மாற்றுத் திறனாளியை காதலித்து கரம் பிடித்த இளைஞர்

by **இளமாறன்** Wed Dec 14, 2011 1:33 am

கோவை: கோவை இளைஞர், பள்ளிப்பருவத்தில் தன்னுடன் படித்த மாற்றுத் திறனாளியை, காதல் திருமணம் செய்து கொண்டார். கோவை சுந்தராபுரத்தைச் சேர்ந்த பழனிசாமி மகன் பிரபு, 29. பத்தாம் வகுப்பு வரை படித்த இவர், லேப்-டாப் மார்க்கெட்டிங் செய்து வருகிறார். இதே பகுதியைச் சேர்ந்தவர் ராதாகிருஷ்ணன் மகள் லலிதா தேவி, 28, மாற்றுத் திறனாளி; பிளஸ் 2 வரை படித்துள்ளார். டெய்லரிங் வேலை பார்த்துக்கொண்டே, குழந்தைகளுக்கு டியூசனும் சொல்லிக் கொடுத்து வருகிறார். பிரபு - லலிதா தேவி இருவரும், ஐந்தாம் வகுப்பு முதல் குறிச்சி அரசு பள்ளியில் படித்தனர். அப்போதிருந்தே இருவருக்கும் நல்ல பழக்கம் இருந்தது. ஆண்டுகள் செல்ல செல்ல, அதுவே காதலாக மாறியது.
இருவரும் திருமணம் செய்ய முடிவெடுத்தனர். இருவரது வீட்டிலும் கடும் எதிர்ப்பு கிளம்பியபோதும், நண்பர்கள் உதவியுடன் திருமணம் செய்து கொண்டனர். திருமணத்தை, இருவரும் நேற்று பதிவாளர் அலுவலகத்தில் பதிவு செய்து கொண்டனர். ""நண்பர்கள் உதவியால் தான் எங்கள் திருமணம் நடந்தது. பெற்றோருக்கு விருப்பமில்லை. ஆனால், அவர்களை சம்மதிக்க வைத்து, அவர்கள் ஆசியுடன் வாழ முடியும் என்ற நம்பிக்கை எங்களுக்கு இருக்கிறது,'' என்றார், பிரபு.

தினமலர்

by **இளமாறன்** Wed Dec 14, 2011 1:33 am

ஏமாற்றும் காதலுக்கு இடையில் நல்ல காதலும் வெற்றி பெற தான் செய்கிறது மகிழ்ச்சி

by சார்லஸ் mc Wed Dec 14, 2011 3:43 am

குறுக்கிடுவதற்கு மன்னியுங்கள். நல்ல காதல் என்பது - திருமணத்தில வெற்றி பெறுவது மட்டுமல்ல. திருமணத்திற்கு பின்னா் சீரும் சிறப்புமாக வாழ்ந்து காட்டுவதில்தான் அடங்கியுள்ளது.
எத்தனையோ காதல் திருமணங்கள் திருமணத்திற்கு பின்னா் பையனுடைய சுபாவம், உள்ளான தீயபழக்கவழக்கம் கண்டு பிாிந்து திரும்பவும் தாய் வீட்டிற்கும் செல்ல முடியாமல் இரு ‌ெகாள்ளி எறும்பாய் தவிப்பதை அன்றாடம் செய்திகளில் நாம் காண்பதுதான்.

என்னதான் சுயமாக முடிவெடுக்கும் வயது தகுதியினை பெற்றிருந்தாலும், அதற்கு அரசு சட்டங்கள் அனுமதி மனிதாபிமானிகளின் ஆதரவு கிடைத்தாலும், பெற்றோரை தள்ளி வளா்தவா்களின் நம்பிக்கையை சிதைத்து நான் நல்ல வாழ்க்கை துணையை தொிந்து கொண்டேன், வெற்றி பெற்றேன் என கூறுவது சாியா? என நாம் சற்று சிந்தித்து பாா்ப்பது நல்லது.

பெற்றோா்கள் பிள்ளைகளுக்கு கொடுக்கும் சுதந்திரத்தை, இப்படி துஷ்பிரயோகம் செய்வது எவ்வளவும் நல்லதல்ல. நம்மை பெற்றவா்களுக்கு நாம் செய்யும் நம்பிக்கை துரோகமல்லவா?

மனைவி தன் கணவனுக்கு வாழ்நாளெல்லாம் பிறா் முகம் நோக்காமல் தன் புருசனை மட்டுமே நேசித்து வாழ்வது எப்படி உண்மையான நம்பிக்கையோ...

அதேவண்ணமாக ... பெற்றோா் வீட்டில் வாழ்ந்த, வாழும் நாட்களில் பெற்றோா்க்கு கீழ்படிந்து அடங்கி நடந்து பெற்றவா்களுக்கு நம்பிக்கையாக வாழ்வது தானே நல்ல உண்மையான நம்பிக்கை.

பெற்றோா்களுக்கு பிள்ளைகள் காலம் காலமாக செய்து வரும் நம்பிக்கை துரோகங்களுக்கு சமுதாயம் ஆதரவு தந்து கொண்டிருப்பது சமுதாய சீரழிவு என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்.