப்டுத்திய மக்களை, காரணமாயிருந்த விகடகவியை பாராட்்ட வேண்டும்.
நல்ல கருத்துள்ள கதை.